
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 18 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 czerwca 2025 r. (wpływ 18 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
·(…) („Spółka polska”) jest podmiotem prawa polskiego z siedzibą w Polsce, częścią międzynarodowej Grupy (…) („Grupa”, „Grupa (…)”), działającej w branży spożywczej.
·(…) („Spółka amerykańska”) z siedzibą w (...) w USA, podmiot prawa amerykańskiego, oferuje pracownikom z Grupy (…) uczestnictwo w programie motywacyjnym przewidującym możliwość nabycia akcji Spółki amerykańskiej – (…) (dalej: „Plan”).
·Celem Planu jest optymalizacja rentowności i wzrostu Grupy (…) poprzez roczne i długoterminowe zachęty dla pracowników Grupy realizujących cele biznesowe oraz nagradzanie ich za osiągnięte wyniki. Plan zwiększa elastyczność Grupy w zakresie wynagradzania i motywowania pracowników Grupy.
[Ogólne zasady Planu]
·W ramach Planu pracownicy (a także dyrektorzy i konsultanci niebędący pracownikami) spółek wchodzących w skład Grupy, w tym pracownicy Spółki polskiej („Uczestnicy”) mogą m.in. otrzymać jednostki uczestnictwa – Restricted Stock Units („RSU”) uprawniające do nabycia w przyszłości akcji Spółki amerykańskiej. RSU są niezbywalne i nieprzenoszalne.
·Plan został zatwierdzony uchwałą akcjonariuszy Spółki amerykańskiej. Zmian może dokonywać Rada Dyrektorów.
·Podstawą uczestnictwa w Planie jest umowa („Umowa”) zawarta pomiędzy Spółką amerykańską a Uczestnikami.
·Uczestnictwo w Planie nie wynika z umowy o pracę, jaką Uczestnicy zawarli ze Spółką polską, ani też obowiązujących w Spółce polskiej regulaminów, czy innych dokumentów związanych z wypłatą wynagrodzenia. Uczestników Planu wybiera Komitet, stanowiący organ doradczy Spółki amerykańskiej.
·Zapisy Umowy regulują liczbę RSU, uprawniających do nabycia akcji zwykłych Spółki amerykańskiej, oraz termin ich realizacji. W pierwszym roku udziału w Planie Uczestnicy mogą nabyć 34% akcji, w drugim i trzecim roku – odpowiednio po 33%.
·Okres pomiędzy przyznaniem RSU a ich realizacją stanowi tzw. „okres restrykcyjny”. W czasie jego trwania Uczestnicy nie mają prawa dysponować RSU, nie posiadają praw przysługujących akcjonariuszom akcji zwykłych Spółki amerykańskiej. Mają natomiast prawo do otrzymania ekwiwalentu dywidendy. Po zakończeniu okresu restrykcyjnego otrzymują nieodpłatnie przewidzianą w Umowie ilość akcji zwykłych.
·Koszty funkcjonowania Planu są alokowane do spółek zależnych, które ponoszą ich ostateczny ciężar finansowy.
·Spółka polska uczestniczy w przekazywaniu pieniężnego ekwiwalentu dywidendy swoim pracownikom uczestniczącym w Planie.
·Do tej pory przychód z tytułu udziału w Planie traktowany był – zgodnie z polityką globalną Grupy (…) – jako przychód ze stosunku pracy. Spółka polska pełniła w tym zakresie funkcję płatnika w momencie przekazywania pieniężnego ekwiwalentu dywidendy oraz realizacji RSU i nabycia akcji.
·Uczestnicy Planu są odpowiedzialni za podatki należne od dochodów uzyskanych ze sprzedaży akcji w ramach Planu.
·W związku z faktem, iż w opinii Wnioskodawcy przychód Uczestników z tytułu udziału w Planie nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, Spółka zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełnienie
Czy informację, zgodnie z którą Spółka amerykańska oferuje pracownikom z Grupy (…) (w tym pracownikom Państwa Spółki) uczestnictwo w programie motywacyjnym należy rozumieć w taki sposób, że to Spółka amerykańska jest organizatorem Planu?
Spółka amerykańska jest organizatorem Planu.
Czy świadczenia, które Państwa pracownicy uzyskują w ramach opisanego programu motywacyjnego (tj. przyznanie im RSU, przekazywanie pieniężnego ekwiwalentu dywidendy, umożliwienie im nabycia akcji Spółki amerykańskiej w wyniku realizacji RSU):
·pochodzą od (…) (Spółka amerykańska przyznaje im te świadczenia, działając we własnym imieniu) czy
·pochodzą od Państwa Spółki jako ich pracodawcy?
Świadczenia, które pracownicy Spółki (Spółki polskiej) uzyskują w ramach opisanego programu motywacyjnego (tj. przyznanie im RSU, przekazywanie pieniężnego ekwiwalentu dywidendy, umożliwienie im nabycia akcji Spółki amerykańskiej w wyniku realizacji RSU) pochodzą od (…).
Jeśli ww. świadczenia pochodzą od Państwa Spółki jako pracodawcy, czy są one elementem wynagrodzenia za pracę pracowników?
Wyżej wymienione świadczenia pochodzą od Spółki amerykańskiej. W szerokim ujęciu jest to element systemu wynagradzania pracowników w Grupie, jednak nie jest on realizowany przez Spółkę polską ani nie jest bezpośrednio gwarantowany przez Spółkę polską.
Czy Państwa Spółka w jakikolwiek sposób uczestniczy w programie motywacyjnym prowadzonym przez spółkę amerykańską lub wspiera jego realizację (prócz pośrednictwa w wypłacie pracownikom pieniężnego ekwiwalentu dywidendy)?
Jak wskazano powyżej, Spółka amerykańska jest organizatorem Planu. Udział Spółki polskiej w realizacji programu ma charakter wyłącznie techniczny i wspieranie jego realizacji występowało i występuje jedynie na podstawie instrukcji od Spółki amerykańskiej. Przykładem jest wspomniana wypłata pieniężnego ekwiwalentu dywidendy. Dotychczas Spółka polska dokonywała też raportowania przychodu pracowników z tytułu udziału w programie, zgodnie z polityką globalną Grupy (…) – jako przychód ze stosunku pracy w momencie przekazywania pieniężnego ekwiwalentu dywidendy oraz realizacji RSU i nabycia akcji. Działała tu też odpowiednio jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.
Od 2025 roku pieniężny ekwiwalent dywidendy nie jest już wypłacany pracownikom przez Spółkę.
Czy Państwa Spółka miała wpływ na powstanie Planu lub na objęcie nim Państwa
pracowników?
Spółka polska nie miała wpływu na powstanie Planu ani na objęcie nim swoich pracowników.
Pytanie
Czy w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie, ewentualny przychód nie będzie stanowił dla Uczestników przychodu ze stosunku pracy i czy w związku z tym na Spółce Polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych ani podatkowe obowiązki informacyjne?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie, ewentualny przychód nie będzie stanowił dla Uczestników przychodu ze stosunku pracy i w związku z tym na Spółce Polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ani podatkowe obowiązki informacyjne.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
[Ramy prawne]
·Art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT stanowi, że źródłami przychodów są między innymi: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy.
·Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10, 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
·Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
·Z kolei zgodnie z art. 32 ust. 1 Ustawy o PIT zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
·Natomiast zgodnie z art. 45. 1 Ustawy o PIT podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
[Subsumpcja przepisów prawa do analizowanego stanu faktycznego]
·Analiza powyżej powołanych przepisów wskazuje, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku o interpretację nie mamy do czynienia z przychodem ze stosunku pracy. Spółka polska, będąca pracodawcą Uczestników, nie jest organizatorem tego Planu, a zasady wyboru uczestników są ustalane przez Komisję, będącą organem doradczym Spółki amerykańskiej. Uczestnictwo w Planie nie wynika z zawartych pomiędzy Uczestnikami a Spółką polską umów o pracę, ani też regulaminów czy innych dokumentów regulujących stosunki pomiędzy pracownikami a pracodawcą. Uczestnik Planu nie może kierować roszczeń z tytułu Planu do Spółki polskiej. Polska spółka nie jest stroną umowy pomiędzy Uczestnikiem a Spółką amerykańską, może pełnić jedynie niektóre funkcje pomocnicze, np. przekazywać ekwiwalent dywidend do Uczestników w imieniu Spółki amerykańskiej, która ponosi ich koszty.
·Skoro zatem nie powstanie przychód ze stosunku pracy, po stronie Spółki polskiej nie zaistnieją obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Przy tym warto przytoczyć również Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2016 r. sygn. II FSK 1554/14: „Jak słusznie podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 maja 2014 r., sygn. akt II FSK 1428/12, „przywołany przepis stanowi (...) o przychodach ze stosunku pracy, a nie przychodach związanych, towarzyszących albo osiągniętych przy okazji stosunku pracy. Jeżeli zatem pracownik osiągnie przychód pozostający w związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym jest mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.”. Wskazana powyżej sytuacja odpowiada okolicznościom faktycznym przedstawionym we wniosku przez Spółkę, w konsekwencji zaś – jako zgodne z prawem materialnym należy uznać stanowisko sądu administracyjnego pierwszej instancji, że przyznanie opcji na udziały nie wynikało w rozpoznawanej sprawie ze stosunku pracy”.
·Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przychód ze stosunku pracy stanowią jedynie te wypłaty pieniężne i inne świadczenia, które są uzyskiwane w zamian za pracę i pochodzą od pracodawcy. Powoduje to, że wszelkie świadczenia wynikające z Planu organizowanego przez Grupę oraz ewentualne przychody związane z przyznaniem RSU lub nabyciem akcji nie będą stanowić przychodów Uczestnika ze stosunku pracy. Już sam ten fakt powoduje, że po stronie Spółki nie powstaną żadne obowiązki płatnika zaliczek na podatek w podatku dochodowym od osób fizycznych związane z przyznaniem RSU Uczestnikom, którzy są pracownikami Spółki, lub też z nabyciem przez uczestników akcji w ramach realizacji przyznanych RSU.
·Wnioskodawca podkreśla, że sama okoliczność przyznania RSU przez Spółkę amerykańską nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT, pomimo uzyskania tego prawa nieodpłatnie, ponieważ jest ono niezbywalne i warunkowe. Nie mogą być one zatem opodatkowane jako przychód ze stosunku pracy.
·Nawet w sytuacji przyjęcia, że otrzymanie RSU, czy otrzymanie akcji w wyniku rozliczenia RSU stanowi przychód Uczestników, przychód ten nie będzie opodatkowany jako pochodzący ze stosunku pracy. Opodatkowaniu w ramach tego źródła przychodu nie będą podlegać również ekwiwalenty dywidend w formie pieniężnej, czy też środki uzyskane ze zbycia przez Uczestników akcji.
·Skoro zatem Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz Uczestników, to zarówno nabycie, jak i zbycie przez Uczestnika akcji nabytych wskutek realizacji RSU w ramach Planu nie generuje po stronie Wnioskodawcy żadnych obowiązków podatkowych w związku z realizacją Planu.
·W zakresie ponoszenia przez Spółkę polską kosztów Planu, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że brak jest podstaw do kwalifikowania na tej podstawie przychodu Uczestników jako przychodu ze stosunku pracy. Jako argument wspomagający, Wnioskodawca pragnie przytoczyć wyrok z dnia 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 730/13, w którym Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „(...) nawet refinansowanie (ex post) przez krajową spółkę określonej części wydatków, organizowanych przez inną spółkę planów udostępniania na dogodnych zasadach akcji podmiotu zagranicznego nie świadczy też samodzielnie, że jest to wynikające ze stosunku pracy, w szczególności warunków pracy, płacy i ewentualnie innych świadczeń wymagalnych od pracodawcy, świadczenie ponoszone za uprawnionych pracowników”.
·Na zakończenie, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż jego stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w niedawnym czasie w podobnych stanach faktycznych. Dla przykładu, Wnioskodawca pragnie powołać interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 września 2022 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.571.2022.1.SJ, a także interpretację indywidualną z dnia 7 lipca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.411.2020.1.IR oraz z dnia 14 listopada 2022 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.666.2022.2.JK, z dnia 1 kwietnia 2025 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.136.2025.1.EC, z dnia 1 kwietnia 2025 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.138.2025.1.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
W świetle art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych (…).
Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:
·tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;
·obliczenie i pobór podatku przez płatnika.
Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywa na podatnikach. W odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została jednak wyłączona przez ustawodawcę poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 32, 33, 34, 35, 41 i 42e. Wymienione przepisy nakładają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. na:
–zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej – w odniesieniu do uzyskiwanych od tych zakładów pracy przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, a także wypłacanych przez nie zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego oraz wypłat z nadwyżki bilansowej (art. 32);
–osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych na rzecz osób określonych w art. 3 ust. 1 świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 (art. 41 ust. 1);
–osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art.29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4).
Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:
·określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
·określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach spoczywają obowiązki płatnika podatku.
Ponadto ustawodawca uregulował również sytuacje, w których podmioty wypłacające należności lub realizujące świadczenia na rzecz podatników:
·nie mają obowiązku obliczenia i poboru podatku jako płatnicy, ale
·mają obowiązki o charakterze informacyjnym.
Przykładowo, w świetle art. 39 ust. 1 i 3 analizowanej ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.
W myśl art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Ogólne określenie „przychodów” zawiera natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Ustawodawca odróżnia przy tym przysporzenia, które mają charakter:
·pieniężny – pieniądze i wartości pieniężne;
·niepieniężny – świadczenia w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa), nieodpłatne świadczenia inne niż świadczenia w naturze (otrzymane usługi lub świadczenia polegające na udostępnianiu rzeczy lub praw).
Zasady ustalania wartości świadczeń w naturze, innych nieodpłatnych świadczeń i świadczeń częściowo odpłatnych reguluje art. 11 ust. 2-2c ustawy.
Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów (obejmujący m.in. kwestię uwzględniania kosztów uzyskania przychodów dla celów ustalenia dochodu z danego źródła przychodów).
Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił:
-stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę (art. 10 ust. 1 pkt 1);
-kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7).
Szczegółowe regulacje dotyczące przychodów z poszczególnych źródeł zostały zawarte w art. 12-20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
I tak, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
O tym czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą. Istotne jest także to czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Nie ma natomiast znaczenia, z jakiego źródła pracodawca pokrywa wypłatę danych świadczeń dla pracowników – czy pokrywa wypłatę tych świadczeń bezpośrednio ze środków własnych czy pośrednio poprzez zapewnienie wypłaty świadczeń ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych.
Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca zaliczył natomiast m.in. przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a tej ustawy).
W analizowanym przypadku rozważają Państwo, czy na Spółce polskiej spoczywają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z udziałem jej pracowników w programie o charakterze motywacyjnym organizowanym przez Spółkę amerykańską.
W pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy uczestnicy Planu otrzymują i będą otrzymywać opisane świadczenia od Spółki polskiej czy od innego podmiotu (Spółki amerykańskiej). Obowiązki płatnika, a także obowiązki informacyjne po stronie danego podmiotu mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielania przez ten podmiot świadczeń na rzecz pracowników.
Świadczeniami, do których się Państwo odnoszą, które są uzyskiwane przez pracowników Państwa Spółki (Spółki polskiej) w związku z ich uczestnictwem w Planie, są:
1)przyznawane RSU;
2)akcje Spółki amerykańskiej nabywane w wyniku realizacji RSU;
3)przekazywany pracownikom pieniężny ekwiwalent dywidendy.
Z okoliczności rozpatrywanej sprawy wynika, że:
-Pracownicy Państwa Spółki zostali objęci programem o charakterze motywacyjnym skierowanym do osób współpracujących ze spółkami wchodzącymi w skład Grupy (…);
-Spółką organizującą Plan jest spółka amerykańska – (…);
-Świadczenia, które Państwa pracownicy uzyskują w ramach Planu, tj. przyznanie im RSU, przekazywanie pieniężnego ekwiwalentu dywidendy, umożliwienie im nabycia akcji Spółki amerykańskiej w wyniku realizacji RSU, pochodzą od (…);
-Uczestnictwo w Planie nie wynika z umowy o pracę, jaką uczestnicy zawarli ze Spółką polską, ani też z obowiązujących w Spółce polskiej regulaminów, czy innych dokumentów związanych z wypłatą wynagrodzenia;
-Udział Spółki polskiej w realizacji programu ma charakter wyłącznie techniczny: Państwa Spółka uczestniczyła w przekazywaniu pieniężnego ekwiwalentu dywidendy swoim pracownikom uczestniczącym w Planie;
-Spółka polska nie miała wpływu na powstanie Planu ani na objęcie nim swoich pracowników.
W takiej sytuacji świadczenia pracowników związane z uczestnictwem w Planie nie są przez nich uzyskiwane od Państwa Spółki – Spółka polska nie jest podmiotem faktycznie udzielającym tych świadczeń, a jedynie – do końca 2024 roku – była podmiotem pośredniczącym w wypłacie pieniężnego ekwiwalentu dywidendy.
Skoro Państwa Spółka nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz pracowników, nie spoczywają i nie będą na Państwu spoczywać obowiązki płatnika określone w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w innych przepisach tej ustawy, ani obowiązki informacyjne. Brak obowiązków Spółki jako płatnika jest przy tym niezależny od kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń po stronie uczestników Planu (jej pracowników) jako podatników.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
·zdarzenia przyszłego przez Państwa przedstawionego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Odnośnie do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych i wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, interpretacje te i wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.