Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedanych „Dań dnia” na rzecz pracowników administracyjnych kopalni - jest nieprawidłowe,
• wystawiania pracownikom administracji kupującym „Danie dnia” paragonów raz w miesiącu, w momencie przyjmowania płatności, tj. przy potrąceniu należności za posiłki z wynagrodzeniem za pracę - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 10 marca 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której przedmiotem przeważającej działalności, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD), jest (...).

Ponadto, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca świadczy usługi gastronomiczne i cateringowe (prowadzi hotel z restauracją i kręgielnią).

Spółka dzierżawi obiekt hotelowy wraz z restauracją i kręgielnią. W ramach prowadzonej działalności restauracyjnej Spółka organizuje dostarczanie posiłków regeneracyjnych dla pracowników swojej Kopalni. Jednocześnie Zarząd Spółki wyszedł z inicjatywą rozszerzenia tego rozwiązania. W ramach tego samego transportu posiłków regeneracyjnych, pracownicy administracyjni Spółki mieliby możliwość zakupu „Dania dnia” przygotowanego przez restaurację znajdującą się na terenie dzierżawionego obiektu.

Propozycja ta zakłada, że Dania dnia byłyby dostępne dla pracowników administracyjnych na zasadach komercyjnych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawnej organizacji dostaw poprzez wykorzystanie już istniejącego systemu transportu posiłków regeneracyjnych.

Posiłki te są przygotowywane w restauracji prowadzonej przez Wnioskodawcę, zlokalizowanej na innej nieruchomości, oddalonej od kopalni. Jednocześnie Wnioskodawca umożliwia pracownikom administracyjnym zakup zestawów „Danie dnia” z tej samej restauracji. Wszystkie posiłki, zarówno regeneracyjne, jak i dla pracowników administracyjnych, są dostarczane jednym transportem. Pracownik administracji może składać zamówienie każdego dnia roboczego według własnego uznania - jeśli ma ochotę, składa zamówienie, a jeśli nie, to nie jest do tego zobowiązany.

Posiłki dla pracowników administracji są dostarczane w jednorazowych opakowaniach do pomieszczenia socjalnego na terenie kopalni. Pracownicy administracji mają możliwość spożywania posiłków wyłącznie w zakładzie pracy - na terenie kopalni (poza lokalem restauracyjnym). Pracownicy nie będą mieć możliwości zamawiania posiłków do domu. Wnioskodawca nie zapewnia dodatkowych usług związanych z posiłkami, takich jak obsługa przy stole, sprzątanie, mycie naczyń czy podgrzewanie posiłków.

Wnioskodawca na ten moment sprzedaje pracownikom administracji obiad „dnia” jako usługę gastronomiczną (pomimo, że jest świadczona poza lokalem restauracyjnym) ze stawką VAT 8%. Dla każdego pracownika drukuje paragon fiskalny. Dodatkowo do każdego paragonu doliczana jest opłata za opakowania jednorazowe wraz z opłatą SUP (Single-Use Plastics). Ponadto, już na ten moment Wnioskodawca prowadzi wewnętrzną ewidencję wszystkich sprzedanych na rzecz konkretnych pracowników posiłków, a rozliczenie tych należności odbywa się raz w miesiącu poprzez zbiorcze potrącenie z wynagrodzenia, mimo że dla każdego posiłku wystawiany jest osobny paragon fiskalny.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest zdarzenie przyszłe:

W związku z opisaną sytuacją, Wnioskodawca rozważa możliwość wystawiania dla pracowników administracji kupujących danie „dnia” od Wnioskodawcy zbiorczych paragonów fiskalnych raz w miesiącu. Spółka chciałaby, aby rozliczenie posiłków wydanych w danym miesiącu odbywało się cyklicznie, raz w miesiącu, przez potrącenie należności z wynagrodzenia pracownika administracji. Odbywałoby się to poprzez:

1)Prowadzenie dokładnej ewidencji wewnętrznej wszystkich sprzedanych na rzecz konkretnego pracownika posiłków;

2)Wystawianie zbiorczych paragonów dla każdego pracownika raz w miesiącu, najpóźniej w momencie potrącenia należności z wynagrodzenia.

Doprecyzowanie i uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca na ten moment sprzedaje pracownikom administracji kopalni obiad „Danie dnia” jako usługę gastronomiczną (pomimo, że jest świadczona poza lokalem restauracyjnym i ogranicza się wyłącznie do dostawy posiłku). Czyli sprzedawane „Dania dnia” na ten moment kwalifikują się do kodu PKWiU 56.10. Do tej pory żaden z pracowników administracji kopalni nie zakupił „Dania dnia”. Niemniej jednak, jeżeli taka sytuacja będzie miała miejsce to dla każdego pracownika Spółka wydrukuje paragon fiskalny. Dodatkowo do każdego paragonu będzie doliczana opłata za opakowanie jednorazowe wraz z opłatą SUP (Single-Use Plastics). Ponadto już na ten moment Wnioskodawca ma zamiar prowadzić wewnętrzną ewidencję wszystkich sprzedanych na rzecz konkretnych pracowników posiłków, a rozliczenie tych należności planuje aby odbywało się raz w miesiącu poprzez zbiorcze potrącenie z wynagrodzenia, mimo że dla każdego posiłku wystawiany będzie osobny paragon fiskalny.

Fiskalizacja kasy na Restauracji była 21 kwietnia 2023 r. Spółka nie sprzedawała do tej pory „Dania dnia” dla pracowników administracyjnych kopalni. Jest taka możliwość ale do tej pory żaden z pracowników administracji nie zdecydował się na taki zakup. Restauracja sprzedaje danie dnia innym podmiotom i osobom ale nie ma to związku niniejszym wnioskiem o interpretację indywidualną.

Na podstawie uzupełnionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem niniejszego wniosku jest zdarzenie przyszłe, w którym Wnioskodawca rozważa możliwość:

1)Wystawiania dla pracowników administracyjnych kupujących „Dania dnia” od Wnioskodawcy zbiorczych paragonów fiskalnych raz w miesiącu. Spółka chciałaby, aby rozliczenie posiłków wydanych w danym miesiącu odbywało się cyklicznie, raz w miesiącu przez potrącenie należności z wynagrodzenia pracownika administracji. Odbywałoby się to poprzez:

1.Prowadzenie dokładnej ewidencji wewnętrznej wszystkich sprzedanych na rzecz konkretnego pracownika posiłków;

2.Wystawiania zbiorczych paragonów dla każdego pracownika raz w miesiącu, najpóźniej w momencie potrącenia należności z wynagrodzenia

Albo

2)Zrezygnowania w stosunku do pracowników administracji kupujących „Dania dnia” z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

1)Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca jest zwolniony w stosunku do pracowników administracji, którym sprzedaje „Dania dnia” z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, dzięki czemu w ogóle nie będzie obowiązany do wystawiania pracownikom administracji paragonów fiskalnych za zakupione „Dania dnia”?

2)Jeżeli Wnioskodawca nie będzie zwolniony z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących w odniesieniu do pracowników administracji, którym sprzedaje „Dania dnia” to czy prawidłowe jest stanowisko, że poszczególne wydania posiłków („Dań dnia”) mogą być traktowane jako elementy jednej sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT i dzięki temu możliwe jest wystawianie pracownikom administracji kupującym „Danie dnia” zbiorczych paragonów raz w miesiącu, w momencie przyjmowania płatności, tj. przy potrąceniu należności za posiłki z wynagrodzeniem za pracę?

Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

Ad 1

Spółka może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących. W przypadku sprzedaży przez Spółkę posiłków („zestawów dnia”), na rzecz swoich pracowników administracji kopalni, w ocenie Spółki co najmniej do końca 2026 r. Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, dzięki czemu w ogóle nie będzie obowiązana do wystawiania pracownikom administracji (kupującym „Danie dnia”) paragonów fiskalnych. Wniosek ten został wyprowadzony na podstawie poniższej analizy:

1)Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej „Rozporządzenie”), „Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.” (analogiczne zasady zostały przewidziane w projekcie rozporządzenia na 2025 r. i 2026 r.).

2)W załączniku tym, w pkt. 39 wskazano natomiast, że zwolnione są „Dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali”.

Należy zwrócić uwagę, że w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. i) Rozporządzenia określono, iż opisane wyżej zwolnienie nie znajdzie zastosowania m.in. do „usług związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:

- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)”.

3)W ocenie Spółki sprzedaż posiłków („Danie dnia”) pracownikom administracji należy traktować jako dostawę towarów a nie świadczenie usług. Tym samym Spółka może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących.

4)Spółka zamierza zapewniać dostawę swoim pracownikom posiłków w jednorazowych opakowaniach, lecz bez świadczenia dodatkowych usług, takich jak obsługa przy stole, mycie naczyń czy inne podobne działania.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 22 kwietnia 2021 r. w sprawie C-703/19 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 17 maja 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 58/19, oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 stycznia 2024 r., sygn. akt I FSK 1814/19 - wskazane okoliczności mogą przemawiać za zakwalifikowaniem tej sprzedaży jako dostawy towarów.

Tym samym Spółka może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej.

• Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 stycznia 2024 r., sygn. akt I FSK 1814/19:

„Sprzedaż dokonywana w systemie drive-in i walk-through stanowi dostawę środków spożywczych, natomiast sprzedaż w galeriach handlowych w strefach restauracyjnych, w zależności od tego, czy klient zamierza zabrać danie na wynos, czy spożyć je na miejscu, jest albo dostawą albo usługą restauracyjną.”

• Wyrok TSUE z 22 kwietnia 2021 r., C-703/19, LEX nr 3163596:

„Art. 98 ust. 2 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą 2009/47, w związku z pkt 12a załącznika III do tej dyrektywy oraz art. 6 rozporządzenia wykonawczego nr 282/2011 ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112, należy interpretować w ten sposób, że pojęcie „usług restauracyjnych i cateringowych” obejmuje dostarczanie żywności wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, mającymi na celu umożliwienie natychmiastowego spożycia tej żywności przez klienta końcowego, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. Jeżeli klient końcowy podejmie decyzję o nieskorzystaniu z zasobów materialnych i ludzkich udostępnionych mu przez podatnika w związku z konsumpcją dostarczonej żywności, należy uznać, że z dostawą tej żywności nie wiąże się żadna usługa wspomagająca”.

• Wyrok WSA we Wrocławiu z 17 maja 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 58/19, LEX nr 2676586:

„Czynności w postaci sprzedaży produktów z okienek zewnętrznych drive-in, walk-trough, food court i wewnątrz punktów sprzedaży, stanowią dostawę towarów opodatkowaną 5% stawką VAT.”

Ad 2

Na ten moment Wnioskodawca kwalifikuje wyżej opisaną czynność jako usługę gastronomiczną (PKWiU 56.10).

Jeżeli do Wnioskodawcy nie będzie miało zastosowania zwolnienie (w stosunku do pracowników administracji, którym sprzedaje „Dania dnia”) z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących to Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż posiłków („Dania dnia”) na rzecz pracowników administracji powinna być traktowana jako element jednej sprzedaży w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (VAT).

W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, że możliwe jest wystawienie pracownikom zbiorczych paragonów raz w miesiącu, w momencie przyjmowania płatności, tj. przy potrąceniu należności za posiłki z wynagrodzeniem za pracę.

Argumentem przemawiającym za możliwością zbiorczego wystawiania paragonów dla pracowników raz w miesiącu za zakupione „Dania dnia” są obowiązujące przepisy dotyczące ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług (VAT) oraz Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, obowiązek wystawienia i wydania paragonu fiskalnego powstaje w momencie dokonania sprzedaży, jednak nie później niż z chwilą otrzymania płatności.

W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję, wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Ponadto, zgodnie z zasadą ogólną określoną w art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Jednocześnie, zgodnie z art. 19a ust. 8 tej ustawy, w przypadku, gdy podatnik otrzyma całość zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi, obowiązek podatkowy powstaje w momencie otrzymania zapłaty.

W analizowanym przypadku - moment sprzedaży i moment płatności będą się od siebie różnić, ponieważ zapłata należności przez pracowników następować będzie po realizacji transakcji tylko jeden raz w miesiącu (obejmując wszystkie obiady zakupione przez pracownika w danym miesiącu). Przepisy ustawy o VAT i uzupełniające je przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących dość jednoznacznie wskazują, że obowiązek wystawienia i wydania paragonu powstaje z chwilą sprzedaży (dostawy towaru lub wykonania usługi), nie później niż z chwilą otrzymania płatności. W przypadku Spółki te okresy będą się od siebie różnić.

Co do zasady, fakt, że zapłata należności ma miejsce po sprzedaży, prowadzi do wniosku, że istnieje obowiązek wystawienia i wydania paragonu przy każdym wydawanym posiłku („Daniu dnia”). Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, w tej szczególnej sytuacji, z uwagi na specyficzne warunki umowy zawartej z pracownikami, Wnioskodawca twierdzi, że ma do czynienia ze sprzedażą zbiorczą, rozliczaną jeden raz w miesiącu. W takiej sytuacji moment „sprzedaży” w rozumieniu ustawy o VAT można uznać za rozciągnięty w czasie, co pozwala na powiązanie obowiązku wystawienia paragonu z momentem otrzymania zapłaty, tj. potrąceniem należności za posiłki z wynagrodzenia.

W tym miejscu wskazują Państwo, że w pewnych specyficznych sytuacjach, takich jak świadczenie usług hotelowych, dopuszcza się wystawienie zbiorczego paragonu fiskalnego w momencie wymeldowywania się gościa, obejmującego wszystkie usługi świadczone podczas pobytu. W takim przypadku konieczne jest prowadzenie dokładnej ewidencji wszystkich świadczonych usług oraz uzgodnienie z klientem takiego sposobu rozliczenia.

W odniesieniu do świadczenia usług gastronomicznych na rzecz pracowników przez Spółkę, możliwość zastosowania podobnego rozwiązania wymagałaby spełnienia przez Spółkę określonych warunków, takich jak:

1.Prowadzenie szczegółowej ewidencji wszystkich posiłków wydanych konkretnemu pracownikowi.

2.Uzgodnienie z pracownikami, że rozliczenie za posiłki nastąpi zbiorczo raz w miesiącu poprzez potrącenie należności z wynagrodzenia.

Dodatkowo, podczas rozmowy z Ekspertem Krajowej Informacji Skarbowej Spółka uzyskała potwierdzenie, że takie rozwiązanie mogłoby być uznane za prawidłowe, pod warunkiem spełnienia tych dwóch kluczowych ww. wymogów.

W świetle powyższego, argumentacja za możliwością zbiorczego wystawiania paragonów wydaje się uzasadniona, biorąc pod uwagę specyfikę sytuacji oraz przyjęte w niej rozwiązania organizacyjne i ewidencyjne.

Przykład szczególnej sytuacji - praktyka zbiorczego rozliczania usług

Praktyka wystawiania „paragonów kelnerskich” lub „przed-rachunków” jest powszechnie stosowana w branży hotelarskiej i gastronomicznej. W przypadku gości hotelowych, którzy wielokrotnie korzystają z różnych usług, takich jak gastronomia, siłownia czy spa, opłaty z reguły nie są uiszczane przy każdorazowym skorzystaniu z usługi. Goście otrzymują natomiast „paragon kelnerski” lub „przed-rachunek” jako potwierdzenie zobowiązania finansowego wobec hotelu. Tego typu dokumenty nie są dokumentami fiskalnymi, lecz stanowią formę dokumentacji wewnętrznej, która nie ma wpływu na rozliczenie podatku VAT. Dopiero po zakończeniu pobytu gościa w hotelu, przy wymeldowywaniu, wszystkie wyświadczone usługi są sumowane, a ich wartość jest opłacana jednorazowo. W tym momencie wystawiany jest zbiorczy paragon fiskalny obejmujący całość rozliczenia.

Stanowisko Ministerstwa Finansów - Minister Finansów w odpowiedzi z 11 maja 2018 r. na interpelację poselską nr 21475, udzielonej przez podsekretarza stanu (...), potwierdził prawidłowość takiej praktyki. Minister przypomniał, że zgodnie z ustawą o VAT (art. 111 ust. 1 i ust. 3a) oraz § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych powinna być zaewidencjonowana na kasie rejestrującej, a paragon fiskalny musi zostać wydrukowany i wydany niezwłocznie po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru. Jednocześnie Minister wskazał, że w sytuacjach, gdy wystawiane są „paragony kelnerskie” lub „przed-rachunki”, które następnie są sumowane na jednym zbiorczym paragonie fiskalnym, praktyka ta jest akceptowana przez resort finansów, pod warunkiem że:

1.Dokumenty te stanowią wyłącznie formę wewnętrznej dokumentacji hotelu czy restauracji, niemającej wpływu na rozliczenia podatkowe;

2.Ostateczne rozliczenie sprzedaży jest dokonywane poprzez wystawienie paragonu fiskalnego w momencie przyjęcia zapłaty.

Analogiczne zastosowanie w przypadku usług gastronomicznych na rzecz pracowników

W ocenie Wnioskodawcy, podobną logikę można zastosować w przypadku świadczenia usług gastronomicznych na rzecz pracowników, gdy wartość wszystkich posiłków („Dania dnia”) zakupionych przez pracownika w danym miesiącu jest sumowana i rozliczana zbiorczo poprzez potrącenie należności z wynagrodzenia. Takie rozwiązanie, przy jednoczesnym prowadzeniu dokładnej ewidencji wewnętrznej wszystkich świadczonych usług, zdaniem Wnioskodawcy, powinno być zgodne z obowiązującymi przepisami i znajdować uzasadnienie w praktyce akceptowanej przez Ministerstwo Finansów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosowanie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 5a ustawy:

Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wskazany wyżej przepis, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń lub dokonywanych dostaw.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2025 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. 2024 r. poz. 1902), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia:

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r. podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, nie przekroczyła kwoty 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. uwarunkowanym wysokością osiągniętego obrotu.

Stosownie do § 3 ust. 2 rozporządzenia:

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 rozporządzenia nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i usług, które zostały wymienione w § 4.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia:

Zwolnień, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

1)dostawy:

a)gazu płynnego,

b)części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),

c)silników do napędu pojazdów i motocykli, silników spalinowych tłokowych z zapłonem iskrowym i samoczynnym do różnego rodzaju jednostek, w tym motocykli (CN 8407 i 8408),

d)nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),

e)przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00), kontenerów (CN 8609 00),

f)części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),

g)części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (CN 8708, 9401 99 20 i 9401 99 80), to jest do:

- ciągników,

- pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą,

- samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi,

- pojazdów silnikowych do transportu towarów,

- pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia, innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych

- z wyłączeniem motocykli,

h)komputerów stacjonarnych i przenośnych, w tym laptopów i tabletów, oraz urządzeń peryferyjnych do nich, konsol do gier, części do komputerów i konsol,

i)wyrobów elektronicznych, w tym odbiorników telewizyjnych i radiowych, gramofonów, głośników, telefonów, w tym smartfonów, smartwatchów, anten, wyświetlaczy, monitorów, aparatów do zapisu lub odtwarzania obrazu i dźwięku, nawigacji, urządzeń pamięci trwałej, taśm, dysków, urządzeń alarmowych,

j)wyrobów optycznych, w tym lornetek, lunet, rzutników,

k)silników elektrycznych, prądnic i transformatorów,

l)sprzętu fotograficznego, w tym cyfrowych i konwencjonalnych aparatów fotograficznych, soczewek, obiektywów, kamer, projektorów filmowych,

m)wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

n)zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,

o)wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na kod CN,

p)wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

q)napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% (bez względu na kod CN), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

r)perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

s)wyrobów klasyfikowanych do CN 2404 i 8543 40 00, przeznaczonych do palenia lub do wdychania bez spalania, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,

t)wyrobów zawierających w swym składzie alkohol etylowy o objętościowej mocy powyżej 50% objętości, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, w tym rozpuszczalników, płynów odkażających, rozcieńczalników farb, płynów do odmrażania,

u)węgla, brykietów i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu, przeznaczonych do celów opałowych,

w)towarów przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie (bezgotówkowej) i wydają towar;

2)świadczenia usług:

a)przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 19 i 20 załącznika do rozporządzenia,

b)taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,

c)naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,

d)w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e)w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f)w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,

g)prawniczych, z wyłączeniem usług wymienionych w poz. 31 załącznika do rozporządzenia,

h)doradztwa podatkowego,

i)związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, 56.21, ex 56.29, ex 56.30), wyłącznie:

- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j)fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k)kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l)związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,

m)mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0),

n)parkingu samochodów i innych pojazdów,

o)przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie (bezgotówkowej).

Wśród czynności, które muszą być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały wymienione w przepisie § 4 ust. 1 pkt 2 lit. i) ww. rozporządzenia, świadczenie usług związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:

• świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
• usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedanych „Dań dnia” na rzecz pracowników administracyjnych kopalni.

Z okoliczności sprawy wynika, że oprócz prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej w zakresie (...). W ramach działalności restauracyjnej organizują Państwo dostarczanie posiłków regeneracyjnych dla pracowników swojej kopalni. Obecnie planują Państwo umożliwienie zakupu „Dań dnia” również pracownikom administracyjnym kopalni na zasadach komercyjnych. „Danie dnia” klasyfikowane jest pod kodem PKWiU 56.10. Pracownik administracyjny każdego dnia może ale nie musi składać zamówienia na ww. posiłek, który może spożyć poza lokalem restauracyjnym tj. w zakładzie pracy. Przygotowane przez Państwa, gotowe do spożycia „Danie dnia” sprzedane na zasadach komercyjnych zostanie pracownikowi administracyjnemu kopalni dostarczone, w jednorazowym opakowaniu, łącznie z transportem posiłków regeneracyjnych dla pracowników kopalni.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości należy zwrócić szczególną uwagę na treść § 4 ust. 1 pkt 2 lit. i) rozporządzenia, w którym wymieniono usługi podlegające bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących. Obowiązkiem tym objęta jest sprzedaż usług związanych z wyżywieniem, sklasyfikowana pod kodem PKWiU 56.10, dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w myśl art. 111 ust. 1 ustawy.

Państwa zdaniem, mogą Państwo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży ww. „Dań dnia” na rzecz pracowników administracyjnych kopalni na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Odpowiadając na Państwa pytanie należy wskazać, że zgodnie z cytowanym § 2 ust. 1 rozporządzenia wynika, że czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia są zwolnione z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

Pod poz. 39 załącznika do rozporządzenia została wymieniona:

Dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Powyższe zwolnienia są zwolnieniami przedmiotowymi, tzn. że dotyczą konkretnych czynności.

Jednakże na podstawie § 4 ust. 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia:

Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do dostawy towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b-n, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Wskazać należy, że obecnie klasyfikują Państwo własne usługi w zakresie przygotowywania na rzecz pracowników „Dań dania” do kodu PKWiU 56.10. Tym samym należy przyjąć, że planowana sprzedaż na rzecz Państwa pracowników administracyjnych kopalni gotowych „Dań dnia” stanowi świadczenie usługi gastronomicznej, a nie dostawę towarów, jak wskazują to Państwo we własnym stanowisku.

Zatem, nie mogą Państwo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży ww. „Dań dnia” na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia, sprzedaż usług związanych z wyżywieniem, sklasyfikowana pod kodem PKWiU 56.10, podlega bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie, w myśl § 4 ust. 3 pkt 2 lit. a) rozporządzenia:

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 39 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis wprowadza zasadę, że w przypadku gdy podmiot „pośredniczy” pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych.

W Państwa przypadku § 4 ust. 3 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nie ma zastosowania. Sami przygotowujecie Państwo „Dania dnia”, w prowadzonej przez siebie restauracji. Zatem nie mogą też Państwo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży ww. „Dań dnia” na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

W konsekwencji, planowana przez Państwa sprzedaż „Dań dnia” na rzecz pracowników administracyjnych kopalni, przygotowanych w prowadzonej przez Państwa restauracji, stanowi usługę gastronomiczną, sklasyfikowaną pod kodem PKWiU 56.10 i nie korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż czynność ta została wskazana w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. i) rozporządzenia.

Mają Państwo zatem obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaż na zasadach komercyjnych usługi w postaci „Dań dnia” na rzecz pracowników administracyjnych kopalni.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także kwestii, czy prawidłowe jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym poszczególne wydania posiłków („Dań dnia”) mogą być traktowane jako elementy jednej sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT i dzięki temu możliwe jest wystawianie pracownikom administracji kupującym „Danie dnia” zbiorczych paragonów raz w miesiącu, w momencie przyjmowania płatności, tj. przy potrąceniu należności za posiłki z wynagrodzeniem za pracę.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stwierdzić zatem należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przez świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy należy rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazali Państwo, że pracownik administracyjny kopalni może nabyć przygotowane przez Państwa „Danie dnia”, którego nabycie zostanie potrącone z wynagrodzenia ww. pracownika.

W takiej sytuacji należy uznać, że sprzedaż „Dania dnia” stanowią odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a) w postaci papierowej lub

b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony, w tym przy użyciu systemu teleinformatycznego Szefa Krajowej Administracji Skarbowej pośredniczącego przy wydawaniu paragonów fiskalnych w postaci elektronicznej nabywcy, bez konieczności podawania jego danych osobowych.

Ponadto, treść art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy wskazuje, że:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawiać przy zastosowaniu kas rejestrujących dokumenty inne niż określone w pkt 1 dotyczące sprzedaży lub pracy tych kas.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast treść § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas wskazuje, że:

Podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12; zamiast paragonu fiskalnego podatnicy mogą wystawić fakturę przy użyciu kasy i wydać ją nabywcy.

Stosowanie do treści § 6 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie kas:

Podatnicy, prowadząc ewidencję w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części należności (zapłaty) za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem - wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania.

W myśl § 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że w sytuacji, gdy nie będą mogli Państwo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży „Dań dnia” na rzecz pracowników administracyjnych kopalni to zamierzają Państwo dokumentować ww. sprzedaż poprzez wystawienie pracownikom zbiorczych paragonów fiskalnych raz w miesiącu. Do tej pory żaden z pracowników kopali nie dokonał zakupy „Dania dnia”. Planowane rozliczenie takiej sprzedaży odbywałoby się cyklicznie, raz w miesiącu najpóźniej poprzez potrącenie należności z wynagrodzenia danego pracownika. W opisanej sytuacji, będą Państwo prowadzić również dokładną ewidencję wewnętrzną wszystkich sprzedanych posiłków dla każdego pracownika oddzielnie.

Jak już wyżej rozstrzygnięto mają Państwo obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży na zasadach komercyjnych usługi w postaci „Dań dnia” na rzecz pracowników administracyjnych kopalni. Należy zatem przeanalizować sposób dokumentowania ww. sprzedaży.

Podatnik dokonując sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy i prowadząc ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, ma obowiązek, stosownie do zapisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, wystawienia i wydania nabywcy (konsumentowi) paragonu fiskalnego z każdej sprzedaży. Przez sprzedaż rozumie się m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem, co do zasady, obowiązek ten powinien być realizowany natychmiast po dokonaniu sprzedaży (przyjęciu płatności) w miejscu sprzedaży (przyjęcia płatności). Ponadto, zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie kas podatnicy prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy bez jego żądania paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, jednak nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności.

A zatem, mogą Państwo wystawić jeden paragon dokumentujący całkowitą sprzedaż na rzecz danego pracownika (ilość sprzedanych „Dań dnia” pomnożona przez jego cenę) na koniec każdego miesiąca, w dniu potrącenia kwoty sprzedaży „Dań dnia” z wynagrodzenia tego pracownika. W tym miejscu wskazać również należy, że w ustawodawstwie polskim nie istnieje pojęcie zbiorczych paragonów, jednakże w przypadku opisanym we wniosku, z uwagi na potrącenia z wynagrodzenia pracownika raz w miesiącu opłaty za zakupione dania, dopuszczalne jest ewidencjonowanie całej sprzedaży z danego miesiąca na jednym paragonie, przy jednoczesnym prowadzeniu szczegółowej ewidencji wszystkich posiłków wydanych konkretnemu pracownikowi.

Państwa stanowisko, w zakresie pytania nr 2 oceniając całościowo uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Wskazać w tym miejscu należy również, że zgodnie z art. 14b § 1a Ordynacji podatkowej:

W zakresie objętym wiążącymi informacjami stawkowymi, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie wydaje się interpretacji indywidualnych.

Zatem określenie właściwego kodu PKWiU objęte jest przepisami regulującymi tzw. wiążącą informację stawkową.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.