Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z bieżącej deklaracji VAT, w części odpowiadającej kwocie nadwyżki skumulowanej w okresie od momentu rozpoczęcia działalności w Polsce. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 kwietnia 2025 r. (wpływ, za pomocą systemu e-Doręczeń 8 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. GmbH jest spółką niemieckiego prawa handlowego z siedzibą w Niemczech, rezydentem podatkowym w Niemczech, prowadzącym działalność gospodarczą w Polsce od 2015 r. i nieprzerwanie zarejestrowanym dla celów podatku VAT w Polsce od lipca 2015 r. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”). Przedmiotem działalności Spółki jest (…). W Polsce działalność gospodarcza Spółki polega głównie na dokonywaniu zakupów krajowych oraz eksporcie zakupionych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W przeszłości Spółka dokonywała również sprzedaży towarów na terytorium Polski.

W okresie od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce do dnia dzisiejszego, Spółka składa polskie deklaracje VAT/pliki JPK V7M. Co do zasady, podatek naliczony raportowany w deklaracjach VAT/plikach JPK_V7M dotyczy zakupów krajowych związanych z bieżącą działalnością Spółki opodatkowaną VAT, a zaraportowany w przeszłości podatek należny wynikał ze sporadycznej sprzedaży krajowej. Spółka raportuje również transakcje eksportu towarów według stawki 0% VAT.

Z uwagi na powyższy schemat działalności, co do zasady, Spółka wykazuje nieprzerwanie w polskich deklaracjach VAT/plikach JPK_V7M nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, do przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy.

Do tej pory Spółka nie występowała o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Spółka planuje złożyć wniosek o zwrot tej nadwyżki, na rachunek bankowy, w bieżącej deklaracji VAT (pliku JPK_V7M).

W szczególności, na kwotę nadwyżki, o której zwrot Spółka zamierza zawnioskować, składają się:

• Część nadwyżki kumulowanej od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce do lipca 2022 r., przenoszonej co miesiąc, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego. Ta część nadwyżki jest przedmiotem niniejszego wniosku (zapytania).

Dodatkowo Spółka wyjaśnia, że w okresach rozliczeniowych do lipca 2022 r. wartość nadwyżki rosła, sporadycznie ulegała zmniejszeniu m.in. w związku z ujmowaniem w rozliczeniach VAT podatku należnego wynikającego z faktur sprzedaży krajowej lub pomniejszaniem podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur korygujących dotyczących zakupów krajowych, lub pozostawała bez zmian.

• Część nadwyżki kumulowanej od sierpnia 2022 r. do dnia dzisiejszego, przenoszonej co miesiąc, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego. Ta część nadwyżki nie jest przedmiotem niniejszego wniosku (zapytania).

Uzupełnienie wniosku

1)Czy od momentu wykazania po raz pierwszy kwoty podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy nieprzerwanie prowadzili Państwo działalność gospodarczą i wykazywali nadwyżkę podatku naliczonego?

Od momentu wykazania po raz pierwszy kwoty podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego, Spółka nieprzerwanie wykazywała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Od momentu rejestracji jako podatnik VAT czynny w Polsce, tj. od 2015 r., do bieżącego okresu rozliczeniowego, Spółka:

                  i.Prowadziła działalność gospodarczą w Polsce, tj. sprzedaż towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz eksport towarów. W niektórych okresach rozliczeniowych, Spółka nie dokonała sprzedaży, niemniej w tych okresach, Spółka pozostawała w gotowości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i w tym celu pozostawała nieprzerwanie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

                 ii.nie zawieszała wykonywania działalności gospodarczej.

2)Czy w okresie będącym przedmiotem zapytania (od 2015 roku do lipca 2022 roku) wykazywali Państwo wyłącznie nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w kolejnych okresach rozliczeniowych i nie wykazywali w tych deklaracjach żadnych bieżących rozliczeń?

W okresie objętym wnioskiem (od 2015 roku do lipca 2022 roku), w deklaracjach VAT (plikach JPK_V7M), Spółka wykazywała bieżące rozliczenia z tytułu:

i.zakupów krajowych towarów;

ii.sprzedaży krajowej towarów;

iii.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

iv.eksportu towarów.

W niektórych okresach rozliczeniowych objętych wnioskiem (przykładowo od stycznia 2017 r. do sierpnia 2017 r., od stycznia 2018 r. do czerwca 2018 r., od października 2018 r. do marca 2022 r.), Spółka nie rozliczyła dla celów VAT żadnych bieżących faktur/faktur korygujących zakupowych ani sprzedażowych. W tych okresach, Spółka pozostawała w gotowości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i w tym celu pozostawała nieprzerwanie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a nadwyżkę podatku naliczonego przenosiła w tej samej kwocie na następny okres rozliczeniowy.

3)Jakie wydatki zostały przez Państwa poniesione, w stosunku do których to wydatków wykazywali Państwo w składanych deklaracjach kwoty podatku naliczonego w okresie będącym przedmiotem zapytania (udokumentowane fakturami wydatki, z tytułu poniesienia których to wydatków wykazywali Państwo podatek naliczony wynikający z tych faktur)?

Kwoty podatku VAT naliczonego wykazane w deklaracjach VAT (plikach JPK_V7M) w okresie objętym wnioskiem, wynikały z faktur/faktur korygujących dokumentujących zakupy krajowe towarów, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży dokonywanej przez Spółkę (tj. sprzedaży krajowej, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub eksportu). Przedmiotem działalności Spółki jest (...).

4)Z jakimi czynnościami miały związek wydatki ponoszone przez Państwa w okresie będącym przedmiotem zapytania, jaki był cel ponoszenia tych wydatków?

Wydatki poniesione przez Spółkę w okresie będącym przedmiotem Wniosku, od których Spółka odliczyła podatek VAT naliczony w deklaracjach VAT (plikach JPK_V7M), dotyczyły krajowego zakupu towarów i były bezpośrednio związane z działalnością Spółki opodatkowaną VAT (tj. sprzedażą krajową tych towarów, wewnątrzwspólnotową dostawą lub eksportem tych towarów). Przedmiotem działalności Spółki jest (...).

W nawiązaniu do powyższych zapytań, Spółka opisała we Wniosku, że od kilkunastu lat jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Nadwyżka objęta zapytaniem z Wniosku jest nieprzerwanie przenoszona przez Spółkę na kolejne okresy rozliczeniowe aż do bieżącego okresu rozliczeniowego. W niektórych okresach rozliczeniowych wysokość nadwyżki zmieniała się (rosła lub zmniejszała się) lub pozostawała bez zmian. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym należy traktować jako „kwotę zbiorczą” wynikłą wskutek bieżącego prowadzenia działalności. Innymi słowy, Spółka uważa, że nadwyżka będąca przedmiotem Wniosku, przeniesiona do bieżącego okresu rozliczeniowego, ma charakter bieżący i Spółka może ubiegać się o jej zwrot na rachunek bankowy w ramach bieżącej deklaracji VAT (pliku JPK_V7M).

Powyższe stanowisko Spółki znajduje oparcie w wydawanych interpretacjach indywidualnych oraz wyrokach sądów administracyjnych, przytoczonych we Wniosku. Tak jak Spółka opisała we Wniosku, Dyrektor KIS niejednokrotnie wskazywał, że przenoszona nadwyżka podatku naliczonego nad należnym nie jest nadwyżką z przeszłych okresów rozliczeniowych, a nadwyżką VAT wynikającą z poprzedniej deklaracji VAT. Przykładowo, takie stanowisko przedstawił Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 20 kwietnia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.97.2023.2.MC) wskazując, że: „Wykazywana przez Państwa w składanych deklaracjach kwota podatku naliczonego w okresie od I kwartału 2017 roku do I kwartału 2019 roku ulegała zwiększeniu w każdym kolejnym okresie rozliczeniowym o bieżący podatek naliczony, natomiast od II kwartału 2019 roku w składanych deklaracjach nie wykazywali Państwo do odliczenia bieżącego podatku naliczonego. Zatem należy uznać, że w analizowanym przypadku, pomimo, że w okresie od II kwartału 2019 roku nie wykazywali Państwo w składanych deklaracjach żadnych bieżących rozliczeń (bieżącego podatku należnego oraz innych czynności ani bieżącego podatku naliczonego), prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy nie uległo przedawnieniu. […] w rozliczeniu za bieżący okres rozliczeniowy nie mamy do czynienia z nadwyżką podatku naliczonego nad należnym za okres rozliczeniowy sprzed pięciu lat, tylko z kwotą nadwyżki wynikającą z poprzedniej deklaracji podatkowej (deklaracji składanej za okres rozliczeniowy poprzedzający bieżący okres rozliczeniowy).”

Pytanie

Czy Spółka ma prawo do zwrotu, na rachunek bankowy, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z bieżącej deklaracji VAT (pliku JPK_V7M), w części odpowiadającej kwocie nadwyżki skumulowanej w okresie od momentu rozpoczęcia działalności w Polsce do lipca 2022 r. i przenoszonej na następny okres rozliczeniowy, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do zwrotu, na rachunek bankowy, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z bieżącej deklaracji VAT (pliku JPK_V7M), w części odpowiadającej kwocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym skumulowanej w okresie od momentu rozpoczęcia działalności w Polsce do lipca 2022 r. i przenoszonej na następny okres rozliczeniowy, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego.

Uzasadnienie stanowiska

1.Przepisy ustawy o VAT

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach ustawowych, może obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych. Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia w terminach ustawowych, może to zrobić przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1)za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2)za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast art. 87 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do art. 86 ust. 19 ustawy o VAT, jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Dodatkowo, zgodnie z art. 87 ust. 5a ustawy o VAT, podatnik, który w danym okresie nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, ma prawo do uzyskania zwrotu wykazanej nadwyżki podatku naliczonego.

Zgodnie z powyższymi przepisami, ustawodawca pozostawił podatnikom możliwość wyboru sposobu postępowania z nadwyżką podatku naliczonego poprzez możliwość jej przeniesienia na następny okres rozliczeniowy bądź wystąpienia o jej zwrot na rachunek bankowy.

Należy zauważyć, że o ile ustawa o VAT określa limit czasowy dla skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, które wcześniej nie zostało zrealizowane, to jednocześnie przepisy ustawy o VAT nie przewidują analogicznych regulacji dotyczących terminów przedawnienia/wygaśnięcia prawa do przenoszenia nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym na następne okresy rozliczeniowe. Nie ma również przepisów ograniczających czasowo możliwość uzyskania zwrotu takiej nadwyżki, jeśli jest ona wykazywana w tej samej kwocie w deklaracjach VAT przez ponad 5 lat licząc od początku roku, w którym po raz pierwszy powstała nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, do przeniesienia do na następny okres rozliczeniowy.

Mając na uwadze całokształt wskazanych powyżej przepisów, należy stwierdzić, że uregulowania ustawy o VAT nie przewidują ograniczenia możliwości zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym, przenoszonej na następne okresy rozliczeniowe. Pogląd taki znajduje odzwierciedlenie w doktrynie prawa podatkowego. Przykładowo, jak wskazuje Adam Bartosiewicz w komentarzu do ustawy o VAT: „Wprowadzona w polskiej ustawie zasada przenoszenia nadwyżki podatku na kolejne okresy rozliczeniowe nie wydaje się w żaden sposób ograniczona czasowo. W sytuacji występowania permanentnej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym możliwe jest stałe przenoszenie, praktycznie w nieskończoność, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym podlega przeniesieniu na kolejne okresy rozliczeniowe albo podlega zwrotowi podatnikowi, niezależnie od tego, z jakich powodów powstaje. (...)” (A. Bartosiewicz (w:) VAT. Komentarz, wyd. XVIII, WKP 2024, wersja elektroniczna LEX, kom. do art. 87 ustawy o VAT, Nb 11).

W ocenie Wnioskodawcy, analiza przepisów ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że kwota wykazywana do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy nie jest kwotą podatku naliczonego, który ulega przedawnieniu, ale jest ona różnicą między wysokością podatku naliczonego i należnego, która wykazywana w następnym okresie rozliczeniowym staje się elementem bieżących rozliczeń podatnika. W bieżącym okresie rozliczeniowym, w przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie mamy do czynienia z nadwyżką za poprzedni okres rozliczeniowy, lecz z nadwyżką powstałą w danym, bieżącym okresie rozliczeniowym, niezależnie, że na jej wysokość może mieć wpływ kwota nadwyżki z poprzedniego lub poprzednich okresów rozliczeniowych.

Spółka od kilkunastu lat jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Nadwyżka objęta zapytaniem z niniejszego wniosku jest nieprzerwanie przenoszona przez Spółkę na kolejne okresy rozliczeniowe aż do bieżącego okresu rozliczeniowego. W niektórych okresach rozliczeniowych wysokość nadwyżki zmieniała się (rosła lub zmniejszała się) lub pozostawała bez zmian. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym należy traktować jako „kwotę zbiorczą” wynikłą wskutek bieżącego prowadzenia działalności. Innymi słowy, Spółka uważa, że nadwyżka będąca przedmiotem wniosku, przeniesiona do bieżącego okresu rozliczeniowego, ma charakter bieżący i Spółka może ubiegać się o jej zwrot na rachunek bankowy w ramach bieżącej deklaracji VAT (pliku JPK_V7M).

2.Przepisy Ordynacji podatkowej

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W ocenie Spółki, art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, nie może być podstawą do zakwestionowania jej prawa do zadysponowania nadwyżką podatku naliczonego nad należnym przez przeniesienie jej na następny okres rozliczeniowy. Tego rodzaju nadwyżki nie można rozpatrywać w kategorii zobowiązania czy nadpłaty podatku, ponieważ nie spełnia ona ich definicji. Z tego powodu, zdaniem Spółki, nie powinno mieć zastosowania do analizowanej sprawy stosowanie terminów przedawnienia dotyczących zobowiązań podatkowych czy terminów dotyczących złożenia wniosku o stwierdzenie i zwrot nadpłaty, o których stanowią przepisy Ordynacji podatkowej. Termin przedawnienia wskazany w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej może odnosić się bowiem jedynie do braku możliwości kwestionowania nadwyżki wykazanej w deklaracji zarówno przez Organ podatkowy jak i samego podatnika.

3.Praktyka sądów administracyjnych

Podejście, zgodnie z którym podatnik, przenosząc swoje rozliczenia w zakresie VAT na kolejne okresy rozliczeniowe, nie traci prawa do odliczenia VAT mimo upływu okresu przedawnienia w stosunku do okresów rozliczeniowych, w których po raz pierwszy powstała nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, znalazło swój wyraz zarówno w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, jak i interpretacjach podatkowych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („Dyrektor KIS”).

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 5 września 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 373/19, „nadwyżka VAT staje się, w wyniku przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy immanentnym składnikiem ewentualnego zobowiązania podatkowego w nowym okresie rozliczeniowym, pozwalając uczciwemu podatnikowi na odliczenie VAT, a tym samym na pełne zrealizowanie zasady neutralności VAT. (...) ww. nadwyżka VAT w wyniku rozliczenia może stać się kolejną nadwyżką. Tym samym pierwotnie zadeklarowana przez skarżącą nadwyżka do przeniesienia - w wyniku prawnie dopuszczalnych rozliczeń, wykazywanych w kolejnych deklaracjach - staje się elementem kolejnych rozliczeń, dopóty jej wysokość nie zostanie zakwestionowana, wprawnie przewidzianej formie, lub w całości nie zostanie skompensowana z VAT należnym.”

Powyższe stanowisko zostało między innymi potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego („NSA”) z 24 lutego 2021 r. sygn. akt I FSK 126/20, w którym wskazano, że: „(...) nadwyżka VAT staje się, w wyniku przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy immanentnym składnikiem ewentualnego zobowiązania podatkowego w nowym okresie rozliczeniowym, pozwalając uczciwemu podatnikowi na odliczenie VAT, a tym samym na pełne zrealizowanie zasady neutralności VAT.” Dalej NSA zaznaczył, że: „Należy wyraźnie rozróżnić przedawnienie kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia, rozumiane jako brak możliwości kwestionowania, zmiany takiej nadwyżki wykazanej w deklaracji, zarówno przez organ podatkowy jak i podatnika, od ograniczenia w czasie prawa do przenoszenia tej nadwyżki.”

NSA na koniec ww. wyroku stwierdził, „Podsumowując należy uznać, że art. 70 § 1 o.p. nie ogranicza prawa podatnika do wykazania w poszczególnych okresach rozliczeniowych nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług, pozbawiając go tej nadwyżki, w sytuacji kiedy podatnik wykazuje systematycznie tę nadwyżkę za poszczególne okresy rozliczeniowe.”

Powyższe stanowisko zostało również poparte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 4 stycznia 2022 r. sygn. III SA/Wa 1153/21 i potwierdzone wyrokiem NSA z 19 stycznia 2024 r. sygn. I FSK 883/22.

NSA w wyroku z 19 stycznia 2024 r. sygn. akt I FSK 883/22 uznał: „Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę nie dostrzega powodów, aby okresem przedawnienia zobowiązań podatkowych obejmować, na zasadzie analogii, oprócz prawa do weryfikacji wykazanej kolejnej nadwyżki VAT, także prawo do jej przenoszenia na kolejne okresy rozliczeniowe już po przedawnieniu tych okresów rozliczeniowych. [...] Brak unormowania przez ustawodawcę kwestii terminu na przenoszenie nadwyżek VAT na kolejne okresy rozliczeniowe przy jednoczesnym wykorzystaniu instytucji przedawnienia zobowiązań podatkowych na zasadzie jedynie analogii [...] nie może pozbawiać podatnika prawa do odliczenia VAT, w sytuacji, gdy doszło do czynności opodatkowanej, a skuteczność przeniesienia nadwyżki w kolejnych okresach rozliczeniowcy nie została w sposób należyty, przed upływem terminu przedawnienia zakwestionowana przez organy podatkowe.”

4.Praktyka organów podatkowych

W wydawanych interpretacjach indywidualnych, Dyrektor KIS niejednokrotnie wskazywał, że przenoszona nadwyżka podatku naliczonego nad należnym nie jest nadwyżką z przeszłych okresów rozliczeniowych, a nadwyżką VAT wynikającą z poprzedniej deklaracji VAT.

Takie stanowisko przedstawił Dyrektor KIS np. w interpretacji indywidualnej z 21 grudnia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP4-3.4012.513.2023.1.MKA) wskazując, że: „Bez znaczenia dla takiego rozstrzygnięcia pozostaje fakt, że w analizowanej sprawie po raz pierwszy kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym została wykazana w deklaracji podatkowej ponad 5 lat wcześniej, skoro od momentu powstania tej nadwyżki prowadzili Państwo działalność gospodarczą, w ramach której realizowali Państwo czynności będące przedmiotem opodatkowania VAT, a także składali deklaracje i wykazywali przedmiotową nadwyżkę podatku VAT. W rozliczeniu za bieżący okres rozliczeniowy nie mamy bowiem do czynienia z nadwyżką podatku naliczonego nad należnym za okres rozliczeniowy sprzed pięciu lat, tylko z kwotą nadwyżki wynikającą z poprzedniej deklaracji VAT.”

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor KIS również w interpretacji indywidualnej z 20 kwietnia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.97.2023.2.MC) wskazując, że: „Wykazywana przez Państwa w składanych deklaracjach kwota podatku naliczonego w okresie od I kwartału 2017 roku do I kwartału 2019 roku ulegała zwiększeniu w każdym kolejnym okresie rozliczeniowym o bieżący podatek naliczony, natomiast od II kwartału 2019 roku w składanych deklaracjach nie wykazywali Państwo do odliczenia bieżącego podatku naliczonego. Zatem należy uznać, że w analizowanym przypadku, pomimo, że w okresie od II kwartału 2019 roku nie wykazywali Państwo w składanych deklaracjach żadnych bieżących rozliczeń (bieżącego podatku należnego oraz innych czynności ani bieżącego podatku naliczonego), prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy nie uległo przedawnieniu. [...] w rozliczeniu za bieżący okres rozliczeniowy nie mamy do czynienia z nadwyżką podatku naliczonego nad należnym za okres rozliczeniowy sprzed pięciu lat, tylko z kwotą nadwyżki wynikającą z poprzedniej deklaracji podatkowej (deklaracji składanej za okres rozliczeniowy poprzedzający bieżący okres rozliczeniowy).”

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane również w następujących interpretacjach indywidualnych:

• z 13 kwietnia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.61.2023.3.MC),
• z 27 kwietnia 2022 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.93.2022.1.MC),
• z 18 grudnia 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-1.4012.474.2020.1.HW),
• z 26 sierpnia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.651.2020.1.ICZ),
• z 4 listopada 2019 r. (sygn. 0115-KDIT1-1.4012.619.2019.1.MM).

5.Podsumowanie

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z bieżącej deklaracji VAT, w części odpowiadającej kwocie nadwyżki skumulowanej w okresie od momentu rozpoczęcia działalności w Polsce do lipca 2022 r. i przenoszonej na następny okres rozliczeniowy, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy:

Według art. 86 ust. 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2024 r. ustawy:

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r.:

Z powołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast powołany art. 86 ust. 8 ustawy zrównuje w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego sytuację podatników wykonujących czynności opodatkowane poza terytorium kraju z sytuacją podatników, którzy korzystają z tego prawa na zasadach ogólnych, dokonując transakcji opodatkowanych na terytorium kraju. Celem tej regulacji jest uwolnienie od ekonomicznego ciężaru podatku każdego podatnika, bez względu na miejsce opodatkowania czynności wykonywanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 87 ust. 5 ustawy:

Jak stanowi art. 87 ust. 5a ustawy:

W myśl art. 86 ust. 19 ustawy:

Cytowane przepisy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w powołanym art. 87 ust. 1 ustawy.

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, przy czym zwrot różnicy następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jednocześnie z ww. regulacji wynika, że 60-cio dniowego terminu zwrotu nie można zastosować, co do zasady, do tych podatników, którzy w okresie rozliczeniowym nie dokonali czynności opodatkowanych. W takim przypadku termin na dokonanie zwrotu wynosi 180 dni.

Natomiast z art. 87 ust. 5a ustawy wynika, że ustawodawca pozwala podatnikom, którzy w danym okresie w ogóle nie dokonywali żadnych czynności opodatkowanych, na uzyskanie zwrotu bezpośredniego. Zwrot ten będzie następował na umotywowany wniosek podatnika.

Zatem ww. termin może zostać skrócony do 60 dni na sporządzony na piśmie wniosek podatnika i pod warunkiem, że podatnik złoży zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 99 ust. 12 ustawy:

Istotnym jest, że zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, kwota zwrotu różnicy podatku, kwota zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 99 ust. 12 ustawy, kształtuje się za dany okres rozliczeniowy w następstwie zestawienia w deklaracji, kwot podatku należnego i podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zwanej dalej Ordynacja podatkową:

Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć. Zatem, termin początkowy i końcowy przedawnienia zobowiązania podatkowego wyznacza termin płatności zobowiązania podatkowego (z zastrzeżeniem instytucji zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia, które wpływają na końcowy termin przedawnienia).

W odniesieniu do podatku VAT, w orzecznictwie sądowym jednolicie przyjęty jest podgląd, iż instytucja przedawnienia ma zastosowanie do każdego z osobna rozliczenia w podatku od towarów i usług – niezależnie od jego wyniku (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 marca 2013 r., sygn. I FSK 744/12, podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 29 czerwca 2009 r., sygn. I FPS 9/08), tj. zarówno do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku VAT przekształcił się w zobowiązanie podatkowe, jak i w kwotę zwrotu różnicy podatku lub nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, która może być zadeklarowana przez podatnika do przeniesienia na następny miesiąc.

Pojęcie zobowiązania podatkowego obejmuje zatem wszystkie zdarzenia rodzące obowiązek podatkowy w ramach tego okresu rozliczeniowego, których suma wyznacza podatek należny, stanowiący nierozerwalną (składową) część tego zobowiązania (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 500/13). Innymi słowy, w podatku VAT zobowiązanie podatkowe za dany okres rozliczeniowy kształtuje się w następstwie zestawienia w ramach deklaracji kwot podatku należnego i podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie (...). Od 2015 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Od tego momentu Spółka jest zarejestrowana w Polsce dla celów podatku VAT i składa polskie deklaracje VAT/pliki JPK V7M. Spółka wykazuje nieprzerwanie w polskich deklaracjach VAT/plikach JPK_V7M nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, do przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy. Obecnie Spółka zamierza złożyć wniosek o zwrot tej nadwyżki, na rachunek bankowy, w bieżącej deklaracji (do tej pory Spółka nie występowała o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym). Na kwotę nadwyżki, o której zwrot Spółka zamierza wnioskować, składa się część nadwyżki kumulowanej od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce do lipca 2022 r., przenoszonej co miesiąc, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego.

Spółka powzięła wątpliwość, czy ma prawo do zwrotu na rachunek bankowy, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z bieżącej deklaracji, w części odpowiadającej kwocie nadwyżki skumulowanej w okresie od momentu rozpoczęcia działalności w Polsce do lipca 2022 r. i przenoszonej na następny okres rozliczeniowy, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w Polsce od 2015 r. i jest zarejestrowana w Polsce dla celów VAT. Od momentu rejestracji jako podatnik VAT czynny w Polsce (od 2015 r.) do bieżącego okresu rozliczeniowego, Spółka nieprzerwanie prowadziła działalność gospodarczą w Polsce. Spółka nie zawieszała wykonywania działalności gospodarczej. W okresie, którego dotyczą wątpliwości przedstawione we wniosku, tj. od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce w 2015 roku do lipca 2022 roku - Spółka wykazywała w deklaracjach bieżące rozliczenia z tytułu krajowych zakupów towarów, sprzedaży krajowej towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów. Kwoty podatku VAT naliczonego wykazane w deklaracjach w ww. okresie wynikały z faktur oraz faktur korygujących dokumentujących zakupy krajowe towarów, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży dokonywanej przez Spółkę (tj. dostawy krajowej, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów) natomiast podatek należny zaraportowany w przeszłości wynikał ze sporadycznej sprzedaży krajowej. Spółka raportuje również eksport towarów opodatkowany stawką VAT 0%. Wartość nadwyżki rosła, sporadycznie ulegała zmniejszeniu (np. w związku z ujmowaniem w rozliczeniach VAT podatku należnego wynikającego z faktur sprzedaży krajowej lub pomniejszaniem podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur korygujących dotyczących zakupów krajowych) lub pozostawała bez zmian. W niektórych okresach rozliczeniowych objętych wnioskiem (np. od stycznia do sierpnia 2017 r., od stycznia do czerwca 2018 r., od października 2018 r. do marca 2022 r.), Spółka nie rozliczyła dla celów VAT żadnych bieżących faktur/faktur korygujących zakupowych ani sprzedażowych. W tych okresach, Spółka pozostawała jednak w gotowości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i pozostawała nieprzerwanie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a nadwyżkę podatku naliczonego przenosiła w tej samej kwocie na następny okres rozliczeniowy. Wydatki poniesione przez Spółkę w okresie będącym przedmiotem wniosku, od których Spółka odliczyła podatek VAT naliczony w deklaracjach dotyczyły krajowego zakupu towarów i były bezpośrednio związane z działalnością Spółki opodatkowaną podatkiem VAT (krajowa dostawa towarów, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, eksport towarów).

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z bieżącej deklaracji, w części odpowiadającej kwocie nadwyżki skumulowanej w okresie od momentu rozpoczęcia działalności w Polsce do lipca 2022 r. i przenoszonej na następny okres rozliczeniowy, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego. W analizowanym przypadku w odniesieniu do nadwyżki podatku naliczonego wykazywanej przez Spółkę w kolejnych okresach rozliczeniowych od momentu rozpoczęcia działalności do lipca 2022 r. nie znajduje zastosowania art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Należy bowiem uznać, że bez znaczenia pozostaje fakt, że w analizowanej sprawie po raz pierwszy kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym została wykazana w deklaracji podatkowej ponad 5 lat wcześniej, skoro od momentu wykazania po raz pierwszy kwoty podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy Spółka nieprzerwanie prowadziła działalność gospodarczą i wykazywała nadwyżkę podatku naliczonego. W składanych deklaracjach Spółka wykazywała podatek naliczony, który wynikał z faktur/faktur korygujących dokumentujących krajowe nabycia towarów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży (przy czym występowały okresy, w których Spółka nie wykazywała zakupów ani sprzedaży) oraz nadwyżkę kumulowaną od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce do lipca 2022 r., którą przenosiła co miesiąc, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego.

Zatem, skoro jak wynika z opisu sprawy, od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce w 2015 roku do lipca 2022 r. Wnioskodawca wykazywał w deklaracjach bieżące rozliczenia z tytułu krajowych zakupów towarów, sprzedaży krajowej towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu towarów oraz kwotę nadwyżki z poprzedniej deklaracji, w analizowanym przypadku nie mamy do czynienia z nadwyżką podatku naliczonego nad należnym za okres rozliczeniowy sprzed pięciu lat, tylko z kwotą nadwyżki wynikającą z poprzedniej deklaracji podatkowej (deklaracji składanej za okres rozliczeniowy poprzedzający bieżący okres rozliczeniowy).

Tym samym, Wnioskodawca ma prawo, po spełnieniu warunków określonych w art. 87 ustawy, do zwrotu na rachunek bankowy, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z bieżącej deklaracji w części odpowiadającej kwocie nadwyżki skumulowanej w okresie od momentu rozpoczęcia działalności w Polsce do lipca 2022 r. i przenoszonej na następny okres rozliczeniowy, aż do bieżącego okresu rozliczeniowego.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.