Temat interpretacji
Temat interpretacji
Zajęcia dla dzieci ze szkół podstawowych a zwolnienie z VAT
Podatniczka, która zwróciła się do KIS z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczyła działalność szkoleniową i edukacyjną skierowaną do różnych grup: firm, instytucji publicznych, dzieci, młodzieży i seniorów. W ramach wygranego przetargu świadczyła usługi na rzecz miasta, realizując projekt współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+). W ramach projektu prowadzone były zajęcia dla uczniów szkół podstawowych, obejmujące m.in. warsztaty z kompetencji społecznych, cyfrowych, poznawczych, doradztwo zawodowe, arteterapię, socjoterapię, mindfulness, TUS, logoterapię i integrację sensoryczną. Zajęcia odbywały się na terenie szkół, prowadzone były przez wykwalifikowaną kadrę, a ich celem był rozwój kompetencji kluczowych oraz podnoszenie kwalifikacji uczniów. Zajęcia były w 95% finansowane ze środków publicznych, a uczestnicy nie ponosili żadnych opłat.
Wnioskodawczyni chciała się dowiedzieć czy opisane usługi mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych. Uważała, że zajęcia spełniają przesłanki zwolnienia z VAT jako kształcenie zawodowe.
Stanowisko organu podatkowego
Krajowa Informacja Skarbowa uznał stanowisko wnioskodawczyni za nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ podatkowy wyjaśnił, że zwolnienia z VAT należy interpretować ściśle, ponieważ stanowią one wyjątek od zasady powszechności opodatkowania. Aby możliwe było zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, usługa musi mieć charakter kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a dodatkowo być finansowana w całości ze środków publicznych. Choć organ zgodził się, że warunek finansowania ze środków publicznych jest spełniony, to zakwestionował charakter przedmiotowy świadczonych usług.
Organ wskazał, że definicja kształcenia zawodowego zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady UE nr 282/2011 obejmuje nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z zawodem lub branżą, służące uzyskaniu lub uaktualnieniu wiedzy do celów zawodowych. Zajęcia prowadzone przez podatniczkę adresowane były do dzieci w wieku szkolnym, które nie funkcjonowały na rynku pracy i nie wykonywały żadnego zawodu. Tym samym nie można było uznać, że zajęcia takie jak warsztaty z komunikacji, pierwszej pomocy, kompetencji cyfrowych czy socjoterapia mają na celu przygotowanie do wykonywania zawodu lub aktualizację kwalifikacji zawodowych.
Organ podkreślił, że wiek i status uczestników (uczniowie szkół podstawowych) wykluczają możliwość przypisania tym usługom charakteru zawodowego. W związku z tym nie został spełniony podstawowy warunek do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. W efekcie, organ nie analizował już dalszych przesłanek zwolnienia, ponieważ nie została spełniona kluczowa przesłanka przedmiotowa.