Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 5 kwietnia 2025 r. (data wpływu 5 kwietnia 2025 r.) oraz z 23 kwietnia 2025 r. (data wpływu 23 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani pacjentem … ze stwierdzonym …. W 2023 r. przeszła Pani operację polegającą na usunięciu … i …. Następstwem tych zabiegów jest zalecona rehabilitacja ręki do końca życia, celem odprowadzania chłonki do innych węzłów niż pachowe, polegająca na codziennym masażu limfatycznym wykonywanym ręcznie lub mechanicznie.
W powyższym celu kupiła Pani aparat do drenażu limfatycznego – masażu uciskowego … wraz z 8-komorowym mankietem na rękę, bark i pierś. Na masaż ręczny wykonywany w gabinecie rehabilitacji może Pani liczyć tylko kilka razy w roku, i to pod warunkiem posiadania orzeczenia o niepełnosprawności w stopniu znacznym. Rehabilitacja prywatna przekracza Pani możliwości finansowe.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:
a)chciałaby Pani uzyskać interpretację indywidualną za 2024 r.;
b)posiada Pani orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 20.11.2024 r. wydane przez Powiatowy Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności..., wydane na okres do 31.12.2025 r.;
c)ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 27.09.2023 r.;
d)orzeczenie obowiązywało przez cały rok podatkowy, którego dotyczy wniosek;
e)data zakupu pompy: 2.01.2024 r.;
f)zakupiony aparat jest sprzętem niezbędnym w Pani rehabilitacji; poniesione wydatki służyły i służą przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiają czynności życiowe przez systematyczne usprawnianie przepływu chłonki, co powoduje zmniejszanie bólu oraz obrzęku limfatycznego prawej ręki oraz zapobiega zapaleniu kończyny górnej, co jest najczęstszym powikłaniem po usunięciu węzłów chłonnych pachowych i radioterapii, którą przeszła Pani po usunięciu złośliwego guza prawej piersi;
g)posiada Pani fakturę VAT;
h)na pytanie Organu: „Czy wydatki, które chciałaby Pani odliczyć, zostały/zostaną:
·sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo
·zostały Pani zwrócone w jakiejkolwiek formie – jeżeli tak, proszę wskazać w ramach jakiego programu i w jakiej wysokości otrzymała pani zwrot?
·zaliczone do kosztów uzyskania przychodów?
·zostały/zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
·zostały/zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym?
·zostały/zostaną uwzględnione przez Panią w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej?”
odpowiedziała Pani, że wydatki, które chciałaby Pani odliczyć, zostały uwzględnione tylko w uldze rehabilitacyjnej;
w roku podatkowym 2024, za który chce Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej uzyskała Pani dochody z tytułu emerytury opodatkowanej zaliczką na podatek dochodowy wg stawki podatkowej 12%.
Pytanie
Czy może Pani odliczyć wartość zakupionego sprzętu od dochodu?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, zakup aparatu do drenażu mieści się w warunkach przepisów art. 26 ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.
Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że:
Wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na:
3) zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona.
Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 przywołanej ustawy:
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.
Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Zgodnie z art. 26 ust. 13a ww. ustawy:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że posiada Pani orzeczenie o niepełnosprawności wydane na okres do 31 grudnia 2025 r. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 27 września 2023 r. W 2023 r. przeszła Pani operację, po której zalecona została rehabilitacja ręki do końca życia, polegająca na codziennym masażu limfatycznym wykonywanym ręcznie lub mechanicznie. W powyższym celu zakupiła 2.01.2024 r. Pani aparat do drenażu limfatycznego – masażu uciskowego wraz z 8-komorowym mankietem na rękę, bark i pierś. Na masaż ręczny wykonywany w gabinecie rehabilitacji może Pani liczyć tylko kilka razy w roku, i to pod warunkiem posiadania orzeczenia o niepełnosprawności w stopniu znacznym. Rehabilitacja prywatna przekracza Pani możliwości finansowe. Zakupiony aparat jest sprzętem niezbędnym w Pani rehabilitacji; poniesione wydatki służyły i służą przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiają czynności życiowe przez systematyczne usprawnianie przepływu chłonki, co powoduje zmniejszanie bólu oraz obrzęku limfatycznego prawej ręki oraz zapobiega zapaleniu kończyny górnej, co jest najczęstszym powikłaniem po usunięciu węzłów chłonnych pachowych i radioterapii, którą przeszła Pani po usunięciu złośliwego guza prawej piersi. Na potwierdzenie poniesienia wydatku będącego przedmiotem wniosku posiada Pani fakturę VAT.
Z powołanego wyżej przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.
Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym i szczególnym (niestandardowym) charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt (urządzenie czy narzędzie) musi posiadać właściwości leczniczo – rehabilitacyjne lub ułatwiać tej osobie, ze względu na jej niepełnosprawność, wykonywanie czynności życiowych.
Z uregulowań zawartych w ww. art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że:
·pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu (urządzenia, narzędzia), a rodzajem niepełnosprawności, pozostawać musi ścisły związek,
·zakupiony sprzęt (urządzenie, narzędzie) musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
·cechą zakupionego sprzętu (urządzenia, narzędzia) musi być jego indywidualny charakter.
Właściwym do stwierdzenia, czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić np. w wydanym zaświadczeniu/orzeczeniu.
W świetle powyżej wskazanych stwierdzeń należy uznać, że wydatki poniesione na nabycie aparatu do drenażu limfatycznego, które ułatwią Pani wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z Pani niepełnosprawności, kwalifikują się do wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, wydatki jakie Pani poniosła w 2024 r. na nabycie aparatu do drenażu limfatycznego, mogą zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 w zw. z ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mogą one być odliczone od dochodu odpowiednio w zeznaniu rocznym za 2024 r., jako wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne, o ile spełnione zostaną pozostałe warunki, tj. z posiadanej przez Panią faktury wynika poniesienie tego wydatku.
Przy czym należy pamiętać, jak już wcześniej wyjaśniono, że zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki, jeżeli zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Zatem, w przedmiotowej sprawie, odliczeniu mogą podlegać tylko te wydatki, które nie zostały Pani dofinansowane (zwrócone) w ramach programów rządowych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie zaistniałego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.