Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 27 marca 2025 r. (data wpływu 1 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. z siedzibą w Y (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski, tj. podatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. 2022 poz. 2587; dalej: „Ustawa CIT”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży IT, przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem. Spółka uzyskuje przede wszystkim przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.

Spółka w ramach swojej przeważającej działalności związanej z oprogramowaniem tworzy gry komputerowe (dalej: „Produkt” lub „Produkty”). Każdy Produkt tworzony jest od podstaw, etap po etapie, celem stworzenia unikatowego dzieła, wyróżniającego się od innych Produktów oraz gier komputerowych konkurencji.

Podejmowane przez Spółkę działania ukierunkowane są na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, z wykorzystaniem postępu technologicznego.

(…).

W zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę systematycznie opracowywane są nowe koncepcje stworzenia Produktów. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności również modyfikuje oraz ulepsza Produkty. Opracowywane rozwiązania są na tyle innowacyjne w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, że w znacznym stopniu odróżniają się od istniejących dotychczas rozwiązań. Czynności, które wykonuje Wnioskodawca stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wytwarzane w ramach prowadzonej działalności Produkty stanowią autorskie prawo do programu komputerowego w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga przychody z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą Produktów oraz zamierza kontynuować swoją działalność w tym zakresie, w związku z czym planuje osiągać przychód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (sprzedaży Produktów) także w przyszłości. Przychód wynika i będzie wynikać z tytułu dystrybucji Produktów w ramach licencji komercyjnych. Co istotne, za sprzedaż, pobieranie opłat oraz pozycjonowanie Produktów Spółki odpowiedzialne są platformy, za pośrednictwem których udostępniana jest licencja. Zgodnie z przyjętym modelem biznesowym Wnioskodawcy, udostępnianie i dystrybucja licencji do Produktów odbywa się za pośrednictwem dedykowanych platform dystrybucyjnych.

Każda platforma do gier (komputery, konsole itd.) zawiera swój własny dedykowany sklep do udostępniania gier, np. (…). W przypadku komputerów istnieją także inni dystrybutorzy, za pośrednictwem których Wnioskodawca wystawia swoje Produkty na sprzedaż np. (…).

Taka sama sytuacja dotyczy gier na telefony mobilne - każdy system operacyjny ma inną platformę - wyróżniamy w tym przypadku (…).

Spółka celem osiągnięcia jak najwyższego zysku ze sprzedaży Produktów, oferuje swoje Produkty za pośrednictwem wszystkich możliwych platform.

W związku z powyższymi działaniami Wnioskodawca ponosi wiele, różnego rodzaju kosztów, scharakteryzowanych poniżej.

Pierwszą grupą kosztów - zarazem największą pod kątem wysokości - są koszty związane ze stworzeniem Produktu. Proces stworzenia Produktu i towarzyszące temu koszty zostały szczegółowo opisane we Wniosku, w związku z czym Wnioskodawca nie będzie ich ponownie szczegółowo przytaczał. Celem stworzenia Produktów Wnioskodawca ponosi wydatki na wynagrodzenia pracowników (dalej: „Wynagrodzenia Pracowników”) oraz umowy na współpracę z kontrahentami (dalej: „Koszty Podwykonawców”).

Po stworzeniu Produktu, przechodząc do fazy komercjalizacji, pierwsza grupa kosztów to koszty przygotowania Produktu do strony witrynowej.

W skład tych kosztów wchodzą następujące czynności:

- Opis gry,

- Ilustracje,

- Koszty promocji Produktów, obejmujące najczęściej obniżkę ceny Produktu.

Powyższy sposób promocji wynika z tego, że platformy zazwyczaj narzucają swoje warunki współpracy i nie umożliwiają innych warunków współpracy niż te odgórnie narzucane kontrahentom.

Stałym kosztem ponoszonym przez Wnioskodawcę jest koszt udostępniania miejsca oraz prowadzenia sprzedaży przez platformy do sprzedaży Produktu (prowizja), jest to stały procent określony dla każdej z Platform, a w przypadku takich platform jak (…) występują różne stawki prowizji, które zmieniają się wraz z osiągnięciem pewnego progu sprzedaży.

Podstawą prowizji jest przychód netto, tzn. Wnioskodawca wystawia na sprzedaż swój Produkt, do którego platformy doliczają VAT lub inny analogiczny podatek występujący w danym kraju. Po odjęciu od całościowej ceny podatku VAT (lub analogicznego do niego podatku), zwrotów Produktu w danym okresie, platforma pobiera swoją prowizję w postaci procentu od przychodów netto ze sprzedaży licencji do danego Produktu.

Platformy pozwalają wygenerować raport dotyczący poziomu sprzedaży Produktów Spółki. Dane gromadzone i przetwarzane w tych raportach pozwalają ustalić wysokość dochodu z podziałem na przychód z danego Produktu, osiągnięty danego miesiąca, w danym kraju a w niektórych przypadkach nawet w jakim dniu dokonywane były zakupy Produktów.

Spółka ustala dochód ze sprzedaży Produktów na każdej z Platform poprzez zestawienie sprzedaży z podziałem na Produkt, okres oraz kraj sprzedaży.

Spółka otrzymując środki pieniężne z tytułu sprzedaży Produktów, ponosi dodatkowe koszty w postaci obsługi transakcji przez banki, w zw. z czym ponosi opłaty prowizyjne na rzecz banków pośredniczących.

W przypadku sprzedaży Produktów w krajach, w których pobierany jest podatek od źródła, Platformy ustalają przychód Spółki w poszczególnych miesiącach, a następnie dokonują od niego potracenia podatku u źródła.

Niektóre z kosztów związanych z Produktami Spółka jest w stanie przypisać do konkretnych Produktów (np. prowizja platform za sprzedaż Produktów). Z kolei część kosztów (np. koszty banków pośredniczących w płatnościach) dotycząca Produktów jest ustalana w odniesieniu do każdego Produktu (per Produkt) za pomocą proporcji - udział przychodów z danego Produktu w całościowym przychodzie.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe w sposób umożliwiający alokację przychodu (i kosztu) ze sprzedaży licencji do danego Produktu z konkretnym Produktem (grą komputerową). Powyższy sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych jest zgodny z art. 24e Ustawy CIT i zarazem pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każdy Produkt.

Reasumując, Wnioskodawca:

1.uzyskał od Dyrektora KIS interpretację indywidualną

2.będzie prowadzić działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości;

3.nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;

4.w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, wykaże koszty kwalifikowane poniesione na tworzenie Oprogramowania w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe. Koszty kwalifikowane, wykazane w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy, będą jednocześnie stanowiły koszt uzyskania przychodu w tym roku podatkowym;

5.prowadzi i będzie prowadzić ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, pozwalającą wyodrębnić koszty działalności w zakresie opisanym powyżej;

6.nie posiada/nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

7.nie otrzymał/nie otrzymuje zwrotu w jakiejkolwiek formie kosztów poniesionych na wynagrodzenia Pracowników, materiałów, surowców i narzędzi oraz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do realizacji działalności w zakresie wytwarzania Oprogramowania;

8.nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT;

9.w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe, wykaże koszty kwalifikowane w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe.

W odniesieniu do opisanych powyżej prac Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi Projektami w zakresie wytwarzania Oprogramowania, Spółka zalicza następujące wydatki (zwane dalej: „Kosztami Projektów”):

1.Wynagrodzenia przeznaczone dla Pracowników biorących udział w wytwarzaniu Oprogramowania posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie.

W ramach realizacji Projektów Pracownicy oraz Podwykonawcy są przede wszystkim odpowiedzialni za tworzenie Oprogramowania. Niektórzy z Pracowników (zatrudnieni w ramach umowy o pracę) korzystają z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów w związku z przenoszeniem na Spółkę autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez nich utworów, w rozumieniu przepisów Ustawy PAPP.

Powyższe znajduje się bezpośrednio w treści umów o pracę zawartych między Wnioskodawcą a Pracownikami bądź w wewnętrznej dokumentacji Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca dysponuje ewidencją czasu pracy, która wskazuje, ile godzin poświęcił dany Pracownik na realizację danego projektu.

2.Koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w tej części, w jakiej są wykorzystywane w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego Projektu – z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Wnioskodawca ma zamiar dokonywać odpisów amortyzacyjnych m.in. od niezbędnego oprogramowania, sprzętu komputerowego bądź sprzętu elektronicznego.

3.Koszty materiałów wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego projektu, w tym m.in. energia elektryczna, oprogramowanie, sprzęt komputerowy oraz koszty materiałów biurowych dla Pracowników.

W piśmie z 27 marca 2025 r., które wpłynęło 1 kwietnia 2025 r., wskazali Państwo co następuje.

Ad. 1.

Przedmiotem wniosku są gry komputerowe, których premiera już miała miejsce i które Wnioskodawca stale wspiera, rozwija i ulepsza (stan faktyczny), jak również gry komputerowe, nad którymi Spółka pracuje i będzie z nich uzyskiwać przychody w przyszłości (zdarzenie przyszłe). Produkty, których premiery już miały miejsce, zostały wytworzone przed poszczególnymi datami premier, niemniej jednak są one stale wspierane, ulepszane i rozwijane przez Wnioskodawcę. Produkty, które zostały już wytworzone i miały premiery oraz Produkty, które nie miały jeszcze premiery, ponieważ Wnioskodawca nad nimi pracuje:

(…)

Ad. 2.

Prowadzona przez Spółkę działalność, w ramach której Spółka tworzy i ulepsza Produkt (Produkty), stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, (…).

Ad. 3.

Umowa z platformą sprzedażową reguluje kwestię wynagrodzenia otrzymanego przez Spółkę za udzielenie licencji do Produktów w następujący sposób: Wnioskodawca w zamian za udzielenie licencji do Produktów otrzymuje wynagrodzenie za każdy miesiąc, z potrąceniem prowizji platformy dystrybucyjnej (procent zależny od platformy dystrybucyjnej: 30% albo 15% albo 12%) oraz podatku u źródła (jeżeli dotyczy). Wynagrodzenie określane jest na podstawie iloczynu ilości netto sprzedanych sztuk (po potrąceniu zwrotów) oraz ceny netto każdego Produktu (po odliczeniu podatków VAT, GST i podobnych) w każdym okresie rozliczeniowym. Ponadto platformy udostępniają szczegółowy raport sprzedaży za każdy miesiąc potwierdzający wysokość opłaty licencyjnej za poszczególne Produkty Spółki.

Ad. 4.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe (tj. potwierdzenia, że Spółka jest uprawniona do zastosowania preferencji, o której mowa w art. 24d Ustawy CIT) Spółka zastosuje opodatkowanie preferencyjną stawką wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 5.

Spółka pierwszy dochód, do którego zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku (w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe - tj. potwierdzenia, że Spółka jest uprawniona do zastosowania preferencji, o której mowa w art. 24d Ustawy CIT) uzyskała 1 stycznia 2019 roku.

Ad. 6.

Wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, co umożliwia prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego (bądź korekty zeznania podatkowego - w stosunku do lat ubiegłych), celem wykazania preferencji, o której mowa w art. 24d Ustawy CIT.

Ad. 7.

Produkt/Produkty podlegają ochronie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24).

Ad. 8.

Spółka zawiera z klientami umowy licencyjne, zgodnie z którymi Wnioskodawca udziela platformom dystrybucyjnym niewyłącznej licencji na reprodukowanie, uruchamianie, wyświetlanie, analizowanie i używanie Produktów na potrzeby:

a)umożliwienia użytkowania i dystrybucji produktów przez platformy,

b)obsługi i promowania platformy dystrybucyjnej,

c)promowania urządzeń i usług, które umożliwiają korzystanie z Produktów oraz promowania Produktów na platformie i na urządzeniach,

d)świadczenia usług hostingowych na rzecz i w imieniu Spółki w celu umożliwienia przechowywania i zapewnienia użytkownikom dostępu do Produktów oraz umożliwienia hostowania Produktów przez osoby trzecie,

e)udoskonalania platform,

f)sprawdzania zgodności z umową i zasadami programów dla deweloperów.

Ad. 9.

Z zawartych umów wynika, że klienci (platformy dystrybucyjne) mają prawo do korzystania z Produktów na wskazanych polach eksploatacji. Spółka nie jest zobowiązana do świadczenia jakichkolwiek innych dodatkowych usług. Zatem w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe (tj. potwierdzenia, że Spółka jest uprawniona do zastosowania preferencji, o której mowa w art. 24d Ustawy CIT) Spółka zastosuje opodatkowanie preferencyjną stawką wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - tj. wyłącznie do dochodów uzyskiwanych z tytułu udzielenia licencji do Produktów.

Ad. 10.

Spółka nie może ubiegać się o zwrot podatku u źródła.

Ad. 11.

Podatek u źródła, będący przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 4, dotyczy wyłącznie dochodów z udzielania licencji do Produktów będących przedmiotem wniosku.

Ad. 12.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe (tj. potwierdzenia, że Spółka jest uprawniona do zastosowania preferencji, o której mowa w art. 24d Ustawy CIT), w celu obliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, będącego przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 2, Spółka pomniejszy przychody o koszty bezpośrednio związane z Produktem/Produktami oraz koszty ogólne, które nie zostały odliczone przez Spółkę w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Ad. 13.

Spółka uzyskuje i będzie uzyskiwać w okresie, którego dotyczy wniosek dochody wyłącznie z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca może/będzie mógł skorzystać z preferencyjnej stawki 5% od kwalifikowanych dochodów uzyskanych w latach 2019-2025 i latach kolejnych, zgodnie z art. 24d Ustawy CIT, odnośnie przychodów z Produktów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej? (pytanie przeformułowane w piśmie z 27 marca 2025 r.)

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym alokacja kosztów, w celu prawidłowego obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Produktu) zgodnie z art. 24 Ustawy CIT, powinna nastąpić według następującej metodologii:

- kosztów bezpośrednio związanych z jednym Produktem - przypisanie tych kosztów bezpośrednio do Produktu, którego dotyczą;

- kosztów bezpośrednio związanych z kilkoma Produktami - jako iloraz przychodu uzyskanego z danego Produktu oraz sumy przychodów z tych Produktów, których dotyczył koszt;

- kosztów ogólnych - jako iloraz przychodu uzyskanego z danego Produktu oraz sumy wszystkich przychodów uzyskanych przez Spółkę?

3.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus w rozumieniu art. 24d ust. 4 Ustawy CIT, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

- koszty bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem konkretnego Produktu należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a wzoru nexus);

- koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem lub rozwijaniem kilku Produktów jednocześnie należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a wzoru nexus), obliczone według proporcji, przypadające na każdy Produkt (proporcja obliczona na podstawie przychodu z poszczególnych Produktów);

- koszty związane z komercjalizacją, marketingiem i sprzedażą Produktów nie powinny być uwzględniane do obliczenia wskaźnika nexus;

- pozostałe koszty działalności Spółki (koszty ogólne), niezwiązane bezpośrednio z tworzeniem lub rozwijaniem konkretnego Produktu nie powinny być uwzględniane do obliczenia wskaźnika nexus?

4.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych, obliczonego zgodnie z art. 24d Ustawy CIT, podatku u źródła, w sposób określony w art. 20 ust. 1 Ustawy CIT w zw. z przepisami danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (jeśli metoda unikania podwójnego opodatkowania wynikająca z konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z danym krajem przewiduje prawo do odliczenia podatku zapłaconego za granicą od podatku należnego w Polsce)?

Państwa stanowisko w sprawie (uzupełnione pismem z 27 marca 2025 r.)

1.Wnioskodawca może/będzie mógł skorzystać z preferencyjnej stawki 5% od kwalifikowanych dochodów uzyskanych w latach 2019-2025 i latach kolejnych, zgodnie z art. 24d Ustawy CIT, odnośnie przychodów z Produktów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

2.Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym alokacja kosztów, w celu prawidłowego obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Produktu) zgodnie z art. 24 Ustawy CIT, powinna nastąpić według następującej metodologii:

- kosztów bezpośrednio związanych z jednym Produktem - przypisanie tych kosztów bezpośrednio do Produktu, którego dotyczą;

- kosztów bezpośrednio związanych z kilkoma Produktami - jako iloraz przychodu uzyskanego z danego Produktu oraz sumy przychodów z tych Produktów, których dotyczył koszt;

- kosztów ogólnych - jako iloraz przychodu uzyskanego z danego Produktu oraz sumy wszystkich przychodów uzyskanych przez Spółkę.

3.Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus w rozumieniu art. 24d ust. 4 Ustawy CIT, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

- koszty bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem konkretnego Produktu należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a wzoru nexus);

- koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem lub rozwijaniem kilku Produktów jednocześnie należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a wzoru nexus), obliczone według proporcji, przypadające na każdy Produkt (proporcja obliczona na podstawie przychodu z poszczególnych Produktów);

- koszty związane z komercjalizacją, marketingiem i sprzedażą Produktów nie powinny być uwzględniane do obliczenia wskaźnika nexus;

- pozostałe koszty działalności Spółki (koszty ogólne), niezwiązane bezpośrednio z tworzeniem lub rozwijaniem konkretnego Produktu nie powinny być uwzględniane do obliczenia wskaźnika nexus.

4.Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych, obliczonego zgodnie z art. 24d Ustawy CIT, podatku u źródła, w sposób określony w art. 20 ust. 1 Ustawy CIT w zw. z przepisami danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (jeśli metoda unikania podwójnego opodatkowania wynikająca z konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z danym krajem przewiduje prawo do odliczenia podatku zapłaconego za granicą od podatku należnego w Polsce).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 Ustawy CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 2 Ustawy CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (dalej: „KPWI”) są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 Ustawy CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) (art. 24d ust. 7 Ustawy CIT):

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W świetle powyższego, KPWI to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

- należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 Ustawy CIT;

- podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska;

- zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Dodatkowo, na podstawie art. 24e ust. 1 Ustawy CIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2)prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Kluczowy, ze względu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, jest art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy CIT, odnoszący się do autorskiego prawa do programu komputerowego. Autorskie prawa do programów komputerowych, zostały wymienione bezpośrednio w zamkniętym katalogu KPWI.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej ulgę IP Box do polskich przepisów wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego bądź przez autorskie prawo do programu komputerowego.

Na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Ustawa PAPP”), programy komputerowe zostały uznane za przedmioty prawa autorskiego. Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy PAPP, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy PAPP stanowi natomiast, iż przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Zgodnie z art. 1 ust. 4 Ustawy PAPP, ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 Ustawy PAPP, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Dodatkowo ustawodawca poświęcił programom komputerowym odrębny rozdział 7 Ustawy PAPP, w którym wskazał, iż program komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Zgodnie z art. 74 ust. 2 Ustawy PAPP, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, przy wytwarzaniu Produktu każdorazowo rezultatem prac Wnioskodawcy jest utwór, rozumiany jako całość gry komputerowej, tj. oprogramowania, dodatkowa funkcjonalność do gry bądź też odrębny kod źródłowy do danego programu.

Mając na uwadze wyżej przytoczone regulacje, wytwarzane w toku działalności Spółki Produkty są przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu przepisów Ustawy PAPP.

Oprogramowanie wytwarzane w toku realizacji prac Wnioskodawcy przez pracowników stanowi przedmiot prawa autorskiego, a tym samym KPWI, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy CIT.

W ramach działalności prowadzonej przez Spółkę realizowany jest jeden model sprzedaży polegający na wystawianiu na sprzedaż licencji do Produktów za pośrednictwem platform pobierających prowizję. Współpraca z platformami pośredniczącymi polega na tym, że Spółka za ich pośrednictwem wystawia swoje Produkty, do których udziela licencji w zamian za wynagrodzenie.

Mając na uwadze powyższe informacje, Wnioskodawca wskazuje, iż oferowane Produkty są wynikiem działalności Spółki, która to w wyniku odrębnego postępowania interpretacyjnego została oceniona jako działalność badawczo-rozwojowa. Tym samym należy uznać, że Produkty są wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadzić ewidencję zgodnie z art. 24e Ustawy CIT.

Tym samym, Wnioskodawca spełnia wszystkie trzy przesłanki niezbędne do uznania tworzonych Produktów za KPWI. Wówczas dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będzie podlegał preferencyjnej stawce podatkowej 5%.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Dla potwierdzenia, Spółka przywołuje fragmenty interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

- Interpretacja Indywidualna z 1 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.159.2020.2.AW, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy w zakresie: „Zdaniem Wnioskodawcy, będzie przysługiwać mu możliwość korzystania z preferencyjnej stawki 5% od kwalifikowanego dochodu, uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, zgodnie z art. 24d ustawy o CIT.”

- Interpretacja indywidualna z 16 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.126.2020.2.JS: „Tym samym, Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.”

- Interpretacja indywidualna z 16 czerwca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.109.2020.2.DK: „Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy dochody uzyskiwane przez Spółkę wynikające z odpłatnego licencjonowania oprogramowania oraz ze sprzedaży dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać za prawidłowe.”

Z powyższych względów, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do skorzystania z preferencji podatkowej, o której mowa w art. 24d ust. 1 Ustawy CIT, tj. może/będzie mógł zastosować stawkę podatkową w wysokości 5% w stosunku do dochodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 2.

W celu obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z KPWI należy w pierwszej kolejności obliczyć dochód z tego KPWI. Zgodnie z art. 24d ust. 7 Ustawy CIT, dochodem (stratą) z KPWI jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego (winno być: oraz zdarzenia przyszłego), Spółka ponosi koszty związane ze sprzedażą licencji do Produktów:

a.bezpośrednio związane z kilkoma Produktami (stworzenie Produktów, prowizje platform udostępniających miejsce do wystawienia Produktów, koszty Wynagrodzeń Pracowników oraz Koszty Podwykonawców),

b.związane z komercjalizacją, marketingiem i sprzedażą Produktów (przygotowanie Produktu do strony witrynowej),

c.ogólne (opłaty prowizyjne na rzecz banków pośredniczących).

Ze względu na fakt, że wyżej wymienione wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki oraz są związane ze sprzedażą licencji na Produkty, to powinny one obniżać przychód uzyskany ze sprzedaży licencji.

Wydatki powinny być przypisywane w następujący sposób:

- w przypadku kosztów związanych bezpośrednio z jednym Produktem - poprzez przypisanie ich bezpośrednio do przychodów z tego konkretnego Produktu;

- w przypadku kosztów związanych bezpośrednio z kilkoma Produktami - poprzez obliczenie proporcji określonej jako przychód z danego Produktu podzielony przez sumę przychodów ze wszystkich Produktów, których dotyczył wydatek;

- w przypadku wydatków ogólnych - poprzez obliczenie proporcji określonej jako przychód z danego Produktu podzielony przez sumę wszystkich przychodów Spółki.

Zgodnie z art. 24d ust. 7 Ustawy CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 7 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11 i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów dla obliczenia dochodu z KPWI, tak jak dla innych rodzajów dochodów, należy uwzględnić koszty bezpośrednio związane z przychodami z KPWI oraz koszty pośrednio związane z uzyskaniem tych przychodów.

W związku z ponoszeniem różnego rodzaju wydatków związanych zarówno bezpośrednio z przychodami osiąganymi z KPWI, jak również wydatków pośrednio związanych z przychodami osiąganymi z KPWI, niezbędne jest obliczenie odpowiedniej wysokości tych wydatków dla poszczególnych KPWI. Z tego też względu, w przypadku kosztów ogólnych, zasadnym jest posłużenie się proporcją przychodu. Innymi słowy, w takim stopniu, w jakim przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pozostaje w przychodzie ogółem, w takiej wysokości dany wydatek - koszt pośredni (którego przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) będzie stanowił koszt podlegający odliczeniu od przychodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Powyższy sposób przypisywania kosztów pośrednich wynika w sposób pośredni z art. 15 ust. 2 Ustawy CIT, zgodnie z którym jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Mimo, że przywołany przepis odnosi się do przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz przychodów z innych źródeł, nic nie stoi na przeszkodzie, aby posiłkować się z nim przy obliczaniu stosunku kosztów dotyczących przychodów osiąganych z KPWI oraz pozostałych przychodów. Powyższe potwierdza akapit 136 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box: „Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Jeżeli chodzi natomiast o koszty bezpośrednio związane z kilkoma Produktami, przez analogię do powyższego sposobu, ich wysokość przypadająca na każdy Produkt powinna zostać obliczona, jako proporcja określona jako Przychód z danego Produktu w sumie przychodów z tych Produktów, których dany koszt dotyczy.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 Ustawy CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) * 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11 a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W świetle art. 24d ust. 5 Ustawy CIT, do kosztów, o których mowa powyżej, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W świetle powyższego, Wnioskodawca wskazuje, że:

- koszty bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem konkretnego Produktu,

- koszty bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem kilku Produktów jednocześnie,

są bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem Produktów. Ponadto, tego typu wydatki nie są wyłączone na podstawie art. 24d ust. 5 Ustawy CIT i tym samym, podlegają one - po spełnieniu innych przesłanek - uwzględnieniu w kalkulacji wskaźnika Nexus.

Zgodnie bowiem z akapitem 118 Objaśnień: „Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku Nexus”.

Ponadto, w akapicie 119 Objaśnień wskazano: „Należy zauważyć, że zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT. Wynika to w szczególności z tego, że podejście Nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

- kwalifikowanymi IP,

- dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP”.

Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wyraz „bezpośredni" oznacza m.in. „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”. Takim kryterium Wnioskodawca posługuje się przy przypisywaniu konkretnych wydatków jako kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub rozwijaniem danego Produktu, tzn. jako koszty bezpośrednio związane z IP rozpoznaje wyłącznie te, które są wprost związane z wytwarzaniem lub rozwijaniem IP.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem konkretnego Produktu oraz koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem lub rozwijaniem kilku Produktów jednocześnie, należy przypisać do lit. „a” wzoru Nexus.

Z kolei koszty związane z komercjalizacją, marketingiem i sprzedażą Produktów, a także pozostałe koszty działalności Spółki (koszty ogólne), ze względu na swój charakter, tzn. brak powiązań z działalnością badawczo- rozwojową, nie powinny być uwzględniane do obliczenia wskaźnika Nexus.

Ad. 4.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy CIT, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy CIT, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3 (tj. umowa międzynarodowa zwalnia dochód z podatku), w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Polski. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 6 Ustawy CIT, łączna kwota odliczenia, do którego odnosi się art. 20 ust. 1 Ustawy CIT, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu. Jednocześnie, zgodnie z art. 22a Ustawy CIT, przepisy art. 20 Ustawy CIT, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Mając na uwadze treść umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, warto zauważyć, że wiele z tych umów pozwala na pobranie podatku u źródła od przychodów z tytułu należności licencyjnych uzyskiwanych przez podatnika posiadającego siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednocześnie większość z tych umów przewiduje możliwość odliczenia podatku zapłaconego za granicą przy obliczaniu podatku należnego w Polsce.

Jako przykład takiej możliwości należy wskazać m.in. na konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej: „Konwencja”).

W powyższym przykładzie, zgodnie z art. 12 ust. 1 Konwencji, należności licencyjne powstające w umawiającym się państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie, jeżeli osoba ta jest właścicielem należności licencyjnych. Niemniej, zgodnie z art. 12 ust. 2 Konwencji, takie należności mogą być również opodatkowane w umawiającym się państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego państwa, ale jeżeli odbiorca jest właścicielem należności licencyjnych, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności licencyjnych brutto.

Z kolei zgodnie z art. 23 ust. 2 Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochody z należności licencyjnych, które mogą być opodatkowane w Belgii, wówczas Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Belgii. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód uzyskany w Belgii.

Żaden z powyższych przepisów nie uzależnia możliwości odliczenia zapłaconego podatku u źródła od stawki (czy metody obliczenia) podatku dochodowego w Polsce, jaka została zastosowana do kalkulacji kwoty podatku od którego dokonuje się takiego odliczenia.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli (na przykładzie Konwencji) Spółka otrzyma należność licencyjną, pobrany zostanie podatek u źródła w wysokości 5% wartości należności licencyjnej (tj. w takim przypadku Konwencji nie przewiduje zwolniona z obowiązku pobrania podatku u źródła).

Zgodnie z przywołanymi przepisami Ustawy CIT oraz Konwencji, z jednej strony na Spółce spoczywa obowiązek rozpoznania i opodatkowania w Polsce dochodu (przychodu) z tytułu sprzedaży licencji do Produktów za pośrednictwem platformy dystrybucyjnej, z drugiej strony przysługuje prawo do odliczenia podatku u źródła zapłaconego w danym państwie.

Skoro bowiem, żaden z powyższych przepisów nie uzależnia możliwości odliczenia zapłaconego podatku u źródła od stosowanej przez podatnika stawki (czy metody obliczenia) podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce, jaka została zastosowana do kalkulacji kwoty podatku od którego dokonuje się takiego odliczenia, to w ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do odliczenia kwoty podatku u źródła zapłaconego w danym kraju (w Belgii na przykładzie Konwencji) z tytułu wypłaty przez daną platformę należności z tytułu sprzedanej licencji do gry również w przypadku gdy Spółka zastosuje 5% stawkę w myśl regulacji zawartej w art. 24d Ustawy CIT (IP Box).

W przeciwnym razie należałoby uznać, że ustawodawca dopuszcza możliwość podwójnego opodatkowania tych samych dochodów, co prowadziłoby do nieuzasadnionej dyskryminacji podatkowej, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że możliwość odliczenia podatku u źródła istnieje dla dochodów opodatkowanych stawką 9% i 19%.

Analogiczne wnioski płyną z wydanej przez Dyrektora KIS interpretacji indywidualnej z 7 lipca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.146.2021.2.MBD, w której Dyrektor KIS stwierdził co następuje:

- „[...] żaden z powyższych przepisów nie uzależnia możliwości odliczenia zapłaconego podatku u źródła (w sposób wynikający z treści powyższych przepisów) od stawki podatku dochodowego, jaka została zastosowana do kalkulacji kwoty podatku od którego dokonuje się takiego odliczenia.

- [...] jeśli podatek Wnioskodawcy został prawidłowo pobrany, z uwzględnieniem UPO, należy zgodzić się ze stanowiskiem, że może on podlegać odliczeniu przez Wnioskodawcę od należnego podatku z kwalifikowanego IP, na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o CIT”.

W powyższej interpretacji, w uzasadnieniu przywołana została inna interpretacja Dyrektora KIS, która również potwierdza stanowisko Wnioskodawcy - interpretacja Dyrektora KIS z 24 listopada 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.406.2020.2.PC:

- „Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że żaden z powyższych przepisów nie uzależnia możliwości odliczenia zapłaconego podatku u źródła (w sposób wynikający z treści powyższych przepisów) od stawki podatku dochodowego, jaka została zastosowana do kalkulacji kwoty podatku od którego dokonuje się takiego odliczenia. Mając zatem na uwadze przedstawiony stan prawny, jeśli podatek Wnioskodawcy został prawidłowo pobrany, z uwzględnieniem UPO, należy zgodzić się ze stanowiskiem, że może on podlegać odliczeniu przez Wnioskodawcę od należnego podatku z kwalifikowanego IP, na podstawie art. 20 ust. 1 u.p.d.o.p”.

Podsumowując, stosowanie przez Spółkę preferencji w postaci IP Box nie będzie pozbawiało jej prawa do odliczenia od podatku obliczonego według stawki 5% podatku zapłaconego u źródła.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

W myśl art. 24d ust. 2 updop,

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop,

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

W świetle art. 24d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2020 r.,

Zgodnie zaś z art. 24d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

W myśl art. 24e ust. 1 updop,

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop,

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Stwierdzam, że wskazane przez Państwa we wniosku oraz w jego uzupełnieniu Produkty, tj. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika nexus, który zostanie przemnożony powyższy dochód.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Zgadzam się z Państwem, że mogą Państwo zastosować stawkę 5% do dochodu osiąganego przez Państwa z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zakresie przychodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczącego metodologii obliczania kosztów bezpośrednich i ogólnych przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Produkt), wskazać należy, że warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Jak już wcześniej wskazałem, wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% są Państwo zobowiązani do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Zgodnie z art. 24d ust. 9 updop,

Z akapitu 136 Objaśnień podatkowych dotyczących IP Box, wynika, że: „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu.”

Ustalając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy stosować zasady ogólne wynikające z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. odejmując od przychodów z danego IP koszty związane z tym konkretnym IP. Podatnik przyporządkowując koszty do kosztów IP w każdym przypadku będzie musiał udowodnić/wykazać związek pomiędzy poniesionym kosztem a osiągniętym przychodem z danego IP. Wybrany przez podatnika klucz alokacji nie może być stosowany niejako „automatycznie” do każdego ponoszonego kosztu w związku z prowadzoną działalnością, a jedynie do kosztu, związanego z osiągnięciem przychodu z danego IP.

Jak z powyższego wynika, do przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP winny być alokowane takie koszty uzyskania przychodów, które są funkcjonalnie z tymi przychodami związane. Koszty te w sposób bezpośredni i pośredni powinny przyczynić się do powstania przychodu z IP. Przepisy dotyczące preferencji IP Box nie wprowadzają w tym zakresie nowych zasad obliczania dochodu, jak również nie wprowadzają nowej definicji kosztów uzyskania przychodów. Zatem definicje kosztów pośrednich i bezpośrednich wynikające z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązują również w przypadku obliczania dochodu z IP.

W celu ustalenia wysokości kosztów pośrednich przypadających na przychody z kwalifikowanych IP możliwe jest wykorzystanie tzw. przychodowego klucza podziału tych kosztów.

W myśl art. 15 ust. 2 updop,

Stosownie do art. 15 ust. 2a updop,

Przepisy regulujące tę zasadę (art. 15 ust. 2 i ust. 2a ustawy o CIT) nie odnoszą się wprost do dochodów z IP Box, nie mniej jednak w przypadku kiedy nie istnieje inna bardziej adekwatna metoda przypisania kosztów pośrednich, dotyczących przychodów z IP oraz pozostałych przychodów, możliwe jest zastosowanie tzw. klucza przychodowego. Przy czym należy podkreślić, że podstawowym warunkiem zastosowania przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o CIT jest wystąpienie takiego stanu faktycznego, że nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła. Zastosowanie przychodowego klucza podziału koszów pośrednich, o którym mowa w przedmiotowym przepisie, do poszczególnych rodzajów przychodów należy rozpatrywać w kategoriach „wyjątku od zasady”, kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu do danego źródła przychodów nie jest możliwe w danym stanie faktycznym (dany koszt dotyczy obu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła).

Podatnik jest zobowiązany w prowadzonej na potrzeby IP Box ewidencji wykazać wartość przychodów z IP, kosztów IP oraz dochodów z IP. W przypadku kosztów nie mogą to być wszystkie koszty jakie ponosi podatnik w związku z prowadzoną działalnością, tj. podatnik obliczając dochód z IP może uwzględnić tylko koszty przypadające na każde kwalifikowane IP, zatem musi istnieć ścisły związek pomiędzy poniesieniem danego kosztu a osiągnięciem przychodu (dochodu) z danego IP.

Reasumując, to Państwo decydują o tym, w jaki sposób wyodrębnią i wykażą w prowadzonej ewidencji dany koszt. W przypadku kosztów pośrednich, możliwe jest zastosowanie pewnego klucza/proporcji osiągniętego przychodu z IP w odniesieniu do wartości pozostałego przychodu osiągniętego przez Państwa, np. zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a updop. Należy podkreślić, że w przypadku, gdy nie są Państwo w stanie przyporządkować kosztów do danego kwalifikowanego IP, wówczas osiągnięty przez Państwa dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Przypisanie danego kosztu do konkretnego kwalifikowanego IP jest obligatoryjne, pozostaje jedynie kwestia jego odpowiedniej, rzetelnej alokacji w przypadku np. kosztów pośrednich.

Przyporządkowując koszty do kosztów IP w każdym przypadku będą Państwo musieli udowodnić/wykazać związek pomiędzy poniesionym kosztem, a osiągniętym przychodem z danego IP. Wybrany przez Państwa klucz alokacji nie może być stosowany niejako „automatycznie” do każdego ponoszonego kosztu w związku z prowadzoną działalnością, a jedynie do kosztu, związanego z osiągnięciem przychodu z danego IP. Odrębna ewidencja ma nie tylko na celu ustalenie przychodów, kosztów, dochodu łącznie z kwalifikowanych praw własności intelektualnej ale przede wszystkim ma na celu ustalenie przychodów, kosztów, dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odrębnie.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 3, wskazuję, że ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem (rozwojem) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego:

Zatem we wskaźniku nexus w lit. a mogą Państwo ująć tylko koszty, które są bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem konkretnego Produktu oraz koszty bezpośrednio związane z kilkoma Produktami jednocześnie.

Natomiast koszty związane z komercjalizacją, marketingiem, sprzedażą Produktów oraz pozostałe koszty działalności Spółki (nazywane również przez Państwa kosztami ogólnymi), które jak wskazali Państwo nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, nie mogą zostać ujęte we wskaźniku nexus.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 4, wskazuję, że zgodnie z art. 3 ust. 1 updop,

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 updop,

Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 updop,

W myśl art. 20 ust. 1 updop,

Zgodnie z art. 20 ust. 6 updop,

Zgodnie z art. 22a updop,

Stosownie do art. 22b updop,

W świetle art. 19 ust. 1 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.,

Zgodnie z art. 19 ust. 1 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.,

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy będą Państwo uprawnieni do odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych, obliczonego zgodnie z art. 24d ustawy o CIT, podatku u źródła, w sposób określony w art. 20 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z przepisami danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (jeśli metoda unikania podwójnego opodatkowania wynikająca z konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z danym krajem przewiduje prawo do odliczenia podatku zapłaconego za granicą od podatku należnego w Polsce).

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu sprawy zgadzam się z Państwem, że żaden z powyższych przepisów nie uzależnia możliwości odliczenia podatku u źródła (w sposób wynikający z treści powyższych przepisów) od stawki podatku dochodowego, jaka została zastosowana do kalkulacji kwoty podatku od którego dokonuje się takiego odliczenia.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan prawny, jeśli podatek Wnioskodawcy został prawidłowo pobrany, z uwzględnieniem UPO, należy zgodzić się ze stanowiskiem, że może on podlegać odliczeniu przez Państwa od należnego podatku z kwalifikowanego IP, na podstawie art. 20 ust. 1 updop.

Wobec powyższego, zgadzam się z Państwem, że będą Państwo uprawnieni do odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych, obliczonego zgodnie z art. 24d Ustawy CIT, podatku u źródła, w sposób określony w art. 20 ust. 1 Ustawy CIT w zw. z przepisami danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (jeśli metoda unikania podwójnego opodatkowania wynikająca z konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z danym krajem przewiduje prawo do odliczenia podatku zapłaconego za granicą od podatku należnego w Polsce).

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.