Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 10 kwietnia 2025 r. oraz pismem złożonym 11 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W marcu 2024 r. sprzedane zostało mieszkanie, które aktem darowizny podarował Wnioskodawczyni i Jej siostrze tata w dniu 12 lutego 2021 r. Mieszkanie było obciążone hipoteką taty zaciągniętą w dniu 8 marca 2016 r. (informacja o obciążeniu mieszkania hipoteką została ujęta w akcie darowizny).
Mieszkanie zostało sprzedane po śmierci taty za kwotę 265 000 zł. W akcie sprzedaży nieruchomości widnieje informacja, że na podstawie zaświadczenia wydanego przez …. Bank …, na całkowitą spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w dniu 8 marca 2016 r. i obciążającego ową nieruchomość, zostaje przelana przez kupującego kwota 74 657,34 zł (po całkowitej spłacie kredytu hipoteka została zwolniona przez bank). Pozostała kwota ze sprzedaży mieszkania 165 342,66 zł została proporcjonalnie przelana na konto Wnioskodawczyni i siostry czyli po 82 671,33 zł. Dodatkowo 25 000 zł zostało proporcjonalnie zapłacone tytułem zadatku na poczet ceny sprzedaży mieszkania.
Reasumując - każda z nich fizycznie otrzymała: 82 671,33 zł + 12 500 zł czyli 95 171,33 zł.
Wnioskodawczyni prosi o informację czy kwota proporcjonalnie i w rzeczywistości otrzymana przez Nią i Jej siostrę, tj. po 95 171,33 zł, będzie podlegała opodatkowaniu lub ewentualnie musi ona zostać rozliczona w przeciągu 3 lat ulgą mieszkaniową.
Uzupełnienie wniosku
W dniu 12 lutego 2021 r. Wnioskodawczyni otrzymała z siostrą, darowizną, spółdzielcze mieszkanie własnościowe od taty w proporcji 50/50 (akt notarialny Repertorium A .., sporządzony w kancelarii notarialnej notariusz ….). Mieszkanie w dniu darowizny obciążone było hipoteką umowną w kwocie 185 770,00 PLN z dnia 8 marca 2016 r. (podpisanie umowy kredytowej) i taka informacja została wpisana do aktu notarialnego umowy darowizny. Kredytobiorcą kredytu hipotecznego był tylko darczyńca - tata.
Po śmierci taty mieszkanie zostało sprzedane w dniu 15 marca 2024 r. za kwotę 265 000 PLN. Z kwoty tej kupujący, zgodnie z zapisem w akcie notarialnym, przelał kwotę 74 657,34 PLN na spłatę kredytu obciążającego nieruchomość. Pozostałą część Wnioskodawczyni otrzymała proporcjonalnie do swoich udziałów w prawie własności - 50%, tj. 95 171,33 PLN. Bez spłaty kredytu w tej formie nie byłaby możliwa sprzedaż mieszkania, gdyż ciążyła na nim hipoteka.
Wnioskodawczyni nie jest osobą dziedziczącą po zmarłym, gdyż posiada akt notarialny „Umowy zrzeczenia się dziedziczenia” z dnia 2 listopada 2017 r. (Repertorium A nr ….). Wnioskodawczyni nie jest również współkredytobiorcą kredytu hipotecznego (nie stanowił on środka na zakup nieruchomości). Dodatkowo Wnioskodawczyni poniosła koszty związane ze spłatą rat kredytu hipotecznego po śmierci taty, tj. 20 lipca 2023 r. w kwocie 4 699,33 PLN (50% z kwoty 9 398,65 PLN).
W mieszkaniu nie była prowadzona działalność gospodarcza. Zadatek na poczet sprzedaży mieszkania w kwocie 12 500 PLN, stanowiący 50% z kwoty 25 000 PLN, Wnioskodawczyni otrzymała na podstawie umowy przedwstępnej zawartej z kupującym w dniu 9 lutego 2024 r. Pozostała kwota wartości ceny sprzedaży została przelana po akcie notarialnym w dniu 15 marca 2024 r., pomniejszona o kwotę spłaty kredytu hipotecznego.
Środki ze sprzedaży mieszkania będą przeznaczone na remont domu, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2025 r.)
Czy spłata kredytu w proporcjonalnym udziale Wnioskodawczyni, tj. 50% z 74 657,34 = 37 328,67 PLN, będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu Wnioskodawczyni i będzie zwolniona z zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą mieszkania otrzymanego drogą darowizny przed upływem 5 lat licząc od końca 2021 r., w którym darowizna miała miejsce?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2025 r.)
Zdaniem Wnioskodawczyni, odnosząc się do postawionego pytania, w Jej ocenie kwota 37 328,65 PLN stanowiąca 50% Jej udziału z kwoty 74 657,34 PLN spłacanego kredytu, jaka została przekazana bezpośrednio przez kupującego na rachunek kredytowy, celem całkowitej spłaty kredytu hipotecznego i zwolnienia nieruchomości z ciążącej na niej hipoteki, będzie stanowiła Jej koszt uzyskania przychodu i tym samym, powinna zostać zwolniona z zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku ze sprzedażą mieszkania przed upływem 5 lat licząc od końca 2021 r., w którym darowizna miała miejsce.
W ocenie Wnioskodawczyni, można odnieść się tutaj do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota 37 328,65 PLN (50% udziału Wnioskodawczyni) została przeznaczona na spłatę ciążącego na nieruchomości kredytu hipotecznego - długu darczyńcy, którym nieruchomość była obciążona już w momencie przekazywania mieszkania aktem darowizny i stanowi Jej koszt pomniejszający przychód uzyskany ze sprzedaży mieszkania (dodatkowo kosztem Wnioskodawczyni w 50% były dla Niej także spłacane raty powyższego kredytu hipotecznego od dnia śmierci darczyńcy do dnia sprzedaży nieruchomości).
Do bezpośredniej dyspozycji Wnioskodawczyni została przekazana przez kupującego kwota 95 171,33 PLN, czyli tyle, ile fizycznie otrzymała od kupującego ze 132 500 PLN Jej 50% udziału z całkowitej 265 000 PLN wartości sprzedanej nieruchomości, która fizycznie może zostać przeznaczona na cel mieszkaniowy Wnioskodawczyni, związany z remontem posiadanej przez Nią nieruchomości i którą to kwotę, Wnioskodawczyni może wydatkować.
Wnioskodawczyni nie ma możliwości wydatkowania na Jej cel mieszkaniowy związany z remontem domu Wnioskodawczyni, kwoty 37 328,65 PLN, gdyż jej od kupującego nie otrzymała, bo została ona bezpośrednio przeznaczona przez niego na spłatę kredytu hipotecznego, bez której Wnioskodawczyni nie mogłaby sprzedać nieruchomości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:
Jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zatem z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.
Z treści wniosku wynika, że w dniu 12 lutego 2021 r. Pani i Pani siostra otrzymały od taty w drodze darowizny spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, każda po 50% udziału (akt notarialny Repertorium A ……..). Mieszkanie było obciążone hipoteką Pani taty zaciągniętą w dniu 8 marca 2016 r. Kredytobiorcą był jedynie Pani tata. Informacja o zaciągnięciu kredytu została wpisana w umowie darowizny. Po śmierci Pani taty, mieszkanie zostało sprzedane w marcu 2024 r. W akcie sprzedaży nieruchomości widniała informacja, że na podstawie zaświadczenia wydanego przez bank, na całkowitą spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w dniu 8 marca 2016 r. i obciążającego ową nieruchomość, zostaje przelana przez kupującego kwota 74 657,34 zł (po całkowitej spłacie kredytu hipoteka została zwolniona przez bank). Pozostała kwota ze sprzedaży mieszkania została proporcjonalnie przelana na Pani konto i konto Pani siostry. Dodatkowo 25 000 zł zostało proporcjonalnie zapłacone tytułem zadatku na poczet ceny sprzedaży mieszkania. Zadatek na poczet sprzedaży mieszkania, stanowiący 50% ww. kwoty, otrzymała Pani na podstawie umowy przedwstępnej, zawartej z kupującym 9 lutego 2024 r.
W związku z tym wątpliwości Pani budzi kwestia, czy jeżeli spłaciła Pani w części z ceny sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego kredyt Pani taty, będzie on stanowił koszt pomniejszający dochód ze sprzedaży tego udziału w spółdzielczym własnościowym, prawie do lokalu mieszkalnego, nabytego przez Panią w 2021 r. w drodze darowizny od taty, gdy odpłatnego zbycia ww. udziału Pani dokonała przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zatem, od daty nabycia do dnia jego odpłatnego zbycia nie upłynął okres 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności winna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.
W przedmiotowej sprawie, nabycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego przez Panią nastąpiło w 2021 r., w drodze darowizny. W dniu 15 marca 2024 r. Pani wraz z siostrą sprzedała mieszkanie. Sprzedaż nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Stwierdzam zatem, że dokonana w marcu 2024 r., nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej, sprzedaż przez Panią udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. udziału (2021 r.) i stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 30e ust. 2 tej ustawy:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
W świetle art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:
1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Przy czym, w myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).
Wydatek, o którym mowa we wniosku nie stanowi obiektywnie w rozumieniu ustawy kosztu niezbędnego w celu sprzedaży nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego). Jest to bowiem koszt, który musiałby zostać płacony nawet gdyby nie doszło do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.
Kosztów odpłatnego zbycia nie należy jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, zasady ustalania których uregulowane zostały w sposób szczególny w art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6d tej ustawy:
Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).
Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Zatem, brak jest podstaw prawnych, aby kwotę, którą Pani przeznaczyła na spłatę kredytu zabezpieczonego hipoteką na sprzedawanej nieruchomości (spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego), której właścicielem w udziale 50% była Pani (obdarowana), zaciągniętego przez darującego (Pani tatę), a spłaconego w części przez obdarowaną, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego). Długi obciążające nieruchomość nie stanowią żadnej z kategorii wskazanych w art. 22 ust. 6d, a więc nie mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w przypadku sprzedaży nieruchomości, nabytej w drodze darowizny.
W konsekwencji kwota, którą Pani przekazała na spłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego przez darczyńcę (Pani tatę) nie stanowi kosztu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, gdyż nie jest to koszt, o którym mowa w art. 22 ust. 6d ustawy.
Potwierdza to orzecznictwo sądów, m.in. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, który w wyroku z dnia 4 lutego 2016 roku sygn. akt I SA/Ke 718/15 stwierdził, że:
(…) Przepis art. 22 ust. 6d w sposób jednoznaczny wskazuje, co może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości (udziału) nabytej w drodze darowizny. Kosztami uzyskania przychodu są tylko udokumentowane nakłady oraz kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn. Za nakłady poniesione na nieruchomość rozumie się wydatki ulepszające, modernizujące daną nieruchomość, czy też nawet wydatki remontowe, które zwiększają wartość rynkową nieruchomości poczynione w czasie jej posiadania. Nakładem zwiększającym wartość rzeczy i praw majątkowych nie jest natomiast spłata kredytu pobranego przez darczyńcę po zbyciu udziału w nieruchomości. Sąd w niniejszym składzie podziela pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wyrażony w wyroku z 19 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 343/11, w którym Sąd ten stwierdził, że spłata zobowiązania zaciągniętego przez osobę trzecią, które to zobowiązanie obciążało rzeczowo (hipoteka) nieruchomość w chwili jej nabycia w drodze darowizny, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, o jakim mowa w art. 22 ust. 6d u.p.d.o.f. (…).
Podobne stanowisko zaprezentowane zostało także w innych w wyrokach, np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 23 października 2013 r., sygn. akt I SA/Op 583/13, czy też Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1055/11.
Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzam zatem, że kwota kredytu, który Pani w części spłaciła, zabezpieczonego hipoteką na spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, w którym udział Pani sprzedała, zaciągniętego przez darczyńcę a spłaconego przez Panią (obdarowaną) nie stanowi dla Pani kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w przedmiotowym mieszkaniu, gdyż nie jest nakładem zwiększającym wartość nieruchomości, o którym mowa w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata przez Panią części przedmiotowego kredytu hipotecznego, w żaden sposób nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, nabytej w drodze darowizny, bowiem ustawodawca zaliczył do nich – co jednoznacznie wynika z treści przywołanego wyżej przepisu – jedynie udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wskazuję ponadto, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanego w uzupełnieniu wniosku pytania i ostatecznie przedstawionego własnego stanowiska, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.
Podkreślam, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Nie prowadzę postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.
W odniesieniu do wskazanych przez Panią kwot wyjaśniam, że wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nie odnoszę się do kwot i nie dokonuję wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.
Końcowo wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (Pani siostry).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. ………., ……….. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.