Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 19 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 25 marca 2025 r. (wpływ 25 marca 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) na terytorium Rzeczypospolitej Polski oraz czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca od maja 2024 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest wpisany na listę adwokatów oraz doradców podatkowych. Wykonywana działalność obejmuje kody PKD (wg klasyfikacji PKD2007):

  • 69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe,
  • 69.10.Z Działalność prawnicza,
  • 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

W/g znowelizowanej klasyfikacji PKD2025, działalność Wnioskodawcy obejmuje kody:

  • 69.10.Z Działalność prawnicza,
  • 69.20.B Doradztwo podatkowe,
  • 70.20.Z Doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i pozostałe doradztwo w zakresie zarządzania.

W roku podatkowym 2024 Wnioskodawca był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w okresie styczeń-kwiecień - i w tym zakresie podlegał opodatkowaniu na zasadach właściwych dla opodatkowania przychodów z tytułu umowy o pracę, natomiast od maja 2024, w związku z rozpoczęciem wykonywania jednoosobowej działalności gospodarczej, podlegał opodatkowaniu podatkiem liniowym. W 2025 roku, Wnioskodawca planuje kontynuację opodatkowania podatkiem liniowym.

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w budynku mieszkalnym stanowiącym współwłasność jego i jego małżonki. Pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonką istnieje wspólność ustawowa małżeńska. Budynek został sfinansowany kredytem hipotecznym, który został uzyskany przez Wnioskodawcę wraz z jego małżonką w styczniu 2025 r. - występujących jako osoby prywatne, tj. kredyt został udzielony na realizację celu mieszkaniowego Wnioskodawcy i jego małżonki. Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności w budynku od marca 2025 roku. Adres, pod którym znajduje się wskazany budynek mieszkalny, zostanie wskazany jako adres prowadzenia działalności w CEiDG, a także w stosownym rejestrze prowadzonym przez samorząd adwokacki oraz doradców podatkowych.

Pomieszczenia, w których będzie prowadzona działalność gospodarcza, nie będą przeznaczone wyłącznie na wykorzystanie na cele działalności gospodarczej. W tym, nie zostanie wydzielony lub wyodrębniony pokój, pomieszczenie lub przestrzeń przeznaczona wyłącznie na cele prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym, niemożliwe jest ustalenie dokładnej proporcji wykorzystania mieszkania na cele działalności gospodarczej w stosunku do powierzchni budynku (dalej: Proporcja). Pomieszczenia, które będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej to:

1.Pokój, w którym będzie znajdować się sprzęt biurowy,

2.Toaleta,

3.Kuchnia,

4.korytarz łączący wszystkie pomieszczenia wraz ze schodami.

Udział powierzchni wskazanych pomieszczeń do powierzchni użytkowej całego domu wynosi ok. 30%.

Biorąc pod uwagę, że ww. pomieszczenia nie mają wydzielonej części wyłącznie do prowadzenia działalności, ani wyposażenia, które może być wykorzystywane wyłączenia na jej cele, oraz uwzględniając ich mieszany charakter wykorzystywania na cele prywatne, jak i cele działalności gospodarczej, w ocenie Wnioskodawcy, racjonalne jest ustalenie Proporcji na poziomie 30%.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza we wskazanym budynku mieszkalnym będzie mieć charakter rzeczywisty. W tym zakresie Wnioskodawca planuje świadczyć usługi prawne i doradztwa podatkowego w sposób zdalny na rzecz klientów i kontrahentów (tj. za pośrednictwem sieci Internet, telefonu oraz środków komunikacji na odległość), brać udział w zdalnych rozprawach sądowych jako obrońca lub pełnomocnik oraz sporządzać pisma procesowe, opinie prawne oraz inne dokumenty prawne.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Działalność będzie prowadzona w budynku mieszkalnym. Taka klasyfikacja wynika m.in. z księgi wieczystej dla wskazanej nieruchomości.

Czynsz administracyjny będzie uiszczany na rzecz wspólnoty mieszkaniowej.

We Wniosku zostały wskazane dwie kategorie kosztów, odpowiednio:

a) Odsetki od kredytu hipotecznego na zakup nieruchomości,

b) Koszty na utrzymanie i korzystanie z budynku mieszkalnego.

W ocenie Wnioskodawcy oba rodzaje kosztów są racjonalnie i gospodarczo uzasadnionymi wydatkami związanymi z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę. W tym zakresie wydatki spełniają definicje kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT.

Związek poniesionych wydatków z osiąganym przychodem w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy objawia się w następujący sposób:

  • Budynek mieszkalny nabyty przez Wnioskodawcę i jego małżonkę jest wykorzystywany do bieżącej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w tym świadczenia usług prawnych i doradztwa podatkowego - przede wszystkim czynności wymienionych w opisie stanu faktycznego.
  • Pod adresem lokalizacji budynku mieszkalnego będzie zarejestrowana JDG Wnioskodawcy.

Związek wydatków wskazanych w lit. A powyżej przejawia się tym, że koszty odsetkowe są ponoszone w związku z nabyciem budynku mieszkalnego, który będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

Związek wydatków wskazanych w lit. B powyżej przejawia się tym, że koszty te są ponoszone w celu utrzymania budynku mieszkalnego, który będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej.

Użycie sformułowania „inne media” wynika z wykorzystania takiego sformułowania w analogicznych interpretacjach indywidualnych. Pod pojęciem „inne media” należy rozumieć wszelkie media dostarczane do budynku mieszkalnego, a przede wszystkim: woda, odpady komunalne, ciepło, prąd, Internet.

Pytania

1)Czy zapłacone przez Wnioskodawcę odsetki od kredytu hipotecznego z uwzględnieniem Proporcji będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2)Czy poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z budynku mieszkalnego (m.in. czynsz, energia, woda, inne media, ubezpieczenie budynku, podatek od nieruchomości), z uwzględnieniem Proporcji, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem

1.Zapłacone przez Wnioskodawcę odsetki od kredytu hipotecznego z uwzględnieniem Proporcji będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

2.Poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z budynku mieszkalnego (m.in. czynsz, energia, woda, inne media, ubezpieczenie budynku, podatek od nieruchomości), z uwzględnieniem Proporcji, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzasadnienie stanowiska

I. Ramy prawne

Zgodnie z Ustawą PIT

1)Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (art. 22 ust. 1);

2)Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) oraz odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji (art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33).

II. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Ad. 1

Zdaniem wnioskodawcy, odsetki od zaciągniętego kredytu są kosztami uzyskania przychodu - z uwzględnieniem Proporcji, z tytułu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, ponieważ są racjonalnie i gospodarczo uzasadnionymi wydatkami związanymi z tą działalnością. Płacone przez wnioskodawcę odsetki są obiektywnie niezbędne do osiągnięcia przychodów z działalności ponieważ spełniają łącznie 3 warunki wymagane przez ustawę:

1)pozostają w związku przyczynowym ze źródłem przychodu i są poniesione w celu osiągnięcia przychodu,

2)nie znajdują się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy,

3)są właściwie udokumentowane.

Z uwagi na to, że nabyty budynek mieszkalny jest niezbędny do prowadzenia przeze wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz, że wykorzystywany jest na potrzeby tej działalności w ustalonej Proporcji, odsetki od kredytu płacone za okres, w którym budynek mieszkalny jest wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej, stanowią wynagrodzenie (koszt) za korzystanie z kapitału (uzyskanego w formie kredytu) finansującego tę działalność gospodarczą w odpowiedniej Proporcji, a zatem zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o PIT są one kosztem uzyskania przychodu w tym okresie. Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o PIT odsetki od spłacanego kredytu są kosztem uzyskania przychodu w momencie faktycznej ich zapłaty. Koszty zapłaconych odsetek nie zwiększają również kosztów inwestycji (art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o PI

W sytuacji, gdy między małżonkami istnieje wspólność majątkowa, na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie ma wpływu również to, z czyjego rachunku bankowego (męża czy żony) spłacane są odsetki. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 powoływanej ustawy. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu.

III. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z budynku mieszkalnego (m.in. czynsz, energia, woda, inne media, ubezpieczenie budynku, podatek od nieruchomości), z uwzględnieniem Proporcji.

IV. Rozstrzygnięcia organów podatkowych potwierdzające prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy

Prawidłowość stanowiska przedstawionego powyżej znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

1)Interpretacja DKIS z dnia 30 listopada 2023 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.659.2023.1.JS:

a.„odsetki od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania, które w części jest wykorzystywane na prowadzoną działalność gospodarczą, mogą zostać zaliczone jako koszt uzyskania przychodu, zarówno w proporcji w jakiej mieszkanie jest wykorzystywane na prowadzoną działalność gospodarczą oraz w proporcji w jakiej powierzchnie pomieszczeń użytku ogólnego wykorzystywane są na prowadzoną działalność gospodarczą”,

2)Interpretacja DKIS z dnia 20 października 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.642.2023.1.MC:

a.„Skoro wskazany przez Pana lokal mieszkalny będzie w części wykorzystywany przez Pana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu zaciągniętego na jego zakup w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystywaną w działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.”

b.„W sytuacji wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej części nieruchomości (lokalu mieszkalnego) stwierdzam, że między wydatkami związanymi z jej utrzymaniem i korzystaniem (czynsz, energia, woda, inne media) a prowadzoną działalnością istnieje związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa wyżej. Wydatki te mogą zatem - pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania -stanowić koszty uzyskania przychodów w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystania lokalu mieszkalnego na cele działalności gospodarczej do całej powierzchni lokalu mieszkalnego. Reasumując - poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego (czynsz, energia, woda, inne media), proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni tego lokalu, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.”

3)Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 czerwca 2016 r., sygn. ILPB1/4511-1-600/16-2/IM:

a.„Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytów przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. W sytuacji, gdy między małżonkami istnieje wspólność majątkowa, na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie ma wpływu również to, z czyjego rachunku bankowego (męża czy żony) spłacane są odsetki. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 powoływanej ustawy. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu.”

b.„Jednakże należy zaznaczyć, że to na Wnioskodawczyni spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na cel związany z przedmiotem prowadzonej działalności. Podsumowując, zapłacone odsetki od tego kredytu Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Aby je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nie muszą być spłacane z rachunku bankowego Wnioskodawczyni.”

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w całości zasługuje na uznanie za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  • nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszty uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym - związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast kosztami służącymi zabezpieczeniu źródła przychodów są koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Zwracam przy tym uwagę, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami a możliwością uzyskania przychodów trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów podatnika.

Z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Zamierza Pan prowadzić działalność gospodarczą w budynku mieszkalnym stanowiącym współwłasność Pana i Pana małżonki. Pomiędzy Panem a Pana małżonką istnieje wspólność ustawowa małżeńska. Budynek został sfinansowany kredytem hipotecznym, który został uzyskany przez Pana wraz z Pana małżonką w styczniu 2025 r. - występujących jako osoby prywatne, tj. kredyt został udzielony na realizację celu mieszkaniowego Pana i Pana małżonki. Planuje Pan rozpocząć prowadzenie działalności w budynku od marca 2025 roku. Pomieszczenia, w których będzie prowadzona działalność gospodarcza, nie będą przeznaczone wyłącznie na wykorzystanie na cele działalności gospodarczej. W tym, nie zostanie wydzielony lub wyodrębniony pokój, pomieszczenie lub przestrzeń przeznaczona wyłącznie na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Udział powierzchni wskazanych pomieszczeń do powierzchni użytkowej całego domu wynosi ok. 30%.

W sytuacji wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej części nieruchomości (budynku mieszkalnego) stwierdzam, że między wydatkami związanymi z jej utrzymaniem i korzystaniem (m.in. czynsz, energia, woda, inne media, ubezpieczenie budynku, podatek od nieruchomości) a prowadzoną działalnością istnieje związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa wyżej. Wydatki te mogą zatem - pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania - stanowić koszty uzyskania przychodów w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystania domu na cele działalności gospodarczej do całej powierzchni domu.

Wobec powyższego poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z domu (m.in. czynsz, energia, woda, inne media, ubezpieczenie budynku, podatek od nieruchomości), proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni tego domu, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Natomiast w odniesieniu do kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego na sfinansowanie zakupu budynku mieszkalnego przeznaczonego w części na prowadzenie działalności gospodarczej wyjaśniam, co następuje.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a) spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

- pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

- pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Ponadto, stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Na podstawie powołanych regulacji - dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji, odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki:

  • są faktycznie zapłacone,
  • pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,
  • nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów, istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu (pożyczki).

Skoro wskazany przez Pana budynek mieszkalny będzie w części wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu hipotecznego w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystywaną w Pana działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Wobec powyższego, zapłacone przez Pana odsetki od kredytu hipotecznego, proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni budynku mieszkalnego, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Tym samym Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania. Kwestia ustalenia proporcji przypadającej na powierzchnię wykorzystywaną w Pana działalności gospodarczej nie podlegała ocenie. Przyjęliśmy za Panem, że proporcja wykorzystania budynku mieszkalnego na cele działalności gospodarczej w stosunku do powierzchni domu będzie wynosiła 30% całej powierzchni użytkowej domu.

Pamiętać przy tym należy, że to na Panu, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, jak również obowiązek właściwego jego udokumentowania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

OSZAR »