Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan 31 marca 2025 r. i 12 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) 2019 r. Wnioskodawca otrzymał od matki aktem notarialnym Repertorium (...) darowiznę w postaci udziału w wysokości 1/2 działki nr 1/1, KW (...), o powierzchni 0,26 ha.

Ww. udział Wnioskodawca sprzedał 18 lipca 2019 r. aktem notarialnym Repertorium (...) za kwotę 95 tys. zł.

28 lipca 2020 r. Wnioskodawca nabył częściowo na kredyt hipoteczny aktem notarialnym Repertorium (...) udział w wysokości 1/2 w mieszkaniu przy ul. A1, KW (...), za kwotę 120 tys. zł, realizując tym samym własny cel mieszkaniowy.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawca nabył udział w wysokości 1/2 w mieszkaniu przy ul. A. Na moment nabycia udziału w mieszkaniu przy ul. A mieszkał w mieszkaniu wynajętym przez Jego partnerkę. Udział w mieszkaniu przy ul. A kupił, aby zamieszkać w tym mieszkaniu na stałe wraz z partnerką. W mieszkaniu przy ul. A mieszkał po jego zakupie w trakcie jego remontu oraz po jego zakończeniu. Obecnie nie mieszka w tym mieszkaniu.

Udział w mieszkaniu przy ul. A Wnioskodawca nabył w większości posiłkując się kredytem, a pozostała część kosztów nabycia mieszkania pochodziła ze sprzedaży innej nieruchomości – działki, którą uprzednio otrzymał od matki.

Udziału w darowanej nieruchomości Wnioskodawca nie sprzedał w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Środki uzyskane ze sprzedaży udziału w darowanej nieruchomości Wnioskodawca wykorzystał na zakup mieszkania przy ul. A, a następnie na remont tego mieszkania, jak również na spłatę kredytu zaciągniętego przed zakupem udziału w mieszkaniu przy ul. A. Środki te wydatkował w terminie ok. dwóch lat od sprzedaży darowanej nieruchomości.

Od momentu, gdy Wnioskodawca wraz z partnerką kupili mieszkanie przy ul. A Wnioskodawca mieszkał w nim ok. 1 roku i było to w tym czasie Jego stałe miejsce zamieszkania.

Wnioskodawca nie mieszka obecnie w mieszkaniu przy ul. A, ponieważ mieszka w innym mieszkaniu ze swoją partnerką. Mieszkanie przy ul. A służy Im jako zabezpieczenie, żeby mieli gdzie mieszkać, gdyby musieli zwolnić zajmowane obecnie mieszkanie.

Umowę kredytu hipotecznego zaciągniętego „na zakup innej nieruchomości” Wnioskodawca zawarł z bankiem X w (...) 2007 r. Nieruchomość ta położona jest w Y przy ul. B1 – jest to mieszkanie. Wnioskodawca kupił tę nieruchomość, aby w niej mieszkać, w związku z tym zakup ten był realizacją Jego celu mieszkaniowego. Z tej nieruchomości Wnioskodawca korzystał i korzysta w sposób zgodny z przeznaczeniem, tj. mieszkał w niej i mieszka w niej nie będąc w związku.

Pytanie

Czy Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego i podatek się nie należy na postawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym?

Pana stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, następujące wydatki uważa za wydatki „na własne cele mieszkaniowe”, które uprawniają Go do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·środki wydatkowane na zakup udziału w wysokości 1/2 w mieszkaniu przy ul. A,

·środki wydatkowane na notariusza do transakcji zakupu udziału w mieszkaniu przy ul. A,

·środki wydatkowane na remont mieszkania przy ul. A,

·środki wydatkowane na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego wcześniej na zakup innej nieruchomości.

Wnioskodawca dodaje, że kwestia możliwości zakwalifikowania rat kredytu wziętego na zakup nieruchomości przy ul. A jako wydatków na własny cel mieszkaniowy budziła Jego wątpliwości, dlatego postanowił zwrócić się do KIS z prośbą o ocenę sytuacji, co zrobił telefonicznie. Na infolinii pani wytłumaczyła mu, że nie może rat kredytu zakwalifikować jako wydatków na własny cel mieszkaniowy, ponieważ mógłby to zrobić wyłącznie, jeśli kredyt wziąłby przed zakupem tej nieruchomości. Było to całkowicie sprzeczne z Jego ówczesnym rozumowaniem, bo jak to jest możliwe, że kupuje mieszkanie realizując tym samym własny cel mieszkaniowy, ale nie może skorzystać ze zwolnienia podatkowego od rat kredytu wziętego na ten właśnie cel mieszkaniowy. Pani wyjaśniła Wnioskodawcy, że gdyby mógł zakwalifikować wydatki na raty kredytu wziętego pod kupowaną nieruchomość jako wydatki na własny cel mieszkaniowy, to wtedy korzystałby dwukrotnie - raz korzystając ze zwolnienia przy zakupie nieruchomości, a drugi raz - korzystając ze zwolnienia od zapłaconych rat kredytu na tę nieruchomość, co byłoby niesprawiedliwe w stosunku do osób kupujących mieszkanie za gotówkę, które nie miałyby możliwości takiego zwolnienia. Po tej rozmowie Wnioskodawca zrozumiał, że ma to sens, ale aby się upewnić postanowił po paru dniach zadzwonić ponownie i zadać inne pytanie: „czy sprzedając nieruchomość, a potem kupując mieszkanie na kredyt (realizując tym samym własny cel mieszkaniowy) korzystam ze zwolnienia od podatku?” Kolejna miła pani potwierdziła po konsultacji ze specjalistą (co zajęło parę minut): „Tak, korzysta pan ze zwolnienia podatkowego, ponieważ wydatkuje pan środki na własny cel mieszkaniowy i nie ma znaczenia, czy bierze pan pod tę nieruchomość kredyt czy nie.” Co do obu rozmów Wnioskodawca posiada zanotowany dzień i godzinę, w drugim przypadku również personalia rozmówczyni.

W systemie Eureka, do którego Wnioskodawca odwołał się we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej znalazł również takie stwierdzenie: „Istotnym jest więc, czy w momencie wydatkowania na własne cele mieszkaniowe podatnik posiada środki finansowe ze sprzedaży konkretnej nieruchomości lub prawa majątkowego, które może gromadzić ze środkami pochodzącymi z innych źródeł (kumulacja środków finansowych), gdyż brak jest obowiązku ścisłego przyporządkowania indywidualnie oznaczonych środków pieniężnych na linii przychodów i wydatków, tj. operowania tylko tymi samymi pieniędzmi (banknotami i monetami) czy też dokonywania przelewów wyłącznie pomiędzy celowo wyodrębnionymi kontami rachunkowymi”.

Podsumowując podstawową kwestią budzącą wątpliwości jest czy chcąc skorzystać ze zwolnienia podatkowego z tytułu realizacji własnego celu mieszkaniowego wystarczyło wydać kwotę 95 tys. zł (które Wnioskodawca uzyskał ze sprzedaży 1/2 udziału działki otrzymanej wcześniej od matki) na zakup udziału w lokalu mieszkalnym. Zdaniem Wnioskodawcy - tak. Ponieważ, aby skorzystać ze zwolnienia od podatku od danej kwoty, należy taką kwotę wydać w całości w przeciągu 3 pełnych lat kalendarzowych.

Z powyższego wniosek, że w danym przypadku z punktu widzenia ustawy oraz zgodnie ze stwierdzeniami zawartymi w różnych interpretacjach indywidualnych z systemu Eureka oraz w opinii specjalisty z infolinii KIS, aby móc skorzystać ze zwolnienia podatkowego należy:

·wydatkować kwotę w takiej wysokości, jaką uzyskało się ze sprzedaży nieruchomości;

·sprzedaż nieruchomości musi nastąpić przed kupnem nowo nabywanej nieruchomości;

·wydatkować środki na realizację własnego celu mieszkaniowego;

·wydatkowania dokonać w formie aktu notarialnego;

·zakupu mieszkania (udziału) dokonać ze środków własnych lub/i z kredytu bankowego (nie muszą to być dokładnie te same środki, które otrzymano ze sprzedaży innej nieruchomości);

·w momencie wydatkowania posiadać środki finansowe ze sprzedanej nieruchomości;

·cała kwota musi zostać wydatkowana w terminie 3 pełnych lat kalendarzowych licząc od dnia sprzedaży innej nieruchomości.

Wnioskodawca spełnił wszystkie powyższe warunki, a zatem uważa, że korzysta ze zwolnienia podatkowego w całości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)˗c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały m.in. w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1) wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2) wydatki poniesione na:

a) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c) spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

– w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Ponadto art. 21 ust. 25a powyższej ustawy stanowi, że:

Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Stosownie do art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Z kolei na podstawie art. 21 ust. 28 ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1) nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z przedstawionych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jest fakt wydatkowania środków z ich odpłatnego zbycia – począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż – wyłącznie na enumeratywnie (wyczerpująco) wskazane w ustawie cele mieszkaniowe.

Zatem przeznaczenie przez Pana przychodu ze sprzedaży w 2019 r. udziału w nieruchomości na nabycie w 2020 r. udziału w lokalu mieszkalnym przy ul. A, w którym – jak Pan wskazał w treści wniosku – mieszkał po jego zakupie przez ok. 1 rok i w tym czasie było to Pana stałe miejsce zamieszkania, stanowi dla Pana wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego (koszty umowy przenoszącej własność) w związku z nabyciem ww. mieszkania można uznać za wydatki poniesione na Pana własne cele mieszkaniowe.

W odniesieniu natomiast do przeznaczenia przez Pana środków z odpłatnego zbycia nieruchomości na spłatę kredytu zaciągniętego w 2007 r. na zakup mieszkania przy ul. B, z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że kredyt, na spłatę którego zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, musi być kredytem zaciągniętym na własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy.

W przypadku wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu istotne jest również, aby kredyt został zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego oraz to, żeby kredyt został wykorzystany na cel mieszkaniowy wymieniony w ustawie. Spłata kredytu stanowi bowiem etap realizacji tego celu.

Ponadto, zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki na własne cele mieszkaniowe uznaje się wyłącznie spłatę kredytu, którym sfinansowane zostały wydatki mieszkaniowe oraz odsetki od tego kredytu. Takimi wydatkami nie są zatem inne opłaty oraz prowizje, w tym związane z wcześniejszą spłatą kredytu.

Mając powyższe na względzie, wydatkowanie przez Pana przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w drodze darowizny na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania, w którym Pan mieszka, uprawnia do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana wątpliwości dotyczą również sytuacji, gdy środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczył Pan na remont zakupionego udziału w lokalu mieszkalnym przy ul. X. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „remontu”. Dla wyjaśnienia tego pojęcia należy odnieść się do jego znaczenia funkcjonującego w języku powszechnym. I tak, „remont” to „doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności; naprawa, odnawianie (czegoś)”. Synonimami tego pojęcia są m.in. „naprawa, przebudowa, odrestaurowanie, modernizacja”.

Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 8 ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, który stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o remoncie – należy przez to rozumieć:

wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 7 ww. ustawy, przez roboty budowlane należy rozumieć:

budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Niemniej jednak ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się do tego przepisu. Tym samym definicja „remontu” funkcjonująca na gruncie Prawa budowlanego nie może być wprost przenoszona na grunt omawianej ustawy podatkowej. Może być natomiast uwzględniona jako jeden z elementów służących ustaleniu znaczenia pojęcia „remontu” dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W orzecznictwie przyjmuje się, że za wydatki spełniające kryteria art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uważać, w szczególności, wykonanie robót budowlanych w istniejącym lub nowo powstałym budynku/lokalu mieszkalnym wraz z wymianą/ instalacją składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego).

Stosownie do wyżej wskazanej definicji remontu, za „remont” lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać prace dotyczące tego lokalu mieszkalnego jako nieruchomości i jego części składowych (tj. wszystkiego, co nie może być odłączone od lokalu mieszkalnego bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego), służące utrzymaniu lokalu mieszkalnego we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych. „Remontem” w rozumieniu omawianego przepisu jest również tzw. wykończenie lokalu mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej lokalu mieszkalnego. W każdym przypadku remont dotyczy „materii” lokalu mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego, przeznaczając kwotę uzyskaną ze sprzedaży udziału w podarowanej Panu nieruchomości, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło jego odpłatne zbycie, na remont lokalu mieszkalnego przy ul. A, w którym realizował Pan własne cele mieszkaniowe, uprawnia Pana do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.