
Temat interpretacji
Usługi opisane we wniosku spełniają przesłanki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia. Jak bowiem wynika z opisu sprawy ww. czynności są usługami opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywanymi w ramach działalności leczniczej przez podmiot leczniczy.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 27 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 19 lipca 2016 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 25 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług z zakresu medycyny estetycznej jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług z zakresu medycyny estetycznej. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 27 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 19 lipca 2016 r. znak nr IPPP2/4512-410/16-2/MMa.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest podmiotem leczniczym. Przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego prowadzi działalność leczniczą w zakresie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych m.in. w ramach poradni:
- flebologia,
- doppler,
- urologia.
Spółka wykonuje również zabiegi z zakresu medycyny estetycznej.
Spółka jest podmiotem leczniczym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, świadczącym usługi w ramach działalności leczniczej, zdefiniowanej w przepisach ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Wnioskodawca wykonuje usługi z zakresu medycyny estetycznej, które wykonywane są przez lekarzy i personel medyczny w Sp. z o.o. w celu poprawy i ratowania zdrowia.
Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Rozdział 2. Art. 43 ust. 1, punkty:
- usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze;
- a) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza;
- usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce,
zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w
ramach wykonywania zawodów:
- lekarza i lekarza dentysty,
- pielęgniarki i położnej,
- medycznych, o których mowa w art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz, U. nr 112, poz. 654, nr 149, poz. 8871 nr 174, poz. 1039),
- psychologa.
- a) świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19;
Wnioskodawca zwraca się z pytaniem o stawkę podatku VAT usług sklasyfikowanych wg PKWIU pod numerami 86.21, 86.22, 86.9 wykonywanych w ramach działalności Sp. z o.o. zakwalifikowanych wg międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-10 wymagających postępowania medycznego w celu wypełnienia postanowień wymaganych przez ww. Ustawę.
Dotyczy to zabiegów z zakresu medycyny estetycznej, które wykonywane są przez lekarzy i personel medyczny w Sp. z o.o. w celu poprawy i ratowania zdrowia.
Poniżej wykaz usług z zakresu medycyny estetycznej obejmujących leczenie chorób sklasyfikowanych w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10, które obejmuje wspomniana wyżej ustawa:
- zabiegi z zastosowaniem toksyny botulinowej w celu leczenia nadmiernej potliwości (L.74 do L.75), nadmiernej spastyczności mięśni twarzy oraz w celu leczenia bruksizmu (G.24) oraz migreny (G.43);
- zabiegi związane z nadmierną wiotkością skóry i tkanek w okolicy oka (H01.13, H01.8, H02, H05, H57.9);
- leczenie blizn i rozstępów skóry (L.90 do L.91);
- leczenie tłuszczaków i nadmiernego gromadzenia się tkanki tłuszczowej, lipodystrofii (E.65, E.88);
- leczenie trądziku (L.70 do L.73);
- leczenie łysienia (L63 do L68);
- leczenie melasmy i stanów przed nowotworowych skóry (DD3 i D04, D21, D22, D23, D48);
- leczenie zaburzeń pigmentami (L.81);
- leczenie zmian skórnych wywołanych długotrwałą ekspozycją na promieniowanie niejonizujące (L57);
- leczenie zmian skórnych w postaci rogowacenia łojotokowego (seborrheic keratosis) - (L.82) oraz nadmiernego rogowacenia skóry (L.83).
Wykonywane zabiegi z zakresu medycyny estetycznej służą profilaktyce, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz są wynikiem wyraźnych zaleceń lekarza.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy usługi z zakresu medycyny estetycznej obejmujące leczenie chorób sklasyfikowane w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 są usługą opodatkowaną stawką podstawową 23%, czy też są usługą zwolnioną z VAT jako usługa opieki medycznej służąca profilaktyce, przywracaniu i poprawie zdrowia?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zdaniem Spółki powyższe usługi są usługami zwolnionymi z VAT jako usługi opieki medycznej służące przywracaniu i poprawie zdrowia w ramach wykonywania zawodów medycznych, zgodnie z art. 43 ust. 18 i 19 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016., poz. 710, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.
Należy jednak zauważyć, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług lub dostawy towarów, to co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT jest spełnienie przesłanki odpłatności.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy tym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.
Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.
Z powołanego art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki: służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także wykonywane są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę wprost podmioty. Zwolnienie powyższe ma zatem charakter podmiotowo przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego czy działalności leczniczej. Wobec tego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 618, z późn. zm.).
Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy o działalności leczniczej za podmiot wykonujący działalność leczniczą uznaje się podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza lub pielęgniarkę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.
Stosownie do art. 3 ust. 1 cyt. ustawy działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Natomiast, w myśl ust. 2 przytoczonego wyżej artykułu działalność lecznicza może również polegać na:
- promocji zdrowia lub
- realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.
Przy tym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 tej ustawy świadczenie zdrowotne to działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.
Precyzując natomiast czynności opieki medycznej, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia, pojęcia te należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.
Profilaktyka to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.
Zachowywanie rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.
Interpretując słowo ratowanie należny odwołać się do słów ratować i ratownictwo. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.
Słowo przywracać oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojecie przywracanie zdrowia oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.
Poprawa to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin poprawa zdrowia, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalna, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.
Dokonując zatem ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy ustalić czy usługa ta spełnia określone wyżej warunki.
Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym. Przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego prowadzi działalność leczniczą w zakresie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych m.in. w ramach poradni: flebologia, Doppler, urologia. Spółka wykonuje również zabiegi z zakresu medycyny estetycznej. Spółka jest podmiotem leczniczym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, świadczącym usługi w ramach działalności leczniczej, zdefiniowanej w przepisach ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Wnioskodawca wykonuje usługi z zakresu medycyny estetycznej, które wykonywane są przez lekarzy i personel medyczny w Sp. z o.o. w celu poprawy i ratowania zdrowia. Wnioskodawca zwraca się z pytaniem o stawkę podatku VAT usług sklasyfikowanych wg PKWIU pod numerami 86.21, 86.22, 86.9 wykonywanych w ramach działalności Sp. z o.o. zakwalifikowanych wg międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-10 wymagających postępowania medycznego w celu wypełnienia postanowień wymaganych przez ww. Ustawę. Dotyczy to zabiegów z zakresu medycyny estetycznej, które wykonywane są przez lekarzy i personel medyczny w Sp. z o.o. w celu poprawy i ratowania zdrowia. Wykonywane zabiegi z zakresu medycyny estetycznej służą profilaktyce, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz są wynikiem wyraźnych zaleceń lekarza.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy usługi z zakresu medycyny estetycznej obejmujące leczenie chorób sklasyfikowane w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 są usługą opodatkowaną stawką podstawową 23%, czy korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.
Jak już wskazano, z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że zwolnienie to ma charakter przedmiotowo-podmiotowo. Ze zwolnienia korzystają bowiem usługi medyczne mające na celu profilaktykę, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia świadczone w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone podmioty.
Należy zatem mieć na uwadze, że analizowany przepis zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze, ale tylko te służące określonemu celowi. Zatem, wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem - nie ma prawa do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług. Przy tym, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie obu przesłanek wymienionych w przepisie, tak więc niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie to nie ma zastosowania.
W niniejszych okolicznościach wskazano, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, świadczącym usługi w ramach działalności leczniczej. Wnioskodawca wykonuje usługi z zakresu medycyny estetycznej, które wykonywane są przez lekarzy i personel medyczny w celu poprawy i ratowania zdrowia. W przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca proponuje między innymi usługi: zabiegi z zastosowaniem toksyny botulinowej w celu leczenia nadmiernej potliwości, nadmiernej spastyczności mięśni twarzy oraz w celu leczenia bruksizmu oraz migreny; zabiegi związane z nadmierną wiotkością skóry i tkanek w okolicy oka; leczenie blizn i rozstępów skóry; leczenie tłuszczaków i nadmiernego gromadzenia się tkanki tłuszczowej, lipodystrofii; leczenie trądziku; leczenie łysienia; leczenie melasmy i stanów przed nowotworowych skóry; leczenie zaburzeń pigmentami; leczenie zmian skórnych wywołanych długotrwałą ekspozycją na promieniowanie niejonizujące a także leczenie zmian skórnych w postaci rogowacenia łojotokowego (seborrheic keratosis) oraz nadmiernego rogowacenia skóry. Jak wskazała Strona wykonywane zabiegi z zakresu medycyny estetycznej służą profilaktyce, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz są wynikiem wyraźnych zaleceń lekarza.
Mając na uwadze opis sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że usługi opisane we wniosku spełniają przesłanki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia. Jak bowiem wynika z opisu sprawy ww. czynności są usługami opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywanymi w ramach działalności leczniczej przez podmiot leczniczy.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie