Interpretacja indywidualna

 stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe – w zakresie zastosowania zaniechania poboru podatku dochodowego w stosunku do kwoty umorzenia;

·nieprawidłowe - w zakresie zastosowania zaniechania poboru podatku dochodowego w stosunku do kwoty zwrotu.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku z tytułu umorzonego zadłużenia kredytowego i kwoty zwróconej przez bank. Uzupełnił go Pan pismami z 24 marca i 1 kwietnia 2025 r. (daty wpływu).

Opis zdarzenia przyszłego

Bank A Spółka Akcyjna (skrót firmy: Bank A S.A.) z siedzibą w B 1, przy ul. C 1, wpisany do Rejestru Przedsiębiorców prowadzony przez Sąd Rejonowy dla B, (...) Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS (...), Nr Regon (...), posiadający numer NIP (...), o kapitale zakładowym i kapitale wpłaconym w wysokości (...) zł, działający jako następca prawny Banku X S.A. na podstawie art. 531 § 1 k.s.h. w związku z podziałem Banku X S.A. w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h., dokonanym w dniu (...) roku, w sposób określony w (...), zwany dalej „Bankiem” przedstawił Panu i żonie propozycję ugody dotyczącej kredytu mieszkaniowego udzielonego przez Banku X S.A. dnia 6 czerwca 2001 roku. Ugoda, zgodnie z jej § 1. ust. 5 (projekt ugody jest załączony do niniejszego wniosku) przewiduje zwrot kwoty wynikającej z rozliczenia kredytu pomniejszonej o naliczone opłaty z § 1 ust. 3, pkt 4 Ugody.

Uzupełnienie

Umowa kredytu hipotecznego nr (...) została zawarta pomiędzy A SA z siedzibą w B przy ul. D 1, zarejestrowanym w Sądzie Rejonowym dla B, (...), nr rejestru (...), (...) w B, ul. E 1, a A. A (PESEL: (...)) i B. A (PESEL: (...)) jako Kredytobiorcami. Zgodnie z § 2 Umowy Kredytowej Bank udzielił Kredytobiorcy kredytu na okres 300 miesięcy, z ostatecznym terminem spłaty w dniu 1 czerwca 2026 r. w wysokości 107.500,00 CHF (słownie franków szwajcarskich: sto siedem tysięcy pięćset), nominowanego w złotych.

Przedmiotem wniosku jest stan po ewentualnym zawarciu ugody z bankiem na zasadach obecnie proponowanych przez bank, tj.:

1)umorzenie salda kapitału do spłaty (14 267,33 CHF) po przeliczeniu na PLN wg kursu średniego NBP z dnia przeprowadzenia transakcji (wg kursu średniego NBP na dzień 24 marca 2025 r., tj. 4,3764 zł jest to wartość 62 439,54 zł);

2)zwrot przez bank na rzecz kredytobiorcy kwoty 173 818, 52 zł stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą spłat wyrażoną w PLN (474 807,50 zł), a sumą kwoty wypłaty transzy/kredytu wyrażoną w PLN (237 575,00 zł) i kwoty odsetek wg symulacji spłaty kredytu w PLN z oprocentowaniem 2% (63 414,08 zł).

Przewalutowanie nastąpi wg kursu średniego NBP z dnia dokonania transakcji. Umorzenie salda kapitału do spłaty (14 267,33 CHF) po przeliczeniu na PLN wg kursu średniego NBP z dnia przeprowadzenia transakcji (wg kursu średniego NBP na dzień 24 marca 2025 r., tj. 4,3764 zł – jest to wartość 62 439,54 zł).

Przewalutowanie nastąpi w formie aneksu do istniejącej umowy poprzez przeliczenie całości zobowiązań: kwota wypłat/transz wyrażona w PLN - kwota spłat wyrażona w PLN - kwota odsetek w PLN - saldo kapitału do spłaty w PLN - kwota zwrotu (różnica pomiędzy kwotą spłat wyrażoną w PLN, a sumą kwoty wypłat wyrażoną w PLN i kwoty odsetek wg symulacji spłaty kredytu w PLN z oprocentowaniem 2%).

Bank A Spółka Akcyjna (skrót firmy: Bank A S.A.) z siedzibą w B 1, przy ul. C 1, wpisany do Rejestru Przedsiębiorców prowadzony przez Sąd Rejonowy dla B, (...) Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS (...), Nr Regon (...), posiadający numer NIP (...), o kapitale zakładowym i kapitale wpłaconym w wysokości (...) zł, działający jako następca prawny Banku X S.A. na podstawie art. 531 § 1 k.s.h. w związku z podziałem Banku X S.A. w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h., dokonanym w dniu (...) roku, w sposób określony w (...) podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego.

W propozycji ugody są wymienione jedynie kapitał do spłaty oraz odsetki od należności regularnych. Ponieważ kredyt jest spłacany terminowo, nie zaistniała konieczność naliczania odsetek karnych. Natomiast w propozycji ugody nie są wspomniane żadne inne, dodatkowe opłaty i koszty. Spłata kredytu nie wiązała się dotychczas z odsetkami od zadłużenia przeterminowanego. Umorzony zostanie kapitał do spłaty oraz odsetki od należności regularnych.

W związku z wniesionym do Sądu Okręgowego (...) w B (...) sprawy (...) przeciwko Bankowi A S.A. z siedzibą w B roszczenia z umów bankowych denominowanych/indeksowanych do franka szwajcarskiego, Bank wystąpił z propozycją ugody (stanowiącej załącznik do niniejszego wniosku). Obecnie jest Pan na etapie przygotowania pisma procesowego stanowiącego replikę na odpowiedź na pozew. W zależności od wydanej interpretacji indywidualnej, podejmie Pan rozmowy ugodowe lub przejdzie do dalszych czynności w ramach procesu sądowego.

Zgodnie z § 3 Umowy Kredytu Hipotecznego: „1. Kredyt przeznaczony jest na sfinansowanie części inwestycji, której celem jest: nabycie własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego”. Nieruchomość stanowiąca cel kredytu jest położona w B, (...), przy ulicy G 1, lokal nr 2 i posiada urządzoną księgę wieczystą nr (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla B (...).” Do chwili obecnej lokal stanowiący cel zaciągniętego kredytu jest użytkowany przez Pana na potrzeby mieszkaniowe.

Zgodnie z § 8 Umowy Kredytu Hipotecznego: „1. Zabezpieczenie spłaty kredytu stanowi:

1)hipoteka ustanowiona na rzecz Banku na nieruchomości, o której mowa w § 3 ust. 2 wpisana na pierwszym miejscu, w kwocie 107.500,00 CHF (słownie franków szwajcarskich: sto siedem tysięcy pięćset), na nieruchomości opisanej w § 3 ust. 2;

2)cesja praw z polisy ubezpieczeniowej nieruchomości od ognia i innych zdarzeń losowych, w kwocie nie niższej nić wysokość kredytu, na zasadach określony w § 10;

3)weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową, wystawioną przez Kredytobiorcę.

Umowy związane z ustanowieniem zabezpieczeń spłaty kredytu, o których mowa wyżej stanowią integralną część niniejszej umowy i wygasają po całkowitej spłacie zadłużenia z tytułu kredytu.”

 Wspomniany w powyższej treści § 10:

1.Kredytobiorca zobowiązuje się do zawarcia z Bankiem ramowej umowy cesji praw z polisy ubezpieczenia nieruchomości od ognia i innych zdarzeń losowych.

2.Kredytobiorca zobowiązuje się:

1)przedłożyć pierwszą polisę ubezpieczenia nieruchomości od ognia i innych zdarzeń losowych w terminie 14 dni od daty zawarcia niniejszej umowy,

2)posiadać w całym okresie kredytowania ważną polisę oraz przedkładać w Banku polisy zawierające wzmiankę o cesji praw na rzecz Banku,

3)opłacania składek ubezpieczeniowych w ciągu całego okresu obowiązywania umowy i przedkładania Bankowi dowodów ich uiszczenia bez odrębnego wezwania.

3.W przypadku nieterminowego uiszczenia składki ubezpieczeniowej Bank jest upoważniony do obciążenia kwotą składki za okres 12 miesięcy rachunku, o którym mowa w § 15, z pierwszeństwem przed spłatą zadłużenia.”

W przedmiotowej Umowie Kredytu Hipotecznego nie ma wzmianki o odpowiedzialności solidarnej za spłatę kredytu.

Bank w ramach kredytu wypłacił Panu kwotę wyrażoną w PLN: 237 575,00 zł; kwota spłat kredytu wyrażona w PLN to: 474 807,50 zł. Bank proponuje w wyniku ugody zwrot kwoty 173 818, 52 zł stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą spłat wyrażoną w PLN (474 807,50 zł), a sumą kwoty wypłaty transzy/kredytu wyrażoną w PLN (237 575,00 zł) i kwoty odsetek wg symulacji spłaty kredytu w PLN z oprocentowaniem 2% (63 414,08 zł).

Kwota zwrotu jest wynikiem zmiany warunków umowy kredytowej, czyli w wyniku ugody ma nastąpić zwrot nadpłaconych odsetek, które mieszczą się w kwocie wpłaconej przez Pana podczas spłaty kredytu. Co za tym idzie zwrot nie stanowi przysporzenia ponad kwoty uiszczane tytułem spłaty kredytu hipotecznego.

Oświadczył Pan również, że nie korzystał dotychczas z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona we wniosku o interpretacje indywidualną inwestycji mieszkaniowej.

Pytanie

Czy opisane zdarzenie przyszłe związane z podpisaniem ugody z bankiem w całości, tj. umorzenie salda kapitału do spłaty i zwrot od banku nadpłaconej kwoty lub w części (umorzenie albo zwrot - prośba o wskazanie), uprawnia Pana do skorzystania z zaniechania poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U. z dnia 14 marca 2022 r., poz. 592, zm. Dz.U. z 23 grudnia 2022 r., poz. 2743)?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, uzyskane w wyniku ugody z bankiem umorzenie salda kapitału do spłaty i zwrot nie stanowią przysporzenia ponad kwoty uiszczane tytułem spłaty kredytu hipotecznego. W związku z tym zasadne jest skorzystanie z zaniechania poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U. z dnia 14 marca 2022 r., poz. 592, zm. Dz.U. z 23 grudnia 2022 r., poz. 2743).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

–dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku

oraz

–dochodów, od których zaniechano poboru podatku na podstawie przepisów Ordynacjipodatkowej.

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ogólne pojęcie przychodu zostało wyjaśnione w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca przyjął zasadę, że przychodami są:

1)pieniądze i wartości pieniężne, które:

·zostały otrzymane przez podatnika – czyli takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;

·zostały postawione do dyspozycji podatnika – czyli takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

2)wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń – czyli takie przysporzenia majątkowe, które mają postać:

·świadczeń w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa);

·nieodpłatnych świadczeń innych niż świadczenia w naturze (np. otrzymane usługi).

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Z uwagi na wyróżnienie przez ustawodawcę przychodów o charakterze niepieniężnym, uznaje się, że przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy jest nie tylko uzyskanie przez podatnika nowych aktywów, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Źródła przychodów

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednym z nich są „inne źródła”, czyli źródła inne niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Przy czym, zgodnie z art. 20 ust. 1 komentowanej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Skutki podatkowe zwrotu nienależnie pobranego świadczenia

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1646).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

W Pana przypadku, zgodnie z planowaną ugodą, dojdzie do zwrotu nienależnie pobranego przez bank świadczenia wynikającego z zawyżania rat kredytu z tytułu wadliwej umowy.

Skoro zatem będzie to zwrot nienależnie pobranego świadczenia, to zwrot ten nie będzie stanowił przysporzenia po Pana stronie, a zatem w ogóle nie będzie stanowił przychodu.

W przypadku zwrotu świadczenia w związku z przewalutowaniem kredytu i ponownym rozliczeniem klient otrzymuje bowiem z powrotem swój kapitał - zwrot zapłaconych Bankowi kwot. Nie ma zatem podstaw, aby zwrócone kwoty uznać za dochód podlegający opodatkowaniu. Dla celów podatkowych zwrot taki jest obojętny podatkowo.

Skoro zwrot ten nie będzie stanowił w ogóle przychodu po Pana stronie, to nie można rozpatrywać kwestii zaniechania poboru podatku dochodowego.

Zatem, do tej kwoty nie znajduje zastosowania rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, z uwagi na brak wystąpienia przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mógłby być objęty tym rozporządzeniem.

Pana stanowisko w tej kwestii należało więc uznać za nieprawidłowe.

Umorzenie wierzytelności

Umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzenie przez bank części kwoty kredytu zaciągniętego przez Pana na własne cele mieszkaniowe stanowi dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. 2024 poz. 102):

§ 1. 1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się::

1)wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1.kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

2.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

4.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że 6 czerwca 2001 r. zaciągnął Pan kredyt hipoteczny na okres 300 miesięcy, z ostatecznym terminem spłaty w dniu 1 czerwca 2026 r. w wysokości 107.500,00 CHF. Bank w ramach kredytu wypłacił Panu 237 575,00 zł a kwota spłat kredytu to 474 807,50 zł. Bank proponuje w wyniku ugody zwrot kwoty 173 818,52 zł, stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą spłat (474 807,50 zł), a sumą kwoty wypłaty transzy/kredytu (237 575,00 zł) oraz symulacji odsetek (63 414,08 zł).

Ponadto spełnione zostały wszystkie warunki zawarte w omawianym rozporządzeniu, tj.:

·zaciągnięty kredyt został przeznaczony na sfinansowanie części inwestycji, której celem było nabycie własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego;

·kredyt został udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów;

·kredyt został zabezpieczony hipotecznie;

·nie korzystał Pan wcześniej z umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona we wniosku o interpretacje indywidualną inwestycji mieszkaniowej.

Skoro spełnione zostały wszystkie przesłanki wynikające z omawianego rozporządzenia, może Pan skorzystać z zaniechania poboru podatku w stosunku do kwoty umorzenia. W konsekwencji, nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu umorzenia przez Bank kwoty kredytu.

W tej kwestii Pana stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.

Podsumowując, od umorzonej przez bank kwoty kredytu oraz od zaproponowanego przez bank zwrotu nienależnie pobranych świadczeń ponad kapitał i odsetki, nie będzie na Panu ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.