Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pana,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 marca 2025 r. (data wpływu 6 marca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną, która prowadziła działalność gospodarczą od dnia 1 sierpnia 2001 r. do dnia 30 czerwca 2019 r. Pana działalność gospodarcza była opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Prowadził Pan działalność gospodarczą w pawilonie handlowym, który dzierżawił od Miasta (…). Przedmiotowy pawilon handlowy był trwale związany z gruntem. Nieruchomość była wydzierżawiona zgodnie ze stanem istniejącym – z przeznaczeniem terenu pod pawilon z usługami gastronomicznymi, bez prawa wzniesienia na niej budynków lub budowli trwale związanych z gruntem. Pawilon znajdujący się na dzierżawionym gruncie był w całości wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej od momentu jej rozpoczęcia. Jedyną działalnością gospodarczą prowadzoną przez Pana w pawilonie była działalność restauracji i innych placówek gastronomicznych (PKD 56.10.A). Pawilon nigdy nie stanowił dla Pana środka trwałego, wskutek czego nigdy nie został wpisany do wykazu środków trwałych. W związku ze stosowaniem opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, przez cały okres użytkowania pawilonu nigdy nie dokonywał Pan odpisów amortyzacyjnych oraz nie zaliczał żadnych wydatków poczynionych na ulepszenia, remonty czy wyposażenie do kosztów uzyskania przychodów. W okresie prowadzenia działalności gospodarczej był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Obniżał Pan kwoty podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poczynionych na wyposażenie pawilonu. W związku z tym, w remanencie likwidacyjnym ujął Pan wyposażenie zakupione na potrzeby prowadzenia działalności. Z uwagi na to, że działalność gospodarcza została zamknięta w 2019 r., zdecydował się Pan jednak na sprzedaż składników niezbędnych do jej wykonywania oraz wszelkich praw i wartości nabytych lub powstałych w trakcie jej prowadzenia. W związku z tym, 14 marca 2024 r. sprzedał Pan następujące składniki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą:

1) ruchomości znajdujące się w pawilonie, w tym w szczególności meble (stoły, krzesła, meble kuchenne), urządzenia i wyposażenie kuchenne (lodówki, zamrażarki, bemary, naczynia, przybory kuchenne),

2) prawo do prowadzenia działalności gastronomicznej przez nabywcę pod nazwą oraz z logotypem stosowanymi wcześniej przez Pana,

3) prawo do korzystania przez nabywcę z know-how związanego z prowadzeniem lokalu gastronomicznego w pawilonie, renomy lokalu oraz rozpoznawalności wśród klientów,

4) prawo do posługiwania się przez nabywcę numerem telefonu używanym przez Pana oraz prawo do informacji handlowych, w tym kontaktów biznesowych związanych z prowadzeniem lokalu gastronomicznego w pawilonie,

5) odstąpienie prawa do dzierżawy pawilonu z uwzględnieniem wykonanych w nim ulepszeń, a w szczególności przyłącza gazowego i kanalizacyjnego, toalety, wyremontowanego dachu.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Rozliczał Pan przychody z działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne od dnia 1 sierpnia 2001 r., tj. od dnia rozpoczęcia działalności.

W działalności gospodarczej nigdy nie prowadził Pan podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Kupujący nie stanowi podmiotu powiązanego, o którym mowa w art. 23m ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).

Część ruchomych składników majątku, które były wykorzystywane w działalności gospodarczej stanowiły składniki majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym. Wśród składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym przekracza 1 500 zł należy wyróżnić między innymi lodówki oraz zamrażarki. Natomiast wartość mebli, w tym w szczególności stołów, krzeseł oraz mebli kuchennych również stanowi składniki majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, jednakże wartość początkowa poszczególnych składników nie przekraczała 1 500 zł. Pozostała część składników ruchomych, tj. bemary, naczynia, przybory kuchenne stanowi składniki majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy rokowi lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych.

Prawa majątkowe będące składnikiem sprzedaży stanowią wartości niematerialne i prawne.

Prowadzona przez Pana działalność gospodarcza była sklasyfikowana na podstawie PKWIU jako 56.10.11 „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach”.

Do opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej stosował Pan stawkę 3% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2024 r., poz. 776 ze zm.).

Sprzedał Pan składniki majątku według poniższych wartości.

a.ruchomości (w tym w szczególności meble (stoły, krzesła, meble kuchenne), urządzenia i wyposażenie kuchenne (lodówki, zamrażarki, bemary, naczynia, przybory kuchenne), sprzedał Pan za łączną kwotę 26 000 zł. Wycenił Pan wartość sprzętu, którego wartość początkowa przewyższała 1 500 zł na łączną kwotę 10 000 zł, zaś wyposażenie o wartości początkowej nieprzekraczającej 1 500 zł wyceniono na kwotę 12 000 zł. Pozostałe ruchomości, takie jak przedmioty kuchenne wyceniono na kwotę 4 000 zł.

b.prawa do prowadzenia działalności gastronomicznej w pawilonie pod nazwą stosowaną przez Pana oraz prawa do logotypu, w celu dalszego wykorzystywania go do oznaczania lokalu gastronomicznego prowadzonego w pawilonie; prawa do korzystania z know-how związanego z prowadzeniem lokalu gastronomicznego w pawilonie, renomy lokalu, rozpoznawalności wśród klientów, prawa do posługiwania się numerem telefonu, z którego korzystali Sprzedający do prowadzenia działalności, prawa do informacji handlowych, w tym kontaktów biznesowych związanych z prowadzeniem lokalu gastronomicznego w pawilonie sprzedał Pan za łączną kwotę 39 000 zł.

c.odstąpienie prawa do dzierżawy pawilonu z uwzględnieniem wykonanych w nim ulepszeń, a w szczególności przyłącza gazowego i kanalizacyjnego, toalety, wyremontowanego dachu sprzedał Pan za łączną kwotę 65 000 zł.

Pytania

1)Czy odpłatne zbycie ruchomości wymienionych w pkt 1, które wcześniej były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej będzie opodatkowane z zastosowaniem stawki 3% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

2)Czy odpłatne zbycie praw wymienionych w pkt 2 – 5 należy potraktować jako odpłatne zbycie praw majątkowych będących wartościami niematerialnymi i prawnymi i opodatkować z zastosowaniem stawki 10% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

3)Jeżeli odpowiedzi na pytania 1-2 będą twierdzące, to czy powinien Pan opłacić ryczałt w terminie do 20-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania sprzedaży oraz złożyć zeznanie PIT-28 za 2024 rok?

4)Czy odpłatne zbycie ruchomości wymienionych w pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie pytań Nr 1-3. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie Nr 4) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko

Ad 1.

Pana zdaniem, dokonana w 2024 r. sprzedaż ruchomości wykorzystywanych do 2019 r. w celu prowadzenia działalności gospodarczej będzie podlegała opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z zastosowaniem stawki 3%.

Jak wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej jako: „ustawa o ryczałcie”), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e-1g, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Stosownie zaś do przytoczonego powyżej art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PIT”), przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie.

Jednakże należy wskazać, że zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ustawy o PIT, do przychodów nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zależą od tego, z jakiego rodzaju działalności podatnik uzyskuje przychody. Zostały one określone w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Stosowanie do art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f ustawy o ryczałcie, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3% przychodów z odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z tej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

Dotyczy to między innymi składników majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1500 zł. Zgodnie zaś z art. 22d ust. 2 ustawy o PIT: „Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4”. Obowiązkowi wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (czyli ujęciu w tej ewidencji) podlegają „składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c”.

Do tej kategorii należą:

• środki trwałe podlegające amortyzacji – wskazane w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji – wskazane w art. 22b tej ustawy;
• środki trwałe niepodlegające amortyzacji oraz wartości niematerialne i prawne niepodlegające amortyzacji – wskazane w art. 22c ustawy.

Obowiązkowi wprowadzania do ewidencji – w drodze wyjątku – nie podlegają składniki majątku wymienione w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Są to składniki majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł, w odniesieniu do których podatnik podjął decyzję o niedokonywaniu odpisów amortyzacyjnych. Do tego rodzaju składników odnosi się art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f ustawy o ryczałcie.

W związku z powyższym, w Pana ocenie sprzedaż ruchomości takich jak meble (stoły, krzesła, meble kuchenne), urządzenia i wyposażenie kuchenne (lodówki, zamrażarki, bemary, naczynia, przybory kuchenne) podlega opodatkowaniu ryczałtem z zastosowaniem stawki 3%. Opodatkowanie dotyczy jednak wyłącznie składników majątku, których wartość początkowa przekracza 1 500 zł.

Ad 2.

Pana zdaniem, dokonana w 2024 r. sprzedaż praw majątkowych wymienionych w pkt 2-5 będzie podlegała opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z zastosowaniem stawki 10%.

Nawiązując do przepisów z ad 1) należy wskazać, że jak stanowi art. 12 ust. 10 ustawy o ryczałcie, w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących:

1)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

2)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1500 zł,

3)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

4)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które nie podlegają ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

5)składnikami majątku przedsiębiorstwa w spadku - bez względu na okres ich nabycia

-   ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

W związku z powyższym, w Pana ocenie sprzedaż praw majątkowych wymienionych w pkt 2 – 5, tj. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa, logotyp), prawo do korzystania z know-how związanego z prowadzeniem działalności, prawo do korzystania z numeru telefonu, prawo do informacji handlowej (w tym kontaktów biznesowych), renoma firmy, rozpoznawalność wśród klientów oraz prawo do zawarcia umowy dzierżawy pawilonu z Miastem (…) (z uwzględnieniem ulepszeń wykonanych w pawilonie) podlega opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 10% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Ad 3.

Pana zdaniem, powinien Pana wpłacić zaliczkę na podatek do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu zbycia składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa oraz wykazać przychód ze sprzedaży w zeznaniu rocznym PIT-28, które należy złożyć do dnia 30 kwietnia 2025 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o ryczałcie, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień - w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku podatkowego.

Jednocześnie stosownie do art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W związku z powyższym, w Pana ocenie powinien zapłacić ryczałt od przychodów ewidencjonowanych do dnia 20 kwietnia 2024 r., mimo że działalność gospodarcza była w tym okresie zamknięta. Jednocześnie w przypadku opóźnienia w zapłacie ryczałtu, będzie Pan musiał wyliczyć odsetki za zwłokę. Pana zdaniem jest Pan również obowiązany do złożenia zeznania rocznego z użyciem formularza PIT-28 do dnia 30 kwietnia 2025 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Przepis ten wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast w art. 14 ust. 3 tej ustawy ustawodawca wymienił te przysporzenia, które nie są przychodami podatkowymi.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednocześnie zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przepisów tych wynika, że przychody z odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku, pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, jeżeli zbycie to następuje przed upływem sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, do dnia ich odpłatnego zbycia – stanowią przychód z tej działalności.

Zatem przy ustaleniu źródła przychodu ze sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej istotny jest okres, jaki upłynął między datą likwidacji tej działalności a datą ich sprzedaży. Jeżeli okres ten nie przekracza sześcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast gdy okres ten przekracza sześcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.):

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.):

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie zawiera szczegółowych przepisów, które regulowałyby zagadnienie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej po jej zakończeniu. Jednak sprzedaż ta powoduje powstanie przysporzenia majątkowego (przychód) u osoby, która prowadziła działalność gospodarczą. Będą to przychody związane z działalnością gospodarczą, co wynika z przepisu art. 14 ust. 2 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji, gdy przychody z działalności gospodarczej w dacie jej zakończenia były opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, to przychód osiągnięty ze sprzedaży składników majątku ujętych w wykazie sporządzonym na dzień likwidacji działalności gospodarczej będzie podlegać również opodatkowaniu tym podatkiem zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Na podstawie tego przepisu opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają bowiem przychody wymienione w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc także przychody wskazane w art. 14 ust. 2 pkt 17 tej ustawy, czyli osiągnięte ze sprzedaży składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej. Przy czym, opodatkowanie będzie miało miejsce tylko w sytuacji, gdy sprzedaż tych składników nastąpi przed upływem 6 lat (licząc od pierwszego dnia miesiąca, po miesiącu dokonania likwidacji własnej działalności gospodarczej).

Stąd w sytuacji sprzedaży przez Pana składników majątku pozostałych na dzień likwidacji Pana działalności gospodarczej po Pana stronie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a w zw. z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedając składniki majątku, związane z działalnością gospodarczą, przychód z tego tytułu jest Pan zobowiązany opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zależą od tego, z jakiego rodzaju działalności podatnik uzyskuje przychody. Zostały one określone w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

- bez względu na okres ich nabycia – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło szczęść lat.

Powołane przepisy odnoszą się do pojęć uregulowanych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163).

O tym, co jest „środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych” rozstrzyga art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem:

Obowiązkowi wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (czyli ujęciu w tej ewidencji) podlegają „składniki majątku, o których mowa w art. 22a- 22c”. Do tej kategorii należą:

• środki trwałe podlegające amortyzacji – wskazane w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji – wskazane w art. 22b tej ustawy;
• środki trwałe niepodlegające amortyzacji oraz wartości niematerialne i prawne niepodlegające amortyzacji – wskazane w art. 22c ustawy.

Wartością niematerialną i prawną niepodlegającą amortyzacji jest m.in. – wskazana w art. 22c pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony:

• w art. 22b ust. 2 pkt 1 – inny niż w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna albo przyjęcia do odpłatnego korzystania, gdy odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
• w art. 22b ust. 2 pkt 1a – gdy wartość firmy powstała w związku z przeniesieniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (została opodatkowana w państwie członkowskim Unii Europejskiej podatkiem równoważnym do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, o którym mowa w art. 30da).

Obowiązkowi wprowadzania do ewidencji – w drodze wyjątku – nie podlegają składniki majątku wymienione w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Są to składniki majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł, w odniesieniu do których podatnik podjął decyzję o niedokonywaniu odpisów amortyzacyjnych.

Do tego rodzaju składników odnoszą się art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f tiret drugie oraz art. 12 ust. 10 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Przy czym przepisy te stanowią, że przychód ze sprzedaży takich składników majątku podlega odpowiednio stawce 3% (w przypadku ruchomości) albo stawce 10% (w przypadku nieruchomości i praw majątkowych), jeśli ich wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, przekracza 1 500 zł.

Do źródła przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł (art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f oraz art. 12 ust. 10 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym). Przychody z tego tytułu zaliczane są bądź do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 bądź w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w zależności od tego czy składnik majątku jest prawem majątkowym, czy też rzeczą).

Ponadto stosowanie do art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

Zatem, co do zasady:

• w przypadku sprzedaży ruchomego składnika majątku określonego w art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – zastosowanie ma stawka ryczałtu w wysokości 3%,
• w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku określonych w art. 12 ust. 10 ww. ustawy – zastosowanie ma stawka ryczałtu w wysokości 10%,
• w przypadku sprzedaży innych składników niż wymienione wyżej, dla których nie ma wprost uregulowania w art. 12, właściwą stawką są stawki mające zastosowanie do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, z którą jest związany zbywany składnik majątku.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że do opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej stosował Pan stawkę 3% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że w przypadku składników majątku, do przychodów uzyskanych z tego tytułu właściwe będzie zastosowanie stawek ryczałtu w wysokości:

• 3% – w odniesieniu do ruchomych składników majątku, tj.; składników majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1 500 zł oraz składników majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy rokowi lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne;
• 10% – w odniesieniu do odpłatnego zbycia składników majątku, tj. wartości niematerialnych i prawnych – zgodnie z art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Według art. 53 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Podsumowanie

W sytuacji sprzedaży przez Pana 14 marca 2024 r. składników majątku po likwidacji działalności gospodarczej - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja tej działalności gospodarczej, do dnia odpłatnego zbycia tych składników nie upłynęło sześć lat - po Pana stronie powstał przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Podatek z tego tytułu był Pan zobowiązany zapłacić do 20 kwietnia 2024 r. Do 30 kwietnia 2025 r. powinien Pan złożyć zeznanie roczne na formularzu PIT-28.

Stanowisko Pana jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.