Interpretacja indywidualna

  – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 26 lutego i 12 marca 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani syn – A. A (lat 10), posiadający orzeczenie o niepełnosprawności z kodem (...) całościowe zaburzenia rozwojowe, cierpi na (...) oraz (...).

W związku z powyższym, w roku 2024 poniosła Pani wraz z mężem – B. A, całkowite koszty terapii, które są wskazane przy tego typu niepełnosprawności. Konkretnie była to Terapia X oraz Terapia Y na łączną kwotę 6.510 zł.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

W 2024 r. uzyskała Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce z tytułu stosunku pracy, rozliczane w PIT-37. Rozlicza się Pani zawsze wspólnie z małżonkiem, w tym roku również tak będzie.

Syn ma 10 lat ((...) 2014 r.), a więc pozostaje na utrzymaniu Pani oraz męża, czyli rodziców. Syn nie ma żadnych dochodów, nie otrzymuje renty socjalnej. Otrzymuje Pani jedynie zasiłek pielęgnacyjny na syna w wysokości 215,84 zł miesięcznie.

Pierwsze orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane 2 marca 2023 r., kolejne zostało wydane 15 października 2024 r. przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności (...) (orzeczenia zostały dołączone do pierwotnego wniosku oraz ponownie w odpowiedzi na to pismo).

Ostatnie orzeczenie wydane jest do 31 października 2027 r.

W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność datuje się od wczesnego dzieciństwa.

Wydatki poniosła Pani wraz z mężem na:

I.Trening Y:

1)Faktura numer (...) z 27 lutego 2024 r. na kwotę 490 zł;

2)Faktura numer (...) z 27 marca 2024 r. na kwotę 490 zł;

3)Faktura numer (...) z 27 maja 2024 r. na kwotę 490 zł.

II.Terapię X:

1)Faktura numer (...) z 5 marca 2024 r. na kwotę 1.680 zł;

2)Faktura numer (...) z 20 kwietnia 2024 r. na kwotę 1.680 zł;

3)Faktura numer (...) z 10 czerwca 2024 r. na kwotę 1.680 zł.

Razem kwota: 6.510 zł.

Stosunek przeprowadzonych terapii X i Y jest znamienny jeśli chodzi o rodzaj niepełnosprawności występujący u Pani syna. Syn ma całościowe zaburzenia rozwojowe (...), w tym (...), (...) ((...), (...)).

Dzięki treningom Y dzieci uczą się (...). Jest to również jedna z podstawowych metod terapii zaburzeń ze (...) ((...)) w Polsce.

Treningi Y (Y) kierowane są szczególnie dla osób z zaburzeniami (...), (...), (...), 9...). Takie programy cechują się wsparciem (...). Dodatkowo uczą (...). z (...).

Trening (...). Ocenia się, iż u 80% dzieci (...) uzyskuje się pozytywne rezultaty w wyniku (...). Ich zakres uzależniony jest oczywiście od indywidualnego potencjału rozwojowego i problemów danego dziecka. Trening (...). Rodzice i specjaliści potwierdzają, że stosowanie tej metody zwiększa skuteczność innych terapii. Głównym celem treningu (...) w odniesieniu do osób z (...). Dzieci z (...). B. B  wykazał, że (...).

Posiada Pani dokumenty potwierdzające poniesienie wydatków na wyżej wymienione terapie (zostały one załączone do pierwotnego wniosku jak i również w odpowiedzi na to pismo). Dokumenty zawierają dane kupującego i sprzedającego. Widniej kwota oraz przedmiot usług. Faktury za Y są wystawione na Panią, rachunki za X są wystawione na Pani męża.

Wydatki poniesione na terapie zostały całkowicie sfinansowane z własnych środków.

Terapie nie zostały sfinansowane ani dofinansowane przez jakiekolwiek instytucje, lecz w 100% zostały sfinansowane ze środków własnych.

Wydatki nie zostały/zostaną:

·zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, lub

·odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub

·odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, lub

·zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Pytania

1.Czy wymienione terapie mogą zostać odliczone od podatku?

2.Czy ogranicza Panią limit dochodów, aby odliczyć wymienione terapie na podstawie ulgi rehabilitacyjnej?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem – w odniesieniu do pytania nr 1 – poniesione przez Panią koszty powinny zostać uznane jako kwalifikujące się do odliczenia na podstawie ulgi rehabilitacyjnej i zaliczone do wydatków nielimitowanych.

Dziecko spełnia wszelkie kryteria osoby niepełnosprawnej, posiada ważne orzeczenie o niepełnosprawności, jego niepełnosprawność datuje się od wczesnego dzieciństwa. Dziecko nie ma żadnych dochodów, jest uczniem szkoły z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, znajduje się pod opieką psychiatry. Stan dziecka w (...) wymaga ciągłego wsparcia i różnych form terapii, które również odnajdują się w definicji rehabilitacji. Wszystkie terapie, które odbyło/będzie odbywać są zalecane przez specjalistów/lekarzy i prowadzone przez wykwalifikowany personel i psychologów. W tym piśmie wnioskuje Pani o odliczenie wydatków poniesionych w 2024 r., jednak prosi aby być świadomym, iż wydatki na różnego rodzaju terapie ponosi Pani z mężem od 3 roku życia dziecka wyłącznie z własnych środków i zapewne w latach następnych również będą je ponosić.

Tak jak Pani wspominała, terapie polecane i wskazane dla dzieci z (...) to: trening Y, (...). Terapia dzieci (...) trwa większość życia, gdyż nie jest możliwe wyleczenie tego zaburzenia, dzięki terapiom dzieci robią postępy, zdobywają nowe umiejętności, są wspierane.

W Pani ocenie – odnośnie pytania nr 2 – może Pani odliczyć wydatki poniesione na terapie w wysokości 6.510 zł na podstawie ulgi rehabilitacyjnej. Nie odnalazła Pani żadnych informacji podatkowych mówiących o tym, aby odliczenie ulgi rehabilitacyjnej było uzależnione od dochodu rodzica/rodziców dziecka z niepełnosprawnością.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b-7g i 13a tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Wedle art. 26 ust. 7b tejże ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Na mocy art. 26 ust. 7e omawianej ustawy:

Przepisy ust. 7a-7d i 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu w roku podatkowym pozostają następujące osoby niepełnosprawne: osoba będąca w stosunku do podatnika lub jego małżonka osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn lub dziecko obce przyjęte na wychowanie przez podatnika lub jego małżonka, pod warunkiem że uzyskane w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 953), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1207), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. z 2024 r. poz. 1509), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku oraz w 2024 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1288 i 1831), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. oraz w 2024 r. w związku z sytuacją na rynku gazu (Dz.U. z 2024 r. poz. 303, 834, 859 i 1635), bonu energetycznego, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 23 maja 2024 r. o bonie energetycznym oraz o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia cen energii elektrycznej, gazu ziemnego i ciepła systemowego (Dz.U. poz. 859 i 1831), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego, dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b)znaczny stopień niepełnosprawności;

2)II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy albo

b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.

W myśl art. 26 ust. 7g omawianej ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne – stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy – jest zatem posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Prawo do odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej posiada również osoba, na której utrzymaniu pozostaje osoba niepełnosprawna wymieniona w treści art. 26 ust. 7e ww. ustawy (w tym dziecko), o ile jej dochody nie przekroczą limitu wskazanego w tym przepisie. Co istotne, limit dochodu dotyczy – zgodnie z literalnym brzmieniem art. 26 ust. 7e omawianej ustawy – wyłącznie osób niepełnosprawnych, a nie podatników, na których utrzymaniu w roku podatkowym pozostają osoby niepełnosprawne.

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik lub osoba, na której utrzymaniu pozostaje osoba niepełnosprawna wymieniona w treści art. 26 ust. 7e ww. ustawy może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Z opisu stanu faktycznego w szczególności wynika, że Pani syn – A. A (lat 10), posiadający orzeczenie o niepełnosprawności z kodem (...) całościowe zaburzenia rozwojowe, cierpi na (...) oraz (...). W związku z powyższym, w roku 2024 poniosła Pani wraz z mężem, całkowite koszty terapii, które są wskazane przy tego typu niepełnosprawności (Terapia X oraz Terapia Y) na łączną kwotę 6.510 zł. Pani syn ma 10 lat, pozostaje na utrzymaniu rodziców, nie osiąga żadnych dochodów. Pani otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny na syna w wysokości 215,84 zł miesięcznie. Pierwsze orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane 2 marca 2023 r., kolejne 15 października 2024 r. przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności (...). Ostatnie orzeczenie wydane jest do 31 października 2027 r. W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność datuje się od wczesnego dzieciństwa. Wydatki w kwocie 6.510 zł poniosła Pani wraz z mężem na Trening Y (Faktura numer (...) z 27 lutego  2024 r. na kwotę 490 zł; Faktura numer (...) z 27 marca 2024 r. na kwotę 490 zł; Faktura numer (...) z 27 maja 2024 r. na kwotę 490 zł) i na Terapię X (Faktura numer (...) z 5 marca 2024 r. na kwotę 1.680 zł; Faktura numer (...) z 20 kwietnia 2024 r. na kwotę 1.680 zł; Faktura numer (...) z 10 czerwca 2024 r. na kwotę 1.680 zł). Stosunek przeprowadzonych terapii X i Y jest znamienny jeśli chodzi o rodzaj niepełnosprawności występujący u Pani syna. Syn ma całościowe zaburzenia rozwojowe (...), w tym (...), (...) ((...), (...)). Dzięki treningom Y dzieci uczą się (...). Jest to (...) ((...)) w Polsce. Trening (...). Posiada Pani dokumenty potwierdzające poniesienie wydatków na wyżej wymienione terapie. Dokumenty zawierają dane kupującego i sprzedającego. Widniej kwota oraz przedmiot usług. Faktury za Y są wystawione na Panią, rachunki za X są wystawione na Pani męża.

Chciałaby Pani wydatki poniesione na Trening Y i terapię X odliczyć w pełnej wysokości w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W tym miejscu podkreślić należy, że zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Katalog wydatków zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest natomiast katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków na cele wskazane w powołanym przepisie uprawnia do skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zatem wydatki poniesione na inne cele – nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością – nie uprawniają do odliczeń w ramach omawianej ulgi.

Odnosząc się do Pani wątpliwości, wskazać należy, że wydatki, które – po spełnieniu pozostałych warunków mogą zostać odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej – dzielą się na wydatki nielimitowane (podlega odliczeniu cała kwota takiego wydatku) oraz na wydatki limitowane (podlega odliczeniu kwota, która uwzględnia „górny” lub „dolny” limit kwotowy).

I tak, do wydatków nielimitowanych, ustawodawca zakwalifikował – zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatki poniesione na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg”, „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”. Zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę.

Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w Słowniku wyrazów obcych (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz Encyklopedii PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię.

Należy mieć na uwadze, że wysokość wydatków za odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne (art. 26 ust. 7a pkt 6b ustawy) ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z których wynika kto poniósł wydatek, w jakiej wysokości i na jaki cel. Dokumentem takim może być niewątpliwie faktura, jednak aby podatnik mógł skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, dokument ten musi zawierać – stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Brak dowodu, spełniającego ww. kryteria, wyklucza możliwość skorzystania z omawianej ulgi.

Zgodzić należy się z Panią, że skoro stan dziecka w (...) wymaga ciągłego wsparcia i różnych form terapii, to terapie te wykorzystujące środki mające na celu usprawnienie organizmu również odnajdują się w definicji rehabilitacji. Podczas rehabilitacji dziecka z całościowym zaburzeniem rozwojowym (...), w tym (...), (...) ((...), (...)), rehabilitacja polega na wsparciu chorego – jego sprawności psychicznej (...) – poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych (terapii). Ma ona również na celu zapobieganie (przeciwdziałanie) pogłębiania się niepełnosprawności. Podczas Y dzieci uczą się (...). Natomiast, trening (...). Wobec tego, wydatki poniesione na Terapię Y oraz Terapię X, zalecane przez specjalistów/lekarzy i prowadzone przez wykwalifikowany personel i psychologów, mieszczą się w zamkniętym katalogu wydatków określonym w art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że ma Pani prawo do odliczenia od dochodu wydatków nielimitowanych poniesionych na Trening Y w ramach ulgi rehabilitacyjnej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu podatkowym składanym za 2024 r. Stosunek Y jest znamienny, jeśli chodzi o rodzaj niepełnosprawności występujący u Pani syna (syn ma całościowe zaburzenia rozwojowe (...), w tym (...), (...)). Y to jedna z podstawowych metod terapii zaburzeń ze (...) w Polsce. Posiada Pani faktury za Y wystawione na Panią zawierające dane kupującego i sprzedającego, kwotę oraz przedmiot usług.

Z zacytowanych powyżej przepisów, nie wynika że odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej jest uzależnione od dochodu rodzica/rodziców dziecka z niepełnosprawnością. Limit dochodu dotyczy – zgodnie z literalnym brzmieniem art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wyłącznie osób niepełnosprawnych, a nie podatników, na których utrzymaniu w roku podatkowym pozostają osoby niepełnosprawne.

Nie przysługuje Pani natomiast prawo do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na Terapię X w ramach ulgi rehabilitacyjnej, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie spełniła Pani warunku udokumentowania wydatku, o którym mowa art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy (nie posiada Pani dokumentu potwierdzającego, że jest Pani kupującym – rachunki za tę terapię są wystawione na Pani męża). Wydatek, który nie został prawidłowo udokumentowany, nie może być odliczony przez Panią w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu podatkowym składanym za 2024 r.

Wobec tego, że nie przysługuje Pani prawo do odliczenia na podstawie ulgi rehabilitacyjnej wydatków na terapie (Trening Y i X) na łączną kwotę w wysokości 6.510 zł, a wyłącznie na Trening Y – zgodnie z posiadanymi dokumentami (fakturami za Y) – Pani stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.