Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 17 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 1 kwietnia 2025 r. (wpływ 4 kwietnia 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Przedmiotowy lokal początkowo nabył Pan A. A [Pani małżonek - przypis organu] do majątku osobistego na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w A z 29 sierpnia 2007 r., sygn. akt (...) - w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej 17 listopada 2006 r. Pani A. C - na mocy testamentu notarialnego sporządzonego 30 stycznia 2006 r. repertorium (...) - przez Panią A. B - notariusza w A.

Następnie, Pan A. A darował do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżonków (Pani i Pana A. A) - nabycie na podstawie umowy darowizny z 11 grudnia 2020 r. repertorium (...) [sporządzonej przez - przypis organu] Panią A. B - notariusza w A.

Nadal pozostaje Pani w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej.

Podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia po zmarłej Pani A. C nie należał się, albowiem zobowiązanie wygasło w wyniku przedawnienia, co wynika z zaświadczenia wydanego z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w A, zaś podatek od spadków i darowizn od nabycia w drodze darowizny nie należał się, albowiem zastosowano zwolnienie, co wynika z zaświadczenia wydanego z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w A.

Rzeczywisty stan prawny przedmiotowej nieruchomości jest zgodny z wyżej opisanym, nie jest ona obciążona ograniczonymi prawami rzeczowymi oraz prawami i roszczeniami osób trzecich niewpisanymi w księdze wieczystej. Nie zawierali Państwo z osobami trzecimi żadnych umów mających za przedmiot zobowiązania do zbycia przedmiotowego lokalu, ani jego zbycia. Nie są Państwo w jakikolwiek sposób ograniczeni w rozporządzaniu przedmiotowym lokalem, nie toczy się przeciwko Państwu żadne postępowanie sądowe, ani postępowanie egzekucyjne mogące mieć wpływ na skutki umowy.

Podatek od nieruchomości oraz opłaty eksploatacyjne za przedmiotowy lokal (do dnia dzisiejszego) zostały uregulowane. Nie posiadają Państwo zaległości podatkowych, nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej i z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu nie są Państwo podatnikami podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowała Pani, że:

·18 grudnia 2024 r. sprzedała Pani wraz z mężem nieruchomość w A, ul. B 1, którą Pani mąż dostał w spadku.

·Spadek [Pani mąż - przypis organu] otrzymał od Pani A. C 30 stycznia 2006 r.

·Pani A. C sporządziła testament, w którym powołuje do całości spadku Pani męża.

·Pani mąż opiekował się Panią A. C ponad 18 lat.

·11 grudnia 2020 r. Pani mąż darował Pani do majątku objętego wspólnością ustawową [opisany lokal/nieruchomość - przypis organu].

·Pani mąż posiadał wyżej wskazaną nieruchomość ponad 14 lat, a Pani została dopisana w 2020 r. i posiadała ją Pani niecałe 5 lat.

Pytanie

Opierając się o treść i rodzaj złożonego wniosku przyjmuję, że Pani intencją jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie:

Czy po Pani stronie powstał obowiązek podatkowy do zapłaty podatku od sprzedaży nieruchomości w A, przy ul. B 1?

Pani stanowisko w sprawie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Wskazała Pani, że nie muszą Państwo [nie musi Pani - przypis organu podyktowany rodzajem złożonego wniosku] płacić podatku, bo Pani mąż miał [tę nieruchomość - przypis organu] powyżej 14 lat (taką informację dostała Pani w Urzędzie Skarbowym w A).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W analizowanej sprawie istotne jest więc przede wszystkim rozstrzygnięcie, kiedy doszło do nabycia (w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) przez Panią nieruchomości, którą sprzedała Pani (wraz z małżonkiem) 18 grudnia 2024 r.

Zaznaczam, że stosownie do art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny - pod rygorem nieważności - powinna mieć formę aktu notarialnego.

Ze względu na przedstawione przez Panią okoliczności, z których wynika m.in., że:

·Pani mąż - umową darowizny z 11 grudnia 2020 r. - darował do Państwa majątku objętego ustawową wspólnością majątkową lokal nabyty drogą spadkobrania,

·18 grudnia 2024 r. sprzedała Pani wraz z mężem tę nieruchomość,

·nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej,

·nadal pozostaje Pani w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej

–niezbędne jest również przywołanie przepisów ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

·art. 31 § 1 tej ustawy, który stanowi, że:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

·    art. 33 pkt 1 i 2 tej ustawy, który stanowi, że:

Do majątku osobistego każdego z małżonków, stosownie do art. 33 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy należą między innymi:

1)przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,

2)przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

·art. 43 § 1 tej ustawy, który stanowi, że:

 Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

·art. 47 § 1 tej ustawy, który stanowi, że:

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczą, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia nieruchomości przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2020 r. sygn. akt II FSK 933/18 wskazał, że:

Skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c). PDoFizU od daty, czy to ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej, czy też przeniesienia pojedynczego składnika z majątku osobistego jednego z nich do wspólnego majątku małżonków. Nie ma zatem podstaw prawnych, aby (…) termin nabycia (…) nieruchomości liczyć od daty zawarcia umowy darowizny, a należy przyjąć jako datę nabycia przez Skarżącą nieruchomości datę jej nabycia przez męża, skoro została na mocy umowy darowizny objęta wspólnością małżeńską.

W ocenie Sądu:

Jakkolwiek darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku osobistego jednego z nich do majątku wspólnego obojga małżonków jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 PDoFizU nieruchomości i innych praw majątkowych przez drugiego małżonka. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 PDoFizU nie powinien swoim zakresem obejmować takich zdarzeń jak darowizny dokonywane pomiędzy małżonkami, czy rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, które w istocie nie stanowią obrotu nieruchomościami lub innymi przedmiotami majątkowymi, a mają tylko charakter organizacyjny, kształtujący i porządkujący małżeński ustrój majątkowy, podobnie jak ograniczenie wspólności ustawowej. W ocenie Sądu konsekwencje podatkowe darowizny z majątku odrębnego do majątku wspólnego winny być identyczne, jak w przypadku umownego rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej w trybie art. 48 KRO.

Wobec tego stwierdzam, że włączenie do majątku wspólnego małżonków nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego małżonka nie stanowi nabycia tej nieruchomości lub prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który tę nieruchomość lub prawo włączył do majątku wspólnego.

Odnosząc powyższe wnioski do przedstawionych przez Panią okoliczności uznaję, że włączenie 11 grudnia 2020 r. do Państwa majątku wspólnego wskazanej we wniosku nieruchomości, stanowiącej uprzednio majątek osobisty Pani męża, nie będzie dla Pani stanowiło nabycia tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, dokonana 18 grudnia 2024 r. sprzedaż nieruchomości z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie stanowić dla Pani źródła przychodów, a zatem nie jest Pani zobowiązany do zapłaty podatku z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zaznaczam, że:

·przedstawiany przez Panią zakres żądania (zadane pytania) zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Panią przedmiotu wniosku - zakresu Pani pytania,

·przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzę również postępowania dowodowego. Z powyższych powodów niniejszej odpowiedzi udzielam wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku (załączone przez Panią dokumenty nie mogły stanowić przedmiotu merytorycznej analizy w niniejszej sprawie),

·interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - niniejsza interpretacja dotyczy zatem tylko Pani sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pani małżonka, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

·Podkreślam również, że informacje uzyskane przez Panią w Urzędzie Skarbowym w A:

-nie stanowią przedmiotu niniejszego rozstrzygnięcia,

-nie wpływają na ocenę zajętego przez Panią stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).